tag:blogger.com,1999:blog-27056123160547666352024-03-06T00:54:01.266-04:00Vanille VieAnonymoushttp://www.blogger.com/profile/15644164624544811030noreply@blogger.comBlogger369125tag:blogger.com,1999:blog-2705612316054766635.post-26268070412898209302016-03-19T09:30:00.000-04:002016-03-19T09:30:57.115-04:00Resenha: Sombra E Ossos - Leigh Bardugo<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrp0YQkmyj5ZVcgdy9Cs5A-Za2ck3FHhV8mPUiTiy4jcT8EGhRXOQnAiNHRQ2ioepq5y9Wi4kWrCTP1HBQ7yJW1c1vL6lQfhY46iycQ4lxUlUTs2Z-XmjK6X00ikgABT9LrtL3ibhtkNs/s1600/Resenha-Sombra-e-Ossos-Leigh-Bardugo-Livro-Capa.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrp0YQkmyj5ZVcgdy9Cs5A-Za2ck3FHhV8mPUiTiy4jcT8EGhRXOQnAiNHRQ2ioepq5y9Wi4kWrCTP1HBQ7yJW1c1vL6lQfhY46iycQ4lxUlUTs2Z-XmjK6X00ikgABT9LrtL3ibhtkNs/s320/Resenha-Sombra-e-Ossos-Leigh-Bardugo-Livro-Capa.jpg" width="210" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: start;">Título:</b><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: "verdana" , "geneva" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;"> Sombra E Ossos</span><br />
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: start;">Autor (a): </b><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: "verdana" , "geneva" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;">Leigh Bardugo</span><br />
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: start;">Editora:</b><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: "verdana" , "geneva" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;"> Gutenberg</span><br />
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: start;">Páginas: </b><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: "verdana" , "geneva" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;">288</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; color: #666666; font-family: "verdana" , "geneva" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;"><a href="https://www.skoob.com.br/livro/328784ED368339" target="_blank">SKOOB</a></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<blockquote class="tr_bq">
<div style="text-align: justify;">
Alina Starkov nunca esperou muito da vida. Órfã de guerra, ela tem uma única certeza: o apoio de seu melhor amigo, Maly, e sua inconveniente paixão por ele. Cartógrafa de seu regimento militar, em uma das expedições que precisa fazer à Dobra das Sombras – uma faixa anômala de escuridão repleta dos temíveis predadores volcras –, Alina vê Maly ser atacado pelos monstros e ficar brutalmente ferido. Seu instinto a leva a protegê-lo, quando inesperadamente ela vê revelado um poder latente que nunca suspeitou ter.</div>
<div style="text-align: justify;">
A partir disso, é arrancada de seu mundo conhecido e levada da corte real para ser treinada como um dos Grishas, a elite mágica liderada pelo misterioso Darkling. Com o extraordinário poder de Alina em seu arsenal, ele acredita que poderá finalmente destruir a Dobra das Sombras.</div>
<div style="text-align: justify;">
Agora, ela terá de dominar e aprimorar seu dom especial e de algum modo adaptar-se à sua nova vida sem Maly. Mas nesse extravagante mundo nada é o que parece. As sombrias ameaças ao reino crescem cada vez mais, assim como a atração de Alina pelo Darkling, e ela acabará descobrindo um segredo que poderá dividir seu coração – e seu mundo – em dois. E isso pode determinar sua ruína ou seu triunfo.</div>
</blockquote>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><b>Alina Starkov</b> é só mais uma órfã de guerra que teve a sorte de ficar aos cuidados de um Duque generoso. Ela e seu melhor amigo, <b>Maly</b>, passam seus dias estudando, trabalhando e fazendo travessuras. Porém, em seu país que só conhece a guerra, as pessoas não vivem muito tempo sem entrar para o exército e esse é o destino de Alina e Maly. Ela uma aprendiz de cartografia do <i>Primeiro Exército</i>, ele um dos melhores rastreadores que já se viu.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Entretanto, o mundo em que <b>Alina</b> vive não é comum. Entre os seres humanos “normais” vivem os <b>Grisha</b>, pessoas que se diferenciam por terem poderes mágicos como, por exemplo, ter controle sobre o corpo de outra pessoa, controlar os elementos etc. Os Grisha fazem parte do <i>Segundo Exército</i> e são vitais na guerra devido a suas habilidades. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Em meio a isso tudo, <b>Alina </b>só se preocupava por ser só mais um garota normal e sem graça e sem chances de atrair a atenção de <b>Maly</b>. Até que um dia quando seu regimento vai atravessar a <b>Dobra das Sombras</b> (um lugar em que a luz do sol não chega e só há sombras e os temidos <i>volcras</i>) e é atacados por volcras. Maly e Alina estão prestes a morrer quando um estranho poder surge dela e salva a todos. Alina descobre-se uma Grisha e agora precisa ser tratada como tal e treinada, o que vai mudar radicalmente sua vida.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"></span><br />
<a name='more'></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Sabe quando todo mundo sempre fala bem de uma série e você fica “hmm, eu provavelmente deveria ler”, mas nunca lê? Então. Quando li a resenha que a <a href="http://www.mareskawho.com.br/2016/02/comentarios-trilogia-grisha-leigh.html" target="_blank">Mareska</a> fez dos livros dizendo que a <b>Trilogia Grisha</b> era o ápice da dor e sofrimento (fala sério, eu assisto <a href="http://vanille-vie.blogspot.com.br/2015/07/motivos-para-viajar-no-espaco-tempo-com.html" target="_blank">Doctor Who</a> e tenho como personagem favorito da vida <a href="http://vanille-vie.blogspot.com.br/search?q=garotos+corvos" target="_blank">Richard Gansey</a>, eu AMO dor e sofrimento), e comparando a trilogia com <a href="http://vanille-vie.blogspot.com.br/search?q=fuma%C3%A7a+e+osso" target="_blank">Feita de Fumaça e Osso</a> (outros livros que amo e vocês DEVERIAM LER) me convenci, então botei fim a procrastinação e fui ler <b>Sombra e Ossos</b>.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Bom, vamos começar com os problemas que enfrentei durante a leitura. Mesmo que os comentários fossem ótimos, sempre vinham com a ressalva de “o primeiro livro é lento, não desista no começo, é muita informação, mas vale a pena”. Posso atestar que é tudo verdade. A autora nos mostra todo um universo cheio de peculiaridades e detalhes e. é. muita. informação. pra. absorver. E o pior é que ela simplesmente vai jogando tudo, sem dar mais pormenores, como se nós já fossemos tão íntimos daquele mundo quanto Alina. Só que não, né. Então no começo a história é sim lenta, confusa e até certo ponto maçante. <b>A leitura demora a fluir, mas não a envolver. </b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhV8qwlT9skysHoSxUK4nticly0dAAX3XieemOISVILBz8RkNFnCUuN6XjCNvtYMWQqje05mzMSYjqgaMIF1XgHyZd34IKj68azr6B1dZOEFND4RjY8P-eYC74T2qV_uGQfrXfM3sygPCk/s1600/4.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhV8qwlT9skysHoSxUK4nticly0dAAX3XieemOISVILBz8RkNFnCUuN6XjCNvtYMWQqje05mzMSYjqgaMIF1XgHyZd34IKj68azr6B1dZOEFND4RjY8P-eYC74T2qV_uGQfrXfM3sygPCk/s1600/4.gif" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgcsQM0UBENyDsD8jinLfSrSGt3IQC4rIMFJ8PZyQEzFjdJXqhI7Wt6d4SS6dk7wu7KGs-CpjvmTJ-Yds_Z1Aqn6LYiInD_-iFPh588R-32_boJOIifsVc3tdPQ74Gc0WFEgHyaMQ5t2o/s1600/3.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgcsQM0UBENyDsD8jinLfSrSGt3IQC4rIMFJ8PZyQEzFjdJXqhI7Wt6d4SS6dk7wu7KGs-CpjvmTJ-Yds_Z1Aqn6LYiInD_-iFPh588R-32_boJOIifsVc3tdPQ74Gc0WFEgHyaMQ5t2o/s1600/3.gif" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-size: x-small;">Eu tentando entender todas as denominações Grisha. "Corporalki"? "Oprichniki"? WAT</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">O que me fez perceber que </span><b>Leigh Bardugo</b><span style="font-family: inherit;"> é uma ótima escritora e que eu ia amar aquela história era que mesmo com o problema que citei eu não conseguia parar de ler e quando precisa parar ficava me perguntando o que acontecia com <b>Alina</b>, o <b>Darkling</b> e <b>Maly</b> nas próxima páginas. Eu não entendia as divisões de categorias dos <b>Grisha</b>, mas me interessei imensamente por eles, eu não entendia a situação política que o país da Alina estava vivendo e porquê, mas eu queria saber como ela ser uma Grisha fodona iria ajudar tudo a melhorar. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Falando em <b>Alina</b>, ela é aquela personagem legal, que tem seus problemas “mundanos” que passam a parecer pequenos quando comparados aos seus problemas de “aprendiz Grisha”. O que realmente me fez amá-la e gostar da história ser contada sobre seu ponto de vista foram os insights (?) que ela tinha em pensamento ou, melhor dizendo, as tiradas e observações afiadas e astutas que ela tinha sobre as pessoas, situações etc. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJE3s_JKJjmGFvGAiVaejp455XuP3DgQvol8axEwE5yowy4C9m3OxEUNZ5RM33lgELeNKJQSCgXkGKmySpKucaUy-mRYNBx52Kw6lqIZjmH72wT60D99jVF0h5nCTZfjvOyWWWId26GXo/s1600/tumblr_inline_nelssiM2h41qj2azt.gif" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJE3s_JKJjmGFvGAiVaejp455XuP3DgQvol8axEwE5yowy4C9m3OxEUNZ5RM33lgELeNKJQSCgXkGKmySpKucaUy-mRYNBx52Kw6lqIZjmH72wT60D99jVF0h5nCTZfjvOyWWWId26GXo/s400/tumblr_inline_nelssiM2h41qj2azt.gif" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Quando a história começou a ficar jhdfdjhfjd e eu sabia que a treta tava vindo. YESSS</td></tr>
</tbody></table>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><b>Maly</b> aparece muito pouco para o meu gosto, então, apesar de saber que é ele incrível, inteligente, fofo, faria tudo pela Alina (mesmo não parecendo), levemente trouxa, ainda não decidi se amo ele incondicionalmente. Só sei que sofreria muito se ele morresse, então acho que é meio caminho andando, right?</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Vou me abster de falar sobre o <b>Darkling</b> senão vai rolar muito capslock e como já xinguei muito no Twitter não preciso fazer isso aqui (darkling é a pessoa que comanda os Grisha, equivalente o Rei para as pessoas “normais”, mas ele ainda é subordinado ao Rei) Porém, sabe quando você gosta instantaneamente de um personagem? Quando ele tem carisma e algo sombrio e você ama os diálogos dele? Mas você sabe que tem algo errado e aí...............</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDmuK-8tmhyphenhyphenSy-W3ljJaD-YB_uOikKWX-Txj1l888VpkVDfCT8OzwV27Mx3dxwT4ieWx9J5q4g_P1us032jqnVYJOvuwgXITZ1NSUxw0yRBVtC6FCpjOyRc7-2slVqFPhopIYrPQzMIgM/s1600/xg06k1.gif" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDmuK-8tmhyphenhyphenSy-W3ljJaD-YB_uOikKWX-Txj1l888VpkVDfCT8OzwV27Mx3dxwT4ieWx9J5q4g_P1us032jqnVYJOvuwgXITZ1NSUxw0yRBVtC6FCpjOyRc7-2slVqFPhopIYrPQzMIgM/s1600/xg06k1.gif" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Quando a treta se instalou e eu achei que nem eu e a Alina íamos terminar o livro vivas</td></tr>
</tbody></table>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Enfim, <b>Sombra e Ossos</b> é um prelúdio de toda a dor e sofrimento que me foi prometido com essa trilogia. Eu posso sentir a dor chegando e vocês? A história engata do meio pro final e a reta final!!!111 Muitos gritos desesperados, vontade de entrar no livro e dar na cara de c e r t a s pessoas e salvar outras. A autora criou um universo maravilhoso, muito cativante, cheio de disputas e intrigas. E como eu sei que meu coração já é dessa belezura? Tempos depois de terminar a leitura minha mente não parava de voltar para Alina e seu mundo e percebi que eu estava com saudades de tudo aquilo e querendo mais. É assim que um livro deve fazer você se sentir, não acham?</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUwVnPNXXzqsgsjPOv5sTGSjVD_4Av8WPjJLKnZqTirGdyFz6_kcNtW6lI7a_PcAuiFAMKZV5DtthI_N2xy8mPs2eFXOQkjLeQFC80-aQJGnsos6iZG2Ix1QoF3gWcZBquPm83M4AWTWM/s1600/4estrelas.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUwVnPNXXzqsgsjPOv5sTGSjVD_4Av8WPjJLKnZqTirGdyFz6_kcNtW6lI7a_PcAuiFAMKZV5DtthI_N2xy8mPs2eFXOQkjLeQFC80-aQJGnsos6iZG2Ix1QoF3gWcZBquPm83M4AWTWM/s1600/4estrelas.png" /></a></div>
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdjUB3-C09J7J109vRGuoc9ouyhtTnWNG97pPPPW3GLqjUDiGyGuZ8lSJiD17sEVjk42PezoET69su9El8rAs4MZRzj-2nYMALpv6r8pnTpXe_ZWfn-f6RqeD5pGreFyvPtEIGZkoIkDw/s1600/assinaturadebora.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdjUB3-C09J7J109vRGuoc9ouyhtTnWNG97pPPPW3GLqjUDiGyGuZ8lSJiD17sEVjk42PezoET69su9El8rAs4MZRzj-2nYMALpv6r8pnTpXe_ZWfn-f6RqeD5pGreFyvPtEIGZkoIkDw/s1600/assinaturadebora.png" /></a></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15644164624544811030noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-2705612316054766635.post-10311019850653058612016-03-07T19:33:00.001-04:002016-03-07T19:33:08.489-04:00Resenha: A Ilha dos Dissidentes - Bárbara Morais<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPh-kfsek14CGWct1y6kqnlpig-ir2yDBcviPT6sE1hUSxVLzgLvbPOPn2UhNAECS1ygPbnPI1sPN9EZKux9WAvHc5biOu5Sg5TM84BIGbx30lx0nJDf2bW7J4nmQEluXg2gc9v84hClw/s1600/download.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPh-kfsek14CGWct1y6kqnlpig-ir2yDBcviPT6sE1hUSxVLzgLvbPOPn2UhNAECS1ygPbnPI1sPN9EZKux9WAvHc5biOu5Sg5TM84BIGbx30lx0nJDf2bW7J4nmQEluXg2gc9v84hClw/s320/download.jpg" width="212" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: start;">Título:</b><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: verdana, geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;"> </span><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: verdana, geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;"><span style="line-height: 18.2px;">A Ilha dos Dissidentes</span></span><br style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;" /><b style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: start;">Autor (a): </b><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: verdana, geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;">Bárbara Morais</span><br style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;" /><b style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: start;">Editora:</b><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: verdana, geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;"> Gutenberg</span><br style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;" /><b style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: start;">Páginas: </b><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: start;">304</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: start;"><a href="https://www.skoob.com.br/livro/339077ED380192" target="_blank">SKOOB</a></span></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Ser levada para uma cidade especial não estava nos planos de Sybil. Tudo o que ela mais queria era sair de Kali, zona paupérrima da guerra entre a União e o Império do Sol, e não precisar entrar para o exército. Mas ela nunca imaginou que pudesse ser um dos anômalos, um grupo especial de pessoas com mutações genéticas que os fazia ter habilidades sobre-humanas inacreditáveis. Como única sobrevivente de um naufrágio, ela agora irá se juntar a uma família adotiva na maior cidade de mutantes do continente e precisará se adaptar a uma nova realidade. E logo aprenderá que ser diferente pode ser ainda mais difícil que viver em um mundo em guerra.</span></blockquote>
<div style="text-align: justify;">
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><b>Sybil Varuna</b> é uma refugiada de guerra que está indo para um lugar em que ela espera viver uma vida melhor. No entanto, seu navio naufraga e a única pessoa a sobreviver é ela, assim ela descobre que faz parte de uma parcela da população conhecida como <b>Anômalos. </b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Os Anômalos possuem habilidades especiais decorrentes de mutação genética e são parte importante na guerra que ocorre entre a <b>União</b> e o <b>Império do Sol</b>. Sybil, sendo uma órfã de guerra e agora Anômala, vai morar em uma das cidades especiais destinadas a eles com uma família adotiva. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Sybil só queria uma lar seguro e comida, mas agora conseguiu estudos avançados e treinamento militar especializado em desenvolver seus poderes. E, claro, sua importância é subestimada e ela começa a notar sinais que talvez esteja envolvida em um conspiração cheia de meias-verdades e segredos. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Sigo a autora </span><a href="https://twitter.com/barbaraescreve" style="font-family: inherit;" target="_blank"><b>Bárbara Morais</b> no Twitter</a><span style="font-family: inherit;"> e ela é maravilhosa lá, então presumi que os livros dela também fossem incríveis e fui ler; já disse milhares de vezes aqui como amo estar certa. </span><b style="font-family: inherit;">A Ilha dos Dissidentes</b><span style="font-family: inherit;"> é uma distopia que se destaca no mar de livros do gênero que encontramos atualmente por trazer referências </span>históricas<span style="font-family: inherit;"> ótimas (o nome das cidades anômalas derivam da mitologia grega e se eu não estou louca notei uma associação do modo como os anômalas são tratadas pela sociedade com os judeus na Segunda Guerra. Eles precisam usar roupas diferente que os identifiquem como tal, além de viverem separados do restante da população, como os judeus viveram em guetos). Além de juntar elementos básicos e muito utilizados em distopias de um modo novo e refrescante, provando que se pode sim usar elementos considerados batidos, reinventá-los e entregar uma história instigante e surpreendente ao leitor. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><b>Sibyl</b> é aquela personagem que eu quero ser quando crescer ou me tornar melhor amiga. Ela é corajosa, enfrenta de cabeça erguida as coisas, além de não deixar a desvantagem nas situações lhe afetarem. Usa a lógica e inteligência a seu favor e faria de tudo pelos amigos, além de ter uma língua afiada e não se deixar intimidar por autoridades. A personagem principal perfeita, não é? </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Também temos <b>Andrei</b> *suspiros* Com seu cabelo desgrenhado, uma mania de irritar a Sybil que pode ser mais do que só isso *pisca* e uma piada inconveniente pronta pra fazer todo mundo rir ou ficar constrangido na ponta da língua. <b>Leon</b> é outro personagem que chamou minha atenção e seu jeito calmo, preciso e bad ass silencioso me fizeram rezar pra Bárbara não fazê-lo sofrer (mais). </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Os poderes dos anômalos são bem desenvolvidos e explicados, bem como toda a sociedade apresentada e as disputas políticas. Esse livro serve como introdução a todos os problemas e preconceitos enfrentados, não só pela sociedade, mas principalmente pelos anômalos. A Bárbara conduz a história no ritmo certo, com uma escrita simples, rápida, fluída e que vai direto ao ponto. A trama é construída de modo sutil e que desperta a curiosidade, até o inevitável clímax de tirar o fôlego e final de se descabelar graças aos mistérios e informações que ficam subtendidas. <strike>(Espero que role um "Sybil, I’m your father" nos próximos livros)</strike></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Entre outras palavras, <b>A Ilha dos Dissidentes</b> não só é um livro que me fez ter mais personagens pra amar e sofrer, mas também um livro que me trouxe um misto de sentimentos durante a leitura e me fez ficar envolvida pela história criada e apreensiva pelo rumo que tudo vai tomar. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVSoi4pCdbts1xgo6WJWTKrXlzJyz1jITarpn5z4vbGBORTNZDY_0J-hgvs-C5EuJI1X7wzmqmDVnVIbWLwveyXNjXHAidWQEDSwa0RHbnm3ifDzK7pehac1njnA3A0DsvA-LB7TyId8Q/s1600/5estrelas.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhVSoi4pCdbts1xgo6WJWTKrXlzJyz1jITarpn5z4vbGBORTNZDY_0J-hgvs-C5EuJI1X7wzmqmDVnVIbWLwveyXNjXHAidWQEDSwa0RHbnm3ifDzK7pehac1njnA3A0DsvA-LB7TyId8Q/s1600/5estrelas.png" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNdaR4IgLqK1F9Fi2cTHjE9bekeanrQgYrwW3-i1sSySUaaUPo8yjLTi-z0N0PNwIWe4pP_rRklabEddYM3BanRqfcUCKQzSlsKj2_-FR0gjrraImYegqgpzTeDn0Ic4xBwZ5xFZvifn0/s1600/assinaturadebora.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNdaR4IgLqK1F9Fi2cTHjE9bekeanrQgYrwW3-i1sSySUaaUPo8yjLTi-z0N0PNwIWe4pP_rRklabEddYM3BanRqfcUCKQzSlsKj2_-FR0gjrraImYegqgpzTeDn0Ic4xBwZ5xFZvifn0/s1600/assinaturadebora.png" /></a></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15644164624544811030noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2705612316054766635.post-32967344588853212042016-02-09T10:59:00.000-03:002016-02-09T11:48:40.802-03:00Resenha: Ladrões de Sonhos - Maggie Stiefvater<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQ2gvGINO3AaQ-8-w6cTX3zVXn4Adm2PBsgF9P5VW0rcdJ3DTus02wHaXMaS3ewZbi7DVjZsAIjd4XqZ1j5OxkDu1eTgSzIvisHimAIq8xYOdQT9dBF6MLk640k-xNZtPsmZceQhyDfbY/s1600/ladroes-de-sonhos.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQ2gvGINO3AaQ-8-w6cTX3zVXn4Adm2PBsgF9P5VW0rcdJ3DTus02wHaXMaS3ewZbi7DVjZsAIjd4XqZ1j5OxkDu1eTgSzIvisHimAIq8xYOdQT9dBF6MLk640k-xNZtPsmZceQhyDfbY/s320/ladroes-de-sonhos.jpg" width="215" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: start;">Título:</b><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: "verdana" , "geneva" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;"> </span><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: "verdana" , "geneva" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;"><span style="line-height: 18.2px;">Ladrões de Sonhos</span></span><br />
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: start;">Autor (a): </b><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: "verdana" , "geneva" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;">Maggie Stiefvater</span><br />
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: start;">Editora:</b><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: "verdana" , "geneva" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;"> </span><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: "verdana" , "geneva" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;"><span style="font-family: inherit; line-height: 18.2px;">Verus</span></span><br />
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: start;">Páginas: </b><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: "verdana" , "geneva" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;">434</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; color: #666666; font-family: "verdana" , "geneva" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;"><a href="http://www.skoob.com.br/ladroes-de-sonhos-394879ed446966.html" target="_blank">SKOOB</a></span></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Ao lado de Blue, os garotos corvos — o privilegiado Gansey, o torturado Adam, o espectral Noah e o sombrio e perigoso Ronan — continuam sua busca pelo lendário rei galês Glendower. Mas suas explorações enfrentam um duro contratempo conforme segredos, sonhos e pesadelos começam a enfraquecer a linha ley — um canal invisível de energia que conecta lugares sagrados e que pode levá-los até o rei.</span><span style="font-family: inherit;"><br /></span><span style="font-family: inherit;">Será por isso que a floresta mística de Cabeswater sumiu inexplicavelmente? Quem é o misterioso Homem Cinzento e por que ele está procurando o Greywaren, uma relíquia que permite tirar objetos de sonhos? E o que isso tem a ver com o indecifrável Ronan?</span><span style="font-family: inherit;"><br /></span><span style="font-family: inherit;">Conforme Blue e os garotos corvos procuram respostas a essas e outras questões, o perigo que os envolve se torna cada vez mais real, e será preciso apostar todas as fichas nessa aventura enigmática.</span></blockquote>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Ladrões de Sonhos é o segundo livro d'</span>A Saga dos Corvos<span style="font-family: inherit;">. Com o final surpreendente do primeiro livro, um oferecimento Ronan Lynch, era de se esperar que este segundo livro fosse revelador, incrível e de tirar o fôlego. Então, essa é a hora que eu digo a vocês que eu não tenho palavras para falar sobre esse livro porque a maravilhosidade dele está além de palavras. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">O foco de Ladrões de Sonhos está inteiramente em Ronan. Quem leu <a href="http://vanille-vie.blogspot.com.br/2015/11/resenha-cidade-dos-anjos-caidos.html" target="_blank">Cidade dos Anjos Caídos</a> vai entender muito bem o clima deste livro. Ronan é um personagem chave para a trama, então neste ponto a Maggie decidiu desenvolver a sua história, personalidade e habilidades. Então, a busca por Glendower ainda está lá, mas não é mais prioridade total, e os outros personagens ainda aparecem, mas não com o mesmo brilho que anteriormente.</span><br />
<a name='more'></a></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Naquele momento, Blue estava um pouco apaixonada por todos eles. Pela magia </span><span style="font-family: inherit;">deles. Pela busca deles. Pela voracidade e pela estranheza deles. Seus garotos </span><span style="font-family: inherit;">corvos.</span></blockquote>
<strike>(Ou como a Maggie tem a capacidade de descrever com as emoções dos personagens o que eu mesma estou sentindo)</strike><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Enquanto Ronan tenta se acertar com seus segredos e problemas, eis que surge um misterioso personagem chamado de Homem Cinzento, que também está empreendendo uma busca, por algo chamado </span>Greywaren<span style="font-family: inherit;">.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Eu não sei muito bem como começar essa resenha, então vou colocar um tweet que postei durante a leitura para deixar as coisas um pouco mais claras (ou não).</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTURVd93ZazFAAMXV-1Mv3F_vsNmOGnRFF8gI1NlmvmKVcN27FzdK0A6Je1I_d30YzAgJU5CYd5FLQO8lYFZookCPUF9243frMkXk2FsrDHu9puHGko_yMofjc-KmJrMNqRmjhF7piAKs/s1600/Captura+de+tela+inteira+31102015+233911.bmp.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="141" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTURVd93ZazFAAMXV-1Mv3F_vsNmOGnRFF8gI1NlmvmKVcN27FzdK0A6Je1I_d30YzAgJU5CYd5FLQO8lYFZookCPUF9243frMkXk2FsrDHu9puHGko_yMofjc-KmJrMNqRmjhF7piAKs/s400/Captura+de+tela+inteira+31102015+233911.bmp.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Nível de obsessão: Agora sou a Blue no Twitter</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Resumindo: Maggie </span>Stiefvater <span style="font-family: inherit;">se tornou uma das minhas autoras favoritas do momento, o mundo que ela criou está consumindo a minha vida e cada pensamento que tenho tido é para seus personagens (sério). Pensei que o livro seria um pouco maçante com um foco em apenas um personagem, mas eu deveria saber que a Maggie nunca me decepcionaria. Ela é mestra em escrever cenas incríveis, diálogos que eu preciso reler até decorar de tão perfeitos, sem falar no desenvolvimento e caracterização impecáveis dos personagens. Mesmo os outros personagens aparecendo pouco eles não ficam isolados ou são deixados de lados, a autora consegue desenvolve-los e fazer sua história avançar, principalmente Gansey e Blue (SIM, THE OTP IS COMING, GET READY)</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">E tudo isso se deve a enorme e brilhante capacidade da Maggie de ligar os acontecimentos e emoções. E o frenesi e falta de ar que senti ao ler esse livro ou de pensar no futuro dessa série vem do fato de a Maggie esclarecer as coisas, porém não entregar o jogo, ela apenas nos diz o que precisamos saber ao mesmo tempo que nos mostra deixa tudo em aberto para milhões de teorias. </span></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Ronan saltou para fora do carro e bateu a porta. A questão a respeito de Ronan Lynch, Adam havia descoberto, era que ele não gostava de — ou não conseguia — se expressar com palavras. Então cada emoção tinha de ser soletrada de alguma outra maneira. Um punho, um fogo, uma garrafa.</span></blockquote>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Agora vamos falar sobre Ronan, já que ele é o destaque do livro. Eu não sei quanto eu posso falar sobre as “habilidades” dele porque eu não sou um filtro confiável de spoilers, só digamos que Ronan é uma peça chave em toda a trama das linhas ley, Cabeswater, etc. Ronan foi aquele personagem que eu gostava, mas não com tanto afinco no primeiro livro. Porém, não tem como não se apaixonar por essa pessoa torturada, solitária, sofrida e que encobre tudo isso em uma máscara de arrogância, coragem e “eu não ligo pra nada”. Ele faz muita (MUITA) besteira nesse livro, toma atitudes nada saudáveis e estúpidas, porém é um daqueles personagens que você acaba por compreender e amar. Em resumo: Amo odiar Ronan Lynch.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">O único ponto em que tive problemas com o livro foi nos pov's do Adam. Toda a sua crise existencial, estresse e desequilíbrio emocional por causa do que aconteceu em Cabeswater são totalmente compreensíveis, mas apesar de entender isso não me irritou menos ou tornou tudo maçante. Ainda te amo Adam, porém melhore, migo. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfaRC1zuOumWU-koF85r7JoyNyJbeedYx05Gl9PX16Zeuw1JstZghGxCXC4HZoeTsFCqPZfd6ZYLRL1VWTywSOEukHWyYj60yR1-3nndatVOsb79U2du9MqZ2xKv7yLJ0MHk-qd5aTo00/s1600/tumblr_m1os2dl8Bq1r8058ko1_500.gif" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfaRC1zuOumWU-koF85r7JoyNyJbeedYx05Gl9PX16Zeuw1JstZghGxCXC4HZoeTsFCqPZfd6ZYLRL1VWTywSOEukHWyYj60yR1-3nndatVOsb79U2du9MqZ2xKv7yLJ0MHk-qd5aTo00/s1600/tumblr_m1os2dl8Bq1r8058ko1_500.gif" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">"Eu já disse alguma vez o quanto eu te odeio?" <br />
Ou como descrever minha relação com o Ronan</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">É a única coisa que vocês precisam saber sobre a Blue neste livro é: melhor personagem de YA ever. </span><span style="font-family: inherit;">Resumindo (de novo): se você ainda não deu uma chance para Os Garotos Corvos, essa é a hora. Existem pouquíssimas chances de você não apreciar o mundo criado pela Maggie, ela faz mágica com as palavras; e se a história não te conquistar pode ter certeza que os personagens vão. É tudo tão maravilhoso, perfeito, bem construído em um nível que se torna indescritível. </span></div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiY493gR_xvpnQsHsnTbrXtCtOO6SbCCum7lyXopkDIBAvrpDB0hjIZNNIi-4qZGIMTN6odAZNQRqc1DmupGf3eMFCaS2JiRdJP74QU4DY03ew6Xf9FGE00oP6wDIU2h7gUD7CNEawxTug/s1600/5estrelas.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiY493gR_xvpnQsHsnTbrXtCtOO6SbCCum7lyXopkDIBAvrpDB0hjIZNNIi-4qZGIMTN6odAZNQRqc1DmupGf3eMFCaS2JiRdJP74QU4DY03ew6Xf9FGE00oP6wDIU2h7gUD7CNEawxTug/s1600/5estrelas.png" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4z-BOKzlHKOgeEa4RPI2t7hlvLPsDc1lNGk5ciah9bqsooOE7UHAQKOnj-LWp2kIHr_bzmFUHZM1l_PXsJDXTPu4l2J4-BgPQeA8ojxhKy-vqKlmsRZzX2QGvfvmWFDWc36jF3DDRgRo/s1600/assinaturadebora.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4z-BOKzlHKOgeEa4RPI2t7hlvLPsDc1lNGk5ciah9bqsooOE7UHAQKOnj-LWp2kIHr_bzmFUHZM1l_PXsJDXTPu4l2J4-BgPQeA8ojxhKy-vqKlmsRZzX2QGvfvmWFDWc36jF3DDRgRo/s1600/assinaturadebora.png" /></a></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15644164624544811030noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2705612316054766635.post-60151817482843474552016-02-01T13:37:00.002-03:002016-02-01T13:37:34.401-03:00Resenha: Cidade das Almas Perdidas - Cassandra Clare<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8mmvknkjlf0UeMJBtpxk7kRO96gCTMNbj8jytHxQt2DDTD9VBdA1Ulu9lpUJ8l20GqioEZW2YXvvrXKUPDaBZ1eGNsb3qNSJu2kYlDnSlvmMXawvEYjqM4-sK3-5G80yBUBfREXvonGc/s1600/Download-Cidade-das-Almas-Perdidas-Os-Instrumentos-Mortais-Vol-5-Cassandra-Clare-em-ePUB-mobi-e-PDF.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8mmvknkjlf0UeMJBtpxk7kRO96gCTMNbj8jytHxQt2DDTD9VBdA1Ulu9lpUJ8l20GqioEZW2YXvvrXKUPDaBZ1eGNsb3qNSJu2kYlDnSlvmMXawvEYjqM4-sK3-5G80yBUBfREXvonGc/s320/Download-Cidade-das-Almas-Perdidas-Os-Instrumentos-Mortais-Vol-5-Cassandra-Clare-em-ePUB-mobi-e-PDF.jpg" width="216" /></a></div>
<b>Título:</b> Cidade das Almas Perdidas<br />
<b>Autor (a):</b> Cassandra Clare<br />
<b>Editora:</b> Galera Record<br />
<b>Páginas: </b>434<br />
<a href="http://www.skoob.com.br/cidade-das-almas-perdidas-242703ed271680.html" target="_blank">SKOOB</a><br />
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Quando Jace e Clary voltam a se encontrar, Clary fica horrorizada ao descobrir que a magia do demônio Lilith ligou Jace ao perverso Sebastian, e que Jace tornou-se um servo do mal. A Clave decide destruir Sebastian, mas não há nenhuma maneira de matar um sem destruir o outro. Mas Clary e seus amigos irão tentar mesmo assim. Ela está disposta a fazer qualquer coisa para salvar Jace, mas ela pode ainda confiar nele? Ou ele está realmente perdido?</span></blockquote>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Depois de ser deixado sozinho no telhado com Sebastian, Jace desapareceu e ninguém sabe onde ele está. Cidade das Almas Perdidas começa exatamente onde Cidade dos Anjos Caídos terminou. Semanas se passam sem Clary receber uma notícia do paradeiro de Jace e mesmo com toda a Clave realizando um busca pelos dois nada foi encontrado. Alec, Izzy e Clary estão aterrorizados com todas as possibilidades do que pode ter acontecido com Jace, principalmente por Sebastian estar envolvido. O que eles nem sequer desconfiam é que agora Jace está ligado a Sebastian e não tem mais vontade própria e isso significa que ele é o novo melhor amigo de Sebastian (I KNOW RIGHT), que claro tem um plano maligno e diabólico que me deixa enojada só de lembrar. </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br />
</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Entretanto, mesmo que Jace não seja mais Jace ele ainda tem lá suas prioridades, ou seja, ele ainda quer a Clary por perto. Então, não é nenhuma surpresa quando ele decide levá-la para formar o trio do mal (tô empolgada, desculpa), mesmo sabendo do perigo e que Jace não é o mesmo ela aceita (porque dã, ela é a Clary, faz coisas estúpidas), enquanto Simon, Alec, Izzy e Magnus tentam descobrir um jeito de parar Sebastian e separar o laço dele com Jace. </span></div>
<a name='more'></a><br />
<blockquote class="tr_bq" style="clear: both; text-align: justify;">
"Pois frequentemente, quando algo precioso se perde, ao voltarmos a encontrá-lo, pode não ser mais o mesmo."</blockquote>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Gostaria de saber se existe algum outro jeito de ler um livro de Instrumentos Mortais que não seja virando as páginas furiosamente, mal piscando e respirando e com o coração apertado com os constantes acontecimentos de tirar o fôlego. Bom, porque é exatamente assim que cada livro tem sido para mim, especialmente Cidade das Almas Perdidas. Pode ser que devido ao ritmo mais lento e parado do volume anterior, eu tenha me empolgado com a miríade de situações tensas e difíceis, mas não posso negar que o quinto livro da saga é com certeza um dos melhores.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br />
</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Cassandra Clare atingiu o seu auge. Tudo o que há de melhor em sua escrita e capacidade de criar tramas interessantes e bem construídas se encontram na melhor forma nesse volume. Ter Sebastian e Clary convivendo e realmente conhecer Sebastian, entendê-lo melhor e agora sim odiá-lo com propriedade com certeza foram um dos melhores momentos. Os diálogos ambíguos e cheio de significados entre os dois deixam o coração na boca. E o que mais me surpreendeu foi o modo como a Cassandra conseguiu diferenciar o Jace do Jace possuído. É ele ali ainda, entendem? Mas ao mesmo tempo não é! São pequenas coisas sutis e além de, claro, uma maior frieza e a falta da amada arrogância e sarcasmo. Ah, senti tanta falta do sarcasmo!</span></div>
<blockquote class="tr_bq" style="clear: both; text-align: justify;">
"- Eu me apaixonei por você - disse ele -, porque você é uma das pessoas mais corajosas que já conheci. Então, como poderia pedir que você deixasse de ser corajosa só porque a amo?"</blockquote>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Mas para compensar a falta de humor do Jace temos Magnus, que tem um destaque muito maior nesse volume (claro que isso não tem nada a ver com o fato de eu ter amado tanto o livro) e de quebra conseguimos algumas informações misteriosas sobre seu passado. O relacionamento de Simon e Izzy está mais confuso do que nunca, mas também nunca esteve mais incrível. </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br />
</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Realmente gostaria de poder lhes revelar todos as cenas marcantes, tensas, grandiosas, emocionantes que estão em cada página de Cidade das Almas Perdidas porque só assim vocês entenderiam o quanto a leitura voa e ler mais um capítulo e mais um e mais um nunca é suficiente. </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgH88RzbyOIy-H7CN0JqeotxiShfsLLXE49vmNeW_M2IwNolH4pIW65Deu5sENcW2e_N3QP0D0CjB-yYM3fTAH-JFnNasPyUNPMWm0WA1U-q6HCbjR71Gf4g6xxiSHjfhW-VVNCU2TkmUg/s1600/Captura+de+tela+inteira+27082015+233523-vert.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="290" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgH88RzbyOIy-H7CN0JqeotxiShfsLLXE49vmNeW_M2IwNolH4pIW65Deu5sENcW2e_N3QP0D0CjB-yYM3fTAH-JFnNasPyUNPMWm0WA1U-q6HCbjR71Gf4g6xxiSHjfhW-VVNCU2TkmUg/s400/Captura+de+tela+inteira+27082015+233523-vert.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"> <span style="font-size: x-small;">TMI resumido em 140 caracteres. (Meu twitter: resenhas em tempo real.)</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Dividir o andamento da história em dois núcleos principais (núcleo Trio do Mal e Equipe do Bem) foi uma sábia decisão, pois os papéis ficaram bem distribuídos e sempre algo interessante está acontecendo, seja de um lado ou do outro. O que posso dizer é que se você chegou vivo até aqui, se prepare porque seus nervos vão ser testados. Cassandra Clare pode não ser uma autora livre de defeitos (nenhum autor é), mas ela faz um grande e ótimo trabalho com essa série e eu só tenho a agradecer por me dar tantos motivos para passar horas lendo algo mágico e incrível e cenas/personagens para surtar e fangirlar. </span></div>
<div style="text-align: center;">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgerU0dl4r-7qvScYKlAajxb_Vd_DZpXa6mN_qx45QoVM2kCN8ns7PBQqS3HrAqqgt2rw9JOVv4fKQixGZ5GPZdVUb54yUkyjfWncnO5g5I0RuW_xxHrFOvNzjKNHvD4TP6vyx80WOysh8/s1600/5estrelas.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgerU0dl4r-7qvScYKlAajxb_Vd_DZpXa6mN_qx45QoVM2kCN8ns7PBQqS3HrAqqgt2rw9JOVv4fKQixGZ5GPZdVUb54yUkyjfWncnO5g5I0RuW_xxHrFOvNzjKNHvD4TP6vyx80WOysh8/s1600/5estrelas.png" /></a></div>
<br /></div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiE0bbUw0CdzExsj4Vvp7iDBi8rNgNiwjzV_oeVxRVgQDZ32k7kGcCaWz7G3lskBCWMS_n2hEL5FNqiff2EZBNxq8mJm5GW1O5EV6oOL9w9H0TKJuZ0iJpqVnvgqGeVE8P6acqAysdNZf4/s1600/assinaturadebora.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiE0bbUw0CdzExsj4Vvp7iDBi8rNgNiwjzV_oeVxRVgQDZ32k7kGcCaWz7G3lskBCWMS_n2hEL5FNqiff2EZBNxq8mJm5GW1O5EV6oOL9w9H0TKJuZ0iJpqVnvgqGeVE8P6acqAysdNZf4/s1600/assinaturadebora.png" /></a>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15644164624544811030noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2705612316054766635.post-64488887347621602302016-01-04T10:24:00.000-03:002016-01-04T10:24:08.414-03:00Resenha: Coroa da Meia-Noite - Sarah Maas<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg88xh6pwhPpqAC3b5YiOE3ski5mX0o2a2OOKsfzsc3KgCLAIokD3pIapw1CtxeTN47N81SA9AS1lC9fDlu8ZT-DI0qx5jdDFb-AQTjA6eaqslMP6R0quqT_zzcU6Au9CMaqQe9YdiLgjI/s1600/Trono-de-Vidro-2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg88xh6pwhPpqAC3b5YiOE3ski5mX0o2a2OOKsfzsc3KgCLAIokD3pIapw1CtxeTN47N81SA9AS1lC9fDlu8ZT-DI0qx5jdDFb-AQTjA6eaqslMP6R0quqT_zzcU6Au9CMaqQe9YdiLgjI/s320/Trono-de-Vidro-2.jpg" style="cursor: move;" width="215" /></a></div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
<b>Título:</b> Coroa da Meia-Noite</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
<b>Autor (a): </b>Sarah Maas</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
<b>Editora:</b> Galera Record</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
<b>Páginas:</b> 406</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: justify;">
<a href="http://www.skoob.com.br/livro/393665ED445593" target="_blank">SKOOB</a></div>
<div style="background-color: white; text-align: justify;">
<blockquote class="tr_bq">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit; line-height: 18.2px;">Celaena Sardothien, a melhor assassina de Adarlan, tornou-se a assassina real depois de vencer a competição do rei e se livrar da escravidão das Minas de Sal de Endovier. Mas sua lealdade nunca esteve com a coroa. Tudo o que deseja é ser livre — e fazer justiça. Nos arredores do castelo, surgem rumores a respeito de uma conspiração contra misteriosos planos do rei, mas antes de cuidar dos traidores, Celaena quer descobrir exatamente que planos são esses. O que ela não imaginava é que acabaria em meio a uma perigosa trama de segredos e traições tecida ao redor da coroa. Enquanto a amizade entre ela e o capitão Westfall cresce cada vez mais, o príncipe Dorian se afasta, imerso em seus próprios dilemas e descobertas.</span></div>
<span style="font-family: inherit; line-height: 18.2px;">A princesa Nehemia acaba se tornando uma conselheira e confidente, mas sua atenção está mais voltada para outros assuntos. Em Adarlan, um segredo parece se esconder por trás de cada porta trancada, e Celaena está determinada a desvendar todos eles para proteger aqueles que aprendeu a amar. Mas o tempo é curto, e as ameaças ao redor castelo de vidro estão cada vez mais próximas. Quando menos se espera, uma trágica noite mudará a vida de todos no reino, e mais do que nunca Celaena quer descobrir a verdade para fazer justiça.</span><span style="line-height: 18.2px;"></span><br />
<span style="line-height: 18.2px;"> </span></blockquote>
<div style="color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;">
<br /></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><b>Celaena Sardothien</b> agora é a campeã do Rei e viaja<b> Adarlan</b> matando aqueles que supostamente são inimigos dele e ameaçam a sua supremacia. Porém, nem tudo é o que parece. E quando a assassina retorna ao castelo de vidro e é informada de que existe uma conspiração rebelde contra o Rei e que ela está encarregada de eliminá-los, Celaena começa a questionar o seu papel de assassina do Rei e lutar internamente com suas dúvidas. Tudo se complica ainda mais quando o seu primeiro alvo é alguém do seu passado.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Além disso, Celaena também se vê cada vez mais próxima e íntima de <b>Chaol </b>e mais distante de <b>Dorian</b>. Sua amizade com <b>Nehemia</b> também se fortalece cada vez mais. E suas convicções serão testadas e sua coragem, força de vontade e crenças serão colocadas à prova.</span><br />
<a name='more'></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-family: inherit;">"O beijo a desnorteou.</span><span style="font-family: inherit;"><br />
Era como voltar para casa ou nascer ou subitamente descobrir uma metade de si que estava faltando." p. 185</span></blockquote>
<span style="font-family: inherit;">Se <a href="http://vanille-vie.blogspot.com.br/2015/09/resenha-trono-de-vidro-sarah-j-maas.html" target="_blank">Trono de Vidro</a> foi um livro surpreendente, que me cativou e despertou muitos sentimentos, <b>Coroa da Meia-Noite</b> não fica nem um pouco atrás. O segundo livro da série vem para provar que <b>Sarah Maas</b> não está de brincadeira e a história de Adarlan e Celaena tem muito a oferecer. Em suma, Coroa da Meia-Noite me fez cair definitivamente nas graças dessa série incrível e inovadora de fantasia. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">O começo do livro é um pouco lento e os eventos a primeira vista não parecem tão interessantes, porém despertam a curiosidade do leitor e preparam a sequência de eventos que toma conta do meio para final do livro e é absolutamente de tirar o fôlego. Existe alguma medalha pros autores que conseguem manter uma sequência instigante de eventos, sem deixar a peteca cair e que nos fazem prender o fôlego, pois as revelações, acontecimentos brutais e surpreendentes não param de acontecer? Porque a Sarah definitivamente a merece. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br />
</span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOf_7dYgpzO6UCoeB1gMgvb5FEs5peRy6jJDiiS6vGYOHywGv11ceLEYDJsSKQjiFFaJtqOl5SQzFz-ao_s1N-qqiFWRm3Z5V-k0l3zZGMrRahXBS-lWx_HNq_NuVhRvnmvdANeT66Mlo/s1600/J0rT8vG.gif" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="224" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOf_7dYgpzO6UCoeB1gMgvb5FEs5peRy6jJDiiS6vGYOHywGv11ceLEYDJsSKQjiFFaJtqOl5SQzFz-ao_s1N-qqiFWRm3Z5V-k0l3zZGMrRahXBS-lWx_HNq_NuVhRvnmvdANeT66Mlo/s400/J0rT8vG.gif" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Eu lendo da metade pro final e tentando entender o que tava a con teseno</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Em <b>Coroa da Meia-Noite </b>ela ligou e desenvolveu elementos de trama apresentados em Trono De Vidro, além de expandir o círculo social (?) de <b>Celaena </b>e nos dar um vislumbre fora do castelo de vidro. Outro ponto de destaque é o modo como ela conduz alguns mistérios que terão vital importância para a trama da série daqui em diante. Só posso dizer que minhas expectativas estão altas para os próximos livros e a curiosidade está atiçada em como a autora irá interligar os acontecimentos presentes com a magia feérica e como isso afetará o futuro do reino (mal posso esperar pra ver o Rei queimar no fogo feérico (?) MUHAHAHA)</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Sobre os personagens: desde <a href="http://vanille-vie.blogspot.com.br/2013/12/resenha-insurgente-veronica-roth.html" target="_blank">Insurgente</a> não me sinto tão irritada e em conflito sobre as atitudes e decisões de personagens. No </span>início<span style="font-family: inherit;"> do livro tive a impressão de que praticamente todos eles me irritaram com suas indecisões, falta de comunicação e birra. Mas não pense que isso foi algo ruim, pelo contrário. Serviu para que, após essa irritação momentânea, eu só os amasse mais, os quisesse proteger desse mundo cruel mais ainda e ficasse satisfeita com seu desenvolvimento ao longo da trama. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-family: inherit;">"(...) - Há coisas piores a serem enfrentadas lá fora!</span><span style="font-family: inherit;"><br />
Celaena se virou para ele devagar, o rosto sujo de sangue e os olhos incandescentes.</span><span style="font-family: inherit;"><br />
- Não há não - disse ela. - Porque eu estou aqui agora." p. 219</span></blockquote>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><b>Celaena</b> foi a que mais me irritou, as mudanças em relação ao primeiro livro são visíveis. Seus pensamentos sobre o passado, sobre o reino antes do atual estado de terror que vivem e sobre magia ocupam bem mais espaço. Porém, muitas vezes a sua insistente recusa a admitir certas questões importantes e enxergar que a solução de maneira nenhuma é fugir do problema foram os pontos que mais me fizeram querer ter uma palavrinha com ela. Essa ingenuidade me fez crer que ela não era quem eu pensava, mas então ela vai lá e chuta bundas até perder a conta e toma as rédeas da situação e tudo fica bem (ou quase, na medida do possível). </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><b>Chaol</b>, meu precioso. Campanha stop making Chaol otário 2016, por favor. Chaol ganhou mais espaço neste livro e sua história, questionamentos e crenças foram aprofundados e nada me faz mais feliz do que ver um personagem ser questionado e corresponder a altura e mesmo injustiçado se manter lutando e de pé. <b>Dorian</b>, meu menino que precisa ser protegido à todos os custos. Não poderia ter ficado mais feliz com o rumo que a Sarah escolheu dar para o personagem. Na minha opinião, ele foi quem mais se desenvolveu e tudo em relação a ele me agradou. Seja rei do meu coração, Dorian!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"></span><br />
<span style="font-family: inherit;"> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQEqvjWHkeOgXDd1QVoOjTRtFH1uW8PX6_iW_kYTL0lFCJRrdIC156Eu4-bKOLapQ_E5Dc-RTvNFLrrrhsI_f8AUg47pDhGWMFrCDRoNdeCmqBIqFbV3lXgk3fSpHg9WkpkLc46jzQ6Qk/s1600/tumblr_non6qngfmw1smfh9io3_500.gif" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQEqvjWHkeOgXDd1QVoOjTRtFH1uW8PX6_iW_kYTL0lFCJRrdIC156Eu4-bKOLapQ_E5Dc-RTvNFLrrrhsI_f8AUg47pDhGWMFrCDRoNdeCmqBIqFbV3lXgk3fSpHg9WkpkLc46jzQ6Qk/s1600/tumblr_non6qngfmw1smfh9io3_500.gif" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Dylan representa completamente minha reação lendo as tretas, plot twits e as revelações</td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: inherit;">Em resumo, <b>Coroa da Meia-Noite </b>é um continuação maravilhosa, que explora e desenvolve a história, além de apresentar cenas, situações e diálogos memoráveis e que despertaram emoções fortes em mim (soquei o livro e várias vezes a parede, forte o bastante para vocês, huh?). Então, se você ainda está em dúvida se deve ler essa saga, a qualidade de <b>Coroa da Meia-Noite</b> está gritando “LEIA, LEIA E LEIA” e para aqueles que já mergulharam no mundo da Cel, sorry not sorry, mas depois desse livro não tem mais retorno.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVis3tP8cW-rtkEAqPrMArKF76s2Q5t7oTl2xPaQfJ8szw80LPK48D7qyE7FCR_30OjVbdMSFVg5y-pPH9cbibbgMhDX601HW3xvaxuGvn-CikfEJkcrvIchIBWuWDf2um8VBiiZGIP7Y/s1600/5estrelas.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVis3tP8cW-rtkEAqPrMArKF76s2Q5t7oTl2xPaQfJ8szw80LPK48D7qyE7FCR_30OjVbdMSFVg5y-pPH9cbibbgMhDX601HW3xvaxuGvn-CikfEJkcrvIchIBWuWDf2um8VBiiZGIP7Y/s1600/5estrelas.png" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_EtBIeOWxfVIB9mEWUR3Bo_aw6UXAj2Z4PrsS-nmtcqMvBwSulvVsq_6breHXw8YcE2mA8X6UMXgjGAm0XLc4yBRLchF8sMy1mOruo4Lc5duRNVWWpJnNClFTIa3fBBo5Nk0iTpjary0/s1600/assinaturadebora.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_EtBIeOWxfVIB9mEWUR3Bo_aw6UXAj2Z4PrsS-nmtcqMvBwSulvVsq_6breHXw8YcE2mA8X6UMXgjGAm0XLc4yBRLchF8sMy1mOruo4Lc5duRNVWWpJnNClFTIa3fBBo5Nk0iTpjary0/s1600/assinaturadebora.png" /></a></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15644164624544811030noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2705612316054766635.post-52767693845146311792015-12-17T10:44:00.000-03:002015-12-22T20:31:20.966-03:00Resenha: Os Garotos Corvos - Maggie Stiefvater<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBn1lF6ydOVaj2-1HWgZRk8x9K4GojUWH02Y3w-v6a-hhWRNZ1hm6XXKaVANW0CLOhAkjgzJiLcBaXJ8vdvVotazOYY8vZcZ9vKG7SthosEplNyJ1AKJz5EQmPc7LfKrvrnAfBY0w7MIM/s1600/OsGarotosCorvos.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBn1lF6ydOVaj2-1HWgZRk8x9K4GojUWH02Y3w-v6a-hhWRNZ1hm6XXKaVANW0CLOhAkjgzJiLcBaXJ8vdvVotazOYY8vZcZ9vKG7SthosEplNyJ1AKJz5EQmPc7LfKrvrnAfBY0w7MIM/s320/OsGarotosCorvos.jpg" width="215" /></a></div>
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: justify;">Título: </b><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: "verdana" , "geneva" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: justify;">Os Garotos Corvos</span><br />
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: justify;">Autor(a):</b><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: "verdana" , "geneva" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: justify;"> Maggie Stiefvater</span><br />
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: justify;">Editora:</b><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: "verdana" , "geneva" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: justify;"> Verus</span><br />
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: justify;">Páginas: </b><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: "verdana" , "geneva" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: justify;">376</span><br />
<span style="background-color: white; color: #666666; font-family: "verdana" , "geneva" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: justify;"><a href="http://www.skoob.com.br/livro/335623ED376237" target="_blank">SKOOB</a></span><br />
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Todo ano, na véspera do Dia de São Marcos, Blue Sargent vai com sua mãe clarividente até uma igreja abandonada para ver os espíritos daqueles que vão morrer em breve. Blue nunca consegue vê-los — até este ano, quando um garoto emerge da escuridão e fala diretamente com ela.</span><span style="font-family: inherit;">Seu nome é Gansey, e ela logo descobre que ele é um estudante rico da Academia Aglionby, a escola particular da cidade. Mas Blue se impôs uma regra: ficar longe dos garotos da Aglionby. Conhecidos como garotos corvos, eles só podem significar encrenca.</span><span style="font-family: inherit;">Gansey tem tudo — dinheiro, boa aparência, amigos leais —, mas deseja muito mais. Ele está em uma missão com outros três garotos corvos: Adam, o aluno pobre que se ressente de toda a riqueza ao seu redor; Ronan, a alma perturbada que varia da raiva ao desespero; e Noah, o observador taciturno, que percebe muitas coisas, mas fala pouco.</span><span style="font-family: inherit;">Desde que se entende por gente, as médiuns da família dizem a Blue que, se ela beijar seu verdadeiro amor, ele morrerá. Mas ela não acredita no amor, por isso nunca pensou que isso seria um problema. Agora, conforme sua vida se torna cada vez mais ligada ao estranho mundo dos garotos corvos, ela não tem mais tanta certeza.</span></blockquote>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<div>
<span style="font-family: inherit;"><b>Blue Sargent </b>vem de uma família de médiuns, entretanto ela foi a única a não herdar esse poder. O talento de Blue é um pouco diferente e menos usual. Mas o que mais rege sua é vida é que todo clarividente lhe diz: se ela beijar o seu verdadeiro amor, ele morrerá. Assim, Blue decidiu nunca se apaixonar, então isso não seria um problema.</span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;">Até que na véspera do Dia de São Marcos, quando ela e sua mãe vão a uma velha igreja para observar o caminho dos mortos para saber quem morrerá em breve, Blue vê um dos fantasmas dos futuros mortos (algo que nunca aconteceu antes). O destino começa a bater na porta de Blue quando ela descobre que o nome do fantasma é <b>Gansey</b> e seus caminhos acabam por se cruzar. Gansey estuda na Academia Aglionby, uma escola particular de ~gente rica~, e dedica muito tempo de sua vida em um busca crucial com outros três amigos, <b>Adam</b>, <b>Ronan</b> e <b>Noah</b>. </span></div>
<blockquote class="tr_bq">
<div style="text-align: justify;">
"Ela reconheceu a estranha felicidade que vinha de amar algo sem saber por quê, aquela estranha felicidade que às vezes era tão grande que parecia tristeza. Era a maneira como ela se sentia quando olhava para as estrelas."</div>
</blockquote>
<strike>(Ou como eu me sinto sobre Os Garotos Corvos)</strike><br />
<br />
<a name='more'></a><span style="font-family: inherit;"><b>Os Garotos Corvos</b> é um livro difícil de resumir e de se falar sobre. <b>Maggie Stiefvater</b> criou um mundo repleto de informações, nuances e mitologia difícil de ser explicada em uma resenha. Decidi ler esse livro porque boa parte da minha TL no Twitter é apaixonada pela Maggie e tudo que ela escreve. Então, quem sou eu para não dar uma chance para os livros dela, não é mesmo? Eu vou falar muito e dar muitos conselhos nessa resenha, mas a única coisa que você precisa tirar dela eu vou te dizer agora: <b>Leia Os Garotos Corvos</b>. E leia já, não espere como eu. Leia esse livro agora, sua vida vai mudar com essa história maravilhosa. </span><br />
<div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;">Os Garotos Corvos é maravilhosamente perfeito. Desde a primeira página já somos cativados e um frenesi de “preciso saber o que tá acontecendo, o que tá rolando no mundo desses personagens” te atinge forte. Eu culpo a escrita incrível, envolvente, instigante e genial da Maggie por isso. E, claro, a criatividade e o brilhantismo dela em criar um mundo envolvente, trazer uma mitologia original, criar uma áurea que rodeia a história que mesmo depois de ter terminado a leitura à horas você ainda vai estar pensando e refletindo sobre tudo o que leu. </span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgz1dZbH9P0aHwZfiJlxoDxFZGxna1lVTSIYJ32oZBSGIDNSpGIDbEfZM0iAn4fTJRhQ6df4RQI5sp0kCw8KeWFxiyYg63wero5qy5tIZgX3BWnYpez2p331vO_gpZ8SWYzYDkY9J_Omw8/s1600/tumblr_ne2kmmAGOf1qj3tfpo1_500.gif" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgz1dZbH9P0aHwZfiJlxoDxFZGxna1lVTSIYJ32oZBSGIDNSpGIDbEfZM0iAn4fTJRhQ6df4RQI5sp0kCw8KeWFxiyYg63wero5qy5tIZgX3BWnYpez2p331vO_gpZ8SWYzYDkY9J_Omw8/s400/tumblr_ne2kmmAGOf1qj3tfpo1_500.gif" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">E aí você fica olhando pro vazio e fazendo isso</td></tr>
</tbody></table>
<div>
<span style="font-family: inherit;">A <b>Maggie</b> é o que eu chamo de escritora completa. Ela não só cria uma trama interessante, mas também a solidifica com personagens que querendo ou não você vai amar. Eu não tenho palavras para descrever cada um deles. Blue, Gansey, Adam, Ronan, Noah, Maura, Calla, </span>Persephone<span style="font-family: inherit;">, Neeve, etc. são todos tão complexos, complicados, profundos, cheio de história, sentimentos, conflitos, segredos e a autora os controle e delineia tão bem, ela dá conta de mostrar a personalidade de cada um satisfatoriamente. E mesmo assim, não creio que eu os conheça plenamente e os entenda completamente, e isso é tão MARAVILHOSO porque eles são tão perfeitos que eu quero que esse sentimento de sempre ter algo novo a saber sobre eles nunca termine. </span></div>
<div>
<blockquote class="tr_bq">
"Ela não estava interessada em ler o futuro de outras pessoas. Estava interessada em correr atrás do próprio futuro."</blockquote>
</div>
<div>
<span style="font-family: inherit;">Eu poderia ficar páginas e páginas falando sobre cada um deles e sobre suas características, mas vocês só precisam saber que todos eles precisam ser protegidos deste mundo cruel e que eles se complementam de uma maneira linda e a amizade entre os garotos corvos (Gansey, Adam, Ronan e Noah) e Blue é magnífica.</span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div>
<span style="font-family: inherit;">Outro ponto atrativo e que me enlouqueceu durante a leitura: nada é certo e a Maggie AMA uma ironia e brincar com nossos sentimentos. O modo com a história é construída e apresentada deixa espaço para milhões de teorias, suposições do futuro e muito mistério e incertezas tanto sobre o verdadeiro amor de Blue e sua morte, como sobre a grande busca que Gansey está empreendendo. Alguns podem achar a mitologia complicada e um pouco confusa porque é linha ley pra lá, leitura do futuro pra cá, discussões de coordenadas e possíveis lugares mágicos acolá, porém eu achei tudo bem tranquilo, bem desenvolvido e explicado.</span></div>
<div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheouar_ZlhAQp_n3v7ycgy_-Yn6Gwp1W-PI5Kd00bfajf6YubJxPwgxHt2Y2oYwEx7YQkmF6tDf8po3bHr8jPeJm4F0HZ2K0aQ5GkIaItEXxNj91IxihKhsxiakqLIcp3mkX2R9A6bTdI/s1600/Pride-and-Prejudice.gif" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="210" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEheouar_ZlhAQp_n3v7ycgy_-Yn6Gwp1W-PI5Kd00bfajf6YubJxPwgxHt2Y2oYwEx7YQkmF6tDf8po3bHr8jPeJm4F0HZ2K0aQ5GkIaItEXxNj91IxihKhsxiakqLIcp3mkX2R9A6bTdI/s400/Pride-and-Prejudice.gif" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Eu fazendo teorias sobre os próximos livros e pensando sobre a maravilhosidade do 1º</td></tr>
</tbody></table>
</div>
<div>
<span style="font-family: inherit;">Resumindo: Leiam <b>Os Garotos Corvos</b>, deem uma chance para esse mundo extraordinário que a Maggie criou. Não só a história é cativante e intrigante, mas os personagens são amáveis e incríveis. E essa série possui todos os elementos que um ótimo livro precisa ter e eu sinto que tem o poder de mudar minha vida (fangirl’s side falando)</span></div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4bKuliJV8cuXx41vVYc8_cZV_wZ8v25gJE8CpBzXxWPksLZVl0zJhdP8_0Gvbm7NYbjDOEO0wQZIlN3GYGURYyMQlqpbTsb3YCgX1sX3vv5hmoprqrGtLTju5eim_yzluMYkB82yPbK0/s1600/5estrelas.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4bKuliJV8cuXx41vVYc8_cZV_wZ8v25gJE8CpBzXxWPksLZVl0zJhdP8_0Gvbm7NYbjDOEO0wQZIlN3GYGURYyMQlqpbTsb3YCgX1sX3vv5hmoprqrGtLTju5eim_yzluMYkB82yPbK0/s1600/5estrelas.png" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSCQT-6Wj8Cc32bvT9TJzLIQdm7KxIPCOLvHn8K2ksdF7O6291HLXlpfdfoFUZc7nehXmlgKZeG968jK7l-nv7wqCMJUVLRxQ5U8rq7U-ty9gCSHCHi59CuzY1kuqA4SJbyLfNioPU3kM/s1600/assinaturadebora.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSCQT-6Wj8Cc32bvT9TJzLIQdm7KxIPCOLvHn8K2ksdF7O6291HLXlpfdfoFUZc7nehXmlgKZeG968jK7l-nv7wqCMJUVLRxQ5U8rq7U-ty9gCSHCHi59CuzY1kuqA4SJbyLfNioPU3kM/s1600/assinaturadebora.png" /></a></div>
<div>
<br /></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15644164624544811030noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2705612316054766635.post-43948124692289863822015-12-13T12:15:00.002-03:002015-12-13T12:32:02.814-03:00DecorArte: Os figurinos majestosos de Agnieszka Osipa<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrnDVamSHPaZNOfZDC7NwEwI4oKjGZlNtjA5DKroh4J0XmH9uPu4lqBlb-ZR5rjhK1I5eIu7SfSx6Zz5biedi7jqrzQMxo-mGfYQMH-JytEurb1PIey5ChFUcSWvBnBZb4QYvRyk-25Lo/s1600/decorarte.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrnDVamSHPaZNOfZDC7NwEwI4oKjGZlNtjA5DKroh4J0XmH9uPu4lqBlb-ZR5rjhK1I5eIu7SfSx6Zz5biedi7jqrzQMxo-mGfYQMH-JytEurb1PIey5ChFUcSWvBnBZb4QYvRyk-25Lo/s1600/decorarte.jpg" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Conheçam hoje o trabalho impecável da designer de moda<b> </b></span><b>Agnieszka Osipa</b>, que reside em Gliwice, na Polônia. A figurinista cria trajes grandiosos, repletos de pedrarias, e confecciona cada peça à mão, com muita dedicação e cuidado. Toda essa riqueza de detalhes, combinada com cenários belíssimos, resultam em imagens que misturam o visual leve de contos de fadas com a solidez da mitologia medieval. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLhmltqmOTNyZOD7mwTWGyJyaPZTGJBsjHho07FpDP3BY7dppc_Of0q9xrR6wnuLADQylIAQmK3qqCPzw2GtFK9qf40eZBT0rqI_a6FJ4lKtEKVzKWwdzk_0oQQRJ_Fhp_4G6lWbtQT4s/s1600/DSC_0105-%25E2%2580%2594-Odzyskano.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLhmltqmOTNyZOD7mwTWGyJyaPZTGJBsjHho07FpDP3BY7dppc_Of0q9xrR6wnuLADQylIAQmK3qqCPzw2GtFK9qf40eZBT0rqI_a6FJ4lKtEKVzKWwdzk_0oQQRJ_Fhp_4G6lWbtQT4s/s640/DSC_0105-%25E2%2580%2594-Odzyskano.jpg" width="430" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<a name='more'></a><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhM7V0X1gPwmdAOXdxubvOriNfU95QSXuj8TzmR_FsPhNCluLIRT8FKMmJsyJIFJaqQsC-xJq5e6LZ54k9nOFZXgaQoF5SSXHOYIphjydWsfNB3LTSu86Eisdls88RnYBsaVRvea2vafKg/s1600/7e997416960089.562b3b5fccb08.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhM7V0X1gPwmdAOXdxubvOriNfU95QSXuj8TzmR_FsPhNCluLIRT8FKMmJsyJIFJaqQsC-xJq5e6LZ54k9nOFZXgaQoF5SSXHOYIphjydWsfNB3LTSu86Eisdls88RnYBsaVRvea2vafKg/s640/7e997416960089.562b3b5fccb08.jpg" width="424" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCZws237CVFJwncKkG4jPceyNdpfQgECjCXzQXm1MTsgx5wQrARJ-5PP06-8LIQTJFvz2PZbJ4ED8bS_hmol_WRQVeZqt1oZfxyhjfVBvVVf2KpEzb0f5oiSf-XmCYpIdomujMUbmhR5o/s1600/81c70c17494009.562baabcb5053.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCZws237CVFJwncKkG4jPceyNdpfQgECjCXzQXm1MTsgx5wQrARJ-5PP06-8LIQTJFvz2PZbJ4ED8bS_hmol_WRQVeZqt1oZfxyhjfVBvVVf2KpEzb0f5oiSf-XmCYpIdomujMUbmhR5o/s640/81c70c17494009.562baabcb5053.jpg" width="408" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmNncer_numZknGR3gon6NYEgGW5Y-AYZ7pStk1WmrK3MOGbyzgAeDr0jk_06cwVOrNupWbi2ciuyM9OIV-ik02NIMcM8cMuNeU-mmMRrw6u3gru0Rr97vfLNS6mH3LGR8bvt8P1DTafU/s1600/8477b514396323.562a55400bcd1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmNncer_numZknGR3gon6NYEgGW5Y-AYZ7pStk1WmrK3MOGbyzgAeDr0jk_06cwVOrNupWbi2ciuyM9OIV-ik02NIMcM8cMuNeU-mmMRrw6u3gru0Rr97vfLNS6mH3LGR8bvt8P1DTafU/s640/8477b514396323.562a55400bcd1.jpg" width="428" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjW0Mtnb7SzVuZ4e6VWs66meQin-W8VZdf2msBDvVughz6EAXu4wABv3f2F2dWyQVjNQr6reEhceLAo_62eNSGBtqDnIRPvwrYNOq-ooS1qy2JUuxefIR1y6SoVTFCdRmXZv5z0HvMXOtM/s1600/b86b2c15714747.562960a278d04.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjW0Mtnb7SzVuZ4e6VWs66meQin-W8VZdf2msBDvVughz6EAXu4wABv3f2F2dWyQVjNQr6reEhceLAo_62eNSGBtqDnIRPvwrYNOq-ooS1qy2JUuxefIR1y6SoVTFCdRmXZv5z0HvMXOtM/s640/b86b2c15714747.562960a278d04.jpg" width="424" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0Ebm3qwEtAHFbsgcRNAMJAJaGdORmF6HBj472E5dKmo1_ZZwjZ3-LpqSRdPMGo1wKcIUi2Xbkuoj0zKONh8Mo_0hyphenhyphenkXWPVobQcAoqJ7Sppgg1PDiEamvNkgHBTDqwEnJ2xf8IubFLb_0/s1600/osipa1+%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0Ebm3qwEtAHFbsgcRNAMJAJaGdORmF6HBj472E5dKmo1_ZZwjZ3-LpqSRdPMGo1wKcIUi2Xbkuoj0zKONh8Mo_0hyphenhyphenkXWPVobQcAoqJ7Sppgg1PDiEamvNkgHBTDqwEnJ2xf8IubFLb_0/s640/osipa1+%25281%2529.jpg" width="424" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0Qu6WxFrCfQ_-2ikBRStKfGDzZ265pipSEQOMJK_04cuCdz6i6h1dLBDCKjohG-4Q6n7SlCgQMGs2_K7IrET8AqzDlbK7mF8cSje-wYFXEk5E4HTBOW3pTB8vi2x89wywnANXyKrJrTo/s1600/osipa3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0Qu6WxFrCfQ_-2ikBRStKfGDzZ265pipSEQOMJK_04cuCdz6i6h1dLBDCKjohG-4Q6n7SlCgQMGs2_K7IrET8AqzDlbK7mF8cSje-wYFXEk5E4HTBOW3pTB8vi2x89wywnANXyKrJrTo/s640/osipa3.jpg" width="424" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLq5n6EQu0dzk46f8q17b1kW7hPk45383uwPs23J-Orp6ICwrhKDhtgYhtemGdXFJDYZln2vqvneERpurtHxgdpJfgIG6XI6z80edgoPf3gHSJSZwaNo2XLNliLDkRyRrrDeSo8eg2-mw/s1600/osipa4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLq5n6EQu0dzk46f8q17b1kW7hPk45383uwPs23J-Orp6ICwrhKDhtgYhtemGdXFJDYZln2vqvneERpurtHxgdpJfgIG6XI6z80edgoPf3gHSJSZwaNo2XLNliLDkRyRrrDeSo8eg2-mw/s640/osipa4.jpg" width="424" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbXAyyngIyaQeV43qlvTjo9JrbYR8OWKDqXKEg1zYLwp49JclUPURnQ9LeWfr4jNaGFqqu8I0oOmLMQspxmVYjHT4DZ2ZcMzzMmZTIpEpzBmvhfHjKSJEAkr0wuduXx2hftRL1pqPI-kI/s1600/osipa6.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbXAyyngIyaQeV43qlvTjo9JrbYR8OWKDqXKEg1zYLwp49JclUPURnQ9LeWfr4jNaGFqqu8I0oOmLMQspxmVYjHT4DZ2ZcMzzMmZTIpEpzBmvhfHjKSJEAkr0wuduXx2hftRL1pqPI-kI/s640/osipa6.jpg" width="424" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAYv-KuCL2azqMvspDisq7Jh1TUEoQUlC2uhOSZU2Z6vwPIEb8O5eE7bSHzHPcGmnKGFBLcuATmYbEktxtE5C0j2uSL3og3fHTUXuTemtH63YO3jZwfq3CV3LP7jjB_I3WXHQoKNur218/s1600/osipa7.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAYv-KuCL2azqMvspDisq7Jh1TUEoQUlC2uhOSZU2Z6vwPIEb8O5eE7bSHzHPcGmnKGFBLcuATmYbEktxtE5C0j2uSL3og3fHTUXuTemtH63YO3jZwfq3CV3LP7jjB_I3WXHQoKNur218/s640/osipa7.jpg" width="424" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhG0WaNwdrs_VoGoGR5f0gYpPmagtS_n3lUPHv_TwcFqsZv_GKNfWG6rRgPfRd1XdoWvT7EWoQ1HSY1dyo5Nv01GC69oPLiwuMTxSji6H7fIeIW6GlBPTUUeylDkvQR3dA797y2F4rhPnQ/s1600/osipa1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhG0WaNwdrs_VoGoGR5f0gYpPmagtS_n3lUPHv_TwcFqsZv_GKNfWG6rRgPfRd1XdoWvT7EWoQ1HSY1dyo5Nv01GC69oPLiwuMTxSji6H7fIeIW6GlBPTUUeylDkvQR3dA797y2F4rhPnQ/s640/osipa1.jpg" width="424" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVmftU6sr6LR4IQQqmFoVIS1Ul-37u_jfMq-v6FsBIX9y4-EJAcTL42Oh5twIFTOsptpVcOA4x8wkJaoSwrJe4xr9fwPMopOod18NGZ1iafSRAHQsVhUc-kX3YKhz-t2nI5_dKaZTEmPQ/s1600/10bdf914396323.562a55387dd22.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjVmftU6sr6LR4IQQqmFoVIS1Ul-37u_jfMq-v6FsBIX9y4-EJAcTL42Oh5twIFTOsptpVcOA4x8wkJaoSwrJe4xr9fwPMopOod18NGZ1iafSRAHQsVhUc-kX3YKhz-t2nI5_dKaZTEmPQ/s640/10bdf914396323.562a55387dd22.jpg" width="426" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4UCg_xQ31qIcT-bSJH76BGBuKUchVH4Ahm97hCWFcXlMdv1ZfcLsTlaXdC7G6i3431TtT7gd5xb8PF5dZ03lMGvZykySg7oI5_hgL_hZkSqH-RNvDRQWDa8EdOX7cSWewgqmMW9u1crk/s1600/cb27e613320145.562726fd270d1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4UCg_xQ31qIcT-bSJH76BGBuKUchVH4Ahm97hCWFcXlMdv1ZfcLsTlaXdC7G6i3431TtT7gd5xb8PF5dZ03lMGvZykySg7oI5_hgL_hZkSqH-RNvDRQWDa8EdOX7cSWewgqmMW9u1crk/s640/cb27e613320145.562726fd270d1.jpg" width="626" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0ZpjIL9FpJhWY-Tm5dhym4DSg8OHMiSbllyEU3-3UkVTHdWpDpMhUYxAftg01rixEY1gEWirDI31eST80qAb_nCintQ55LiX58TDtSBbeXwnAyClfvcQK6Uig-ka_p2v3Aqb9i_RgFnw/s1600/4-du%25C5%25BCy.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="432" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0ZpjIL9FpJhWY-Tm5dhym4DSg8OHMiSbllyEU3-3UkVTHdWpDpMhUYxAftg01rixEY1gEWirDI31eST80qAb_nCintQ55LiX58TDtSBbeXwnAyClfvcQK6Uig-ka_p2v3Aqb9i_RgFnw/s640/4-du%25C5%25BCy.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiI_yDyYCw1VOcqH9roRwhumxp9kyIYz4bWBbTOWfxIJlWyUvQr22EagC3Gim0THw8CeXqI6Dv8jN5p1gZP5xMydV6TfZtsnh7KdZ2baEPQaSolMff8-xvahsJH2j8X12lGcPJWmRa9LfI/s1600/agnieszka-osipa-intro.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiI_yDyYCw1VOcqH9roRwhumxp9kyIYz4bWBbTOWfxIJlWyUvQr22EagC3Gim0THw8CeXqI6Dv8jN5p1gZP5xMydV6TfZtsnh7KdZ2baEPQaSolMff8-xvahsJH2j8X12lGcPJWmRa9LfI/s640/agnieszka-osipa-intro.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSGHIemFRfG5WfMbCKMOH2IRNeeBSjrk3NWybaBcPM_zjhHLw8z1eBD-HYvl1Z5Em9ty5P3qeVx4xC7VddOTq5DDXdkq0JwgS8N9d5Mts0_Q8MXSQVIJ0zhybpjTRG6vYNT9_YuGkW0ig/s1600/bd7df414417993.5628396f0b416.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSGHIemFRfG5WfMbCKMOH2IRNeeBSjrk3NWybaBcPM_zjhHLw8z1eBD-HYvl1Z5Em9ty5P3qeVx4xC7VddOTq5DDXdkq0JwgS8N9d5Mts0_Q8MXSQVIJ0zhybpjTRG6vYNT9_YuGkW0ig/s640/bd7df414417993.5628396f0b416.jpg" width="640" /></a><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizmZSR9pV79MjWUOoZ0Y8bS2XWFrXvkPPwyUAJpWqRIFbmD5zQ-uMC6KqYIzVA1jKoAoEEtF4YJgHEe9yPgpBjk7E4s6UrewCTYPCLB4vji2aQrj19x2rt-aJIKl3gMp3mpQJ3TQLQXfY/s1600/6c115e13320145.562726dad0dcb.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizmZSR9pV79MjWUOoZ0Y8bS2XWFrXvkPPwyUAJpWqRIFbmD5zQ-uMC6KqYIzVA1jKoAoEEtF4YJgHEe9yPgpBjk7E4s6UrewCTYPCLB4vji2aQrj19x2rt-aJIKl3gMp3mpQJ3TQLQXfY/s640/6c115e13320145.562726dad0dcb.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgR7rqdonEvXOFsXNSCzXeocjpmse0CPSkVR-fuYRU_PQsVn89jqIrz_P3JdKtc3OkE0uIkM7HTBFEi4i1xXP2TOkOglNHhtZILP-AhBwvpQrVnG1CN3idSISCIFU9jen6SRiL_2y7fH5I/s1600/33eae913320145.562727a48534b.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgR7rqdonEvXOFsXNSCzXeocjpmse0CPSkVR-fuYRU_PQsVn89jqIrz_P3JdKtc3OkE0uIkM7HTBFEi4i1xXP2TOkOglNHhtZILP-AhBwvpQrVnG1CN3idSISCIFU9jen6SRiL_2y7fH5I/s640/33eae913320145.562727a48534b.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYiFEAMYhBwKxvLLsHsZ-TODCWQSvQ2V6s1-X4-nUmFh-xKIVNijZoFGl7YBD-U8nt_hnv5uhQUaPU6BFhmDywvQwAdMaJvEogOJSolgyDZ2OMS1FsoR6XWhGUEylAXgCrRnBbFcNEnaQ/s1600/73707c13320145.5628a38b2a058.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYiFEAMYhBwKxvLLsHsZ-TODCWQSvQ2V6s1-X4-nUmFh-xKIVNijZoFGl7YBD-U8nt_hnv5uhQUaPU6BFhmDywvQwAdMaJvEogOJSolgyDZ2OMS1FsoR6XWhGUEylAXgCrRnBbFcNEnaQ/s640/73707c13320145.5628a38b2a058.jpg" width="640" /></a></div>
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Conheçam mais do trabalho da designer acessando seu:</div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://www.instagram.com/agnieszkaosipa/" target="_blank">Instagram</a></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://www.behance.net/OsipaCostumes" target="_blank">Behance</a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSTMdIUJCdKovGKRWS8MLSAWguYahWFonErpN120tFcJk2YuuJ5de0eiTrTjsdi1o_Y0Ee3dXsfyjfaR7_fdaIakH_JfwNE3mcL-eJwwu973zIR6Gtr5mWEy47idBQf0WqIWxrRBh4kRg/s1600/assinatura+ketelin.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSTMdIUJCdKovGKRWS8MLSAWguYahWFonErpN120tFcJk2YuuJ5de0eiTrTjsdi1o_Y0Ee3dXsfyjfaR7_fdaIakH_JfwNE3mcL-eJwwu973zIR6Gtr5mWEy47idBQf0WqIWxrRBh4kRg/s1600/assinatura+ketelin.png" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15644164624544811030noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2705612316054766635.post-76533612217847452372015-11-28T11:31:00.000-03:002015-11-28T11:31:04.247-03:00Resenha: Cidade dos Anjos Caídos - Cassandra Clare<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7PfFDxZNjW_bMHU17-iP4-M1CeHo-bFE9yavw1V_8h2DT1paDyHZmX105q_0y149jzSL0vmxbVuA3HdNwPAROAT2U918-fXh06TBElx_oHgckgmgHzfC9UkWv_4pzwEdTkfciDfNV4kc/s1600/CIDADE_DOS_ANJOS_CAIDOS_1345739612B.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7PfFDxZNjW_bMHU17-iP4-M1CeHo-bFE9yavw1V_8h2DT1paDyHZmX105q_0y149jzSL0vmxbVuA3HdNwPAROAT2U918-fXh06TBElx_oHgckgmgHzfC9UkWv_4pzwEdTkfciDfNV4kc/s320/CIDADE_DOS_ANJOS_CAIDOS_1345739612B.jpg" width="216" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;">Título: </b><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: "verdana" , "geneva" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;">Cidade dos Anjos Caídos</span><br />
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;">Autor(a): </b><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: "verdana" , "geneva" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;">Cassandra Clare</span><br />
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;">Editora: </b><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: "verdana" , "geneva" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;">Galera Record</span><br />
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;">Páginas: </b><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: "verdana" , "geneva" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;">364</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; color: #666666; font-family: "verdana" , "geneva" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;"><a href="http://www.skoob.com.br/livro/196743ED219820" target="_blank">SKOOB</a></span></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">A guerra acabou e Caçadores de Sombras e integrantes do submundo parecem estar em paz. Clary está de volta a Nova York, treinando para usar seus poderes. Tudo parece bem, mas alguém está assassinando Caçadores e reacendendo as tensões entre os dois grupos, o que pode gerar uma segunda guerra sangrenta. Quando Jace começa a se afastar sem nenhuma explicação, Clary começa a desvendar um mistério que se tornará seu pior pesadelo.</span></blockquote>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Agora que a ameaça de Valentim se foi, <b>Clary </b>e <b>Jace</b>, bem como todo o Mundo Das Sombras, podem respirar aliviados e seguir em frente com suas vidas. O que para Clary significa treinar para ser uma Caçadora de Sombras, enquanto finalmente pode ficar com o amor de sua vida. O fato de eles terem pensado por tanto tempo que eram irmãos agora parece apenas um fato distante e a felicidade cerca Clary, ainda mais porque sua mãe vai se casar com Luke.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Mas é de Cassandra Clare que estamos falando aqui, então a felicidade e clima de alegria não dura muito tempo em <b>Cidade Dos Anjos Caídos</b>, começando pelo fato que a vida de <b>Simon</b> não vai lá muito bem. Sua mãe o expulsa de casa, todos parecem lhe arrastar para seus problemas e parecem querer algo dele e, claro, muitas pessoas querem lhe ver morto. E a Marca de Caim talvez tenha algo a ver com isso. Além disso, Jace (sempre ele, obviamente) começa a agir estranho e se afastar de Clary por nenhum motivo aparente.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"></span></div>
<a name='more'></a><span style="font-family: inherit; text-align: justify;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit; text-align: justify;"><a href="http://vanille-vie.blogspot.com.br/2015/08/resenha-cidade-de-vidro-cassandra-clare.html" style="font-family: inherit;" target="_blank">Cidade De Vidro</a><span style="font-family: inherit;"> pode até ser considerado como livro final da série, ou pelo menos do arco Valentim (acabei de inventar isso, sorry). Assim, <b>Cidade dos Anjos Caídos</b> é uma continuação mais parada e morna, claramente a Cassandra precisava seguir outro rumo e durante todo o livro ela cria situações e subtramas que conduzem a história para o seu novo plot, deste modo este quarto livro pode ser considerado um livro de transição, sem grandes (e muitos) acontecimentos. </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<blockquote class="tr_bq">
"(...) vejo meus irmãos entregando os respectivos corações e penso não sabem que não deveriam fazer isso? Corações são frágeis. E acho que mesmo quando a pessoa se cura, ela nunca mais volta a ser como era antes."</blockquote>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">O foco também está em <b>Simon</b>, claramente. Seu capítulos são muito mais numerosos e apesar de sua trama não me agradar muito, a Cassandra realmente sabe como nos envolver e nos conquistar mesmo que o ritmo da história seja lento. Além disso, Jace e Simon tendo uma maior interação, além de agindo como dupla dinâmica foi uma das melhore parte do livro. Sem falar que o desenvolvimento de Simon como personagem é incrível, muito bem conduzido e extremamente positivo para a trama.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Falando em <b>Jace</b>... Quando vamos parar de fazer esse menino sofrer, Deus??? Quando vamos deixar ele e Clary serem finalmente felizes sem o fim do mundo espreitar pela janela??? (resposta: no fim da saga - I hope). Não há muito o que falar do Jace, na verdade. Continua fazendo piadas que me fazem rir alto, continua arrogante e convencido e fazendo de tudo para proteger a Clary. Já<b> Clary </b>tem uma pequena evolução nesse livro quando se trata de se tornar mais badass, afinal o primeiro demônio que matamos nunca esquecemos (risos)</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: center;">
"Não pode esconder quem verdadeiramente é para sempre."</blockquote>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Alguns novos personagens são acrescentados e trazem agitação para a história. Um me deixou desconfiada, aí odiei, aí passei a amar. O outro também me deixou com o pé atrás, aí odiei e odiei mais um pouco. Agora tente descobrir qual é qual. No mais, as pequenas aparições de <b>Magnus</b> e <b>Alec</b> fizeram meu coração derreter, principalmente que por mais que tenham pequenas participações a Cassandra conseguiu administrar bem o tom da relação deles e desenvolvê-la de forma crível. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Como eu já disse anteriormente é mais um livro de transição, com um grande foco no Simon. Porém, é um ótimo livro quando se trata de desenvolver as relações dos personagens secundários e aprofundar mais os sentimentos e características dos personagens, o que eu sentia muito falta nos volumes anteriores. E o final? Ah, o final! Sofrência (muita sofrência) is coming.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSkZtDGnyDFRdwppMeHC3NsRMjvDVH-n4PHCNsUpXmScvseQVqaLK3Jb_zk3C36QRBIQgize0l8QufY2RfCUVAWLTzW827z3nOZNikMNRI2nmw0xZi7yccU7VH7Gq64DeDjWZO81JDn7U/s1600/4estrelas.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSkZtDGnyDFRdwppMeHC3NsRMjvDVH-n4PHCNsUpXmScvseQVqaLK3Jb_zk3C36QRBIQgize0l8QufY2RfCUVAWLTzW827z3nOZNikMNRI2nmw0xZi7yccU7VH7Gq64DeDjWZO81JDn7U/s1600/4estrelas.png" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMkg-3FW8lBKPAuP4-PRn1cCqrjGQN0oiGt3qRqWsAgrPDn16Ggo9KolNi82FePOi7DEUSfvhMEgWY0FGrJQAVL3HVHlbtk-5ojbKfL4Y-bN80wRWu28JOdSIlyqUBn-0T7NmGcTXqdU8/s1600/assinaturadebora.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMkg-3FW8lBKPAuP4-PRn1cCqrjGQN0oiGt3qRqWsAgrPDn16Ggo9KolNi82FePOi7DEUSfvhMEgWY0FGrJQAVL3HVHlbtk-5ojbKfL4Y-bN80wRWu28JOdSIlyqUBn-0T7NmGcTXqdU8/s1600/assinaturadebora.png" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15644164624544811030noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2705612316054766635.post-80155519587878296902015-11-19T21:10:00.000-03:002015-11-19T21:10:19.667-03:00Resenha: Todos Os Nossos Ontens - Cristin Terrill<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDZhS2Dnv2o0YwfH4cvDuq4aneH-9T8-4zicXrNpbUa7_AKZ7tyHxd_QlNJTT6WY3OvW25SJ5bwnKJBgoUnPZGQ6mvZXkM9XTpDnW4OeiynGZUlT1Z18ip8TmVb73KVrB7TTw91ssy_mk/s1600/all-our-yesterdays_1.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDZhS2Dnv2o0YwfH4cvDuq4aneH-9T8-4zicXrNpbUa7_AKZ7tyHxd_QlNJTT6WY3OvW25SJ5bwnKJBgoUnPZGQ6mvZXkM9XTpDnW4OeiynGZUlT1Z18ip8TmVb73KVrB7TTw91ssy_mk/s320/all-our-yesterdays_1.png" width="222" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Título:</b> Todos Os Nossos Ontens</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Autor (a):</b> Cristin Terrill</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Editora:</b> Novo Conceito</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Páginas:</b> 352</div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://www.skoob.com.br/todos-os-nossos-ontens-529142ed537385.html" target="_blank">SKOOB</a></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">O que um governo poderia fazer se pudesse viajar no tempo? </span><span style="font-family: inherit;">Quem ele poderia destruir antes mesmo que houvesse alguém que se rebelasse? </span><span style="font-family: inherit;">Quais alianças poderiam ser quebradas antes mesmo de acontecerem? </span><span style="font-family: inherit;">Em um futuro não tão distante, a vida como a conhecemos se foi, juntamente com nossa liberdade. Bombas estão sendo lançadas por agências administradas pelo governo para que a nação perceba quão fraca é. As pessoas não podem viajar, não podem nem mesmo atravessar a rua sem serem questionadas. O que causou isso? Algo que nunca deveria ter sido tratado com irresponsabilidade: o tempo. O tempo não é linear, nem algo que continua a funcionar. Ele tem leis, e se você quebrá-las, ele apagará você; o tempo em que estava continuará a seguir em frente, como se você nunca tivesse existido e tudo vai acontecer de novo, a menos que você interfira e tente mudá-lo</span></blockquote>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Imagine que você fosse um gênio e conseguisse criar um máquina do tempo para salvar aqueles que você mais amava e perdeu? Imagine que sua ideia dá tão certo que você deseja ajudar a salvar o mundo inteiro, evitando desastres, prevendo ataques terroristas? Maravilhoso, não é? Porém, como disse sabiamente Hermione Granger, “coisas horríveis aconteceram com bruxos que mexeram com o tempo”.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Todos Os Nossos Ontens</b> nos mostra um mundo onde viajar no tempo é uma realidade, mas deveríamos desconfiar que tal avanço não seria algo bom na mão dos humanos. Os Estados Unidos vivem em estado total de alerta, as pessoas não podem atravessar a rua sem precisar comprovar que são cidadãos de bem. Sem falar as guerras entre países que assola o mundo.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Neste cenário, conhecemos <b>Finn</b> e <b>Em</b>, prisioneiros de um tal de <b>doutor</b>, também conhecido como a pessoa que criou e detém o poder da máquina do tempo. Um dia, <b>Em</b> encontra em sua cela um bilhete, escrito por ela mesma (!!!), que ela não lembra de ter escrito e diz que ela precisa voltar para o passado e matar o doutor. Após, Finn e Em conseguiram voltar no tempo e iniciar a sua caçada a pessoa que tornou o futuro pior, passamos a acompanhar a história também pelo ponto de vista de <b>Marina</b>, uma garota popular que é apaixonada por <b>James</b>, um nerd fofo.<br />
<a name='more'></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<blockquote class="tr_bq">
"- Eu vou desvendar o tempo e, depois, vou consertar as coisas.<br />
- Que coisas?<br />
- Tudo. Vou mudar o mundo." pág. 345</blockquote>
</div>
<div style="text-align: justify;">
Sou apaixonada por viagem no tempo e amo ficar horas pensando sobre a história e tentando entender como o que aconteceu foi possível. E paradoxos são minhas coisas favoritas, porém também amo odiá-los. Então, quando comecei a ler <b>Todos Os Nossos Ontens</b> eu sabia que encontraria um livro incrível e que me faria quebrar a cabeça com a trama. <b>Cristin Terrill </b>nós trás uma história simples, porém bem montada e pensada. E com a adição da temática de viagem no tempo os momentos se tornam de tirar o fôlego e nossa curiosidade é atiçada. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Por vezes fiquei confusa com o que estava acontecendo, mas não entrem em pânico! Quando se trata de viagem no tempo tudo é confuso até a última linha, pois as coisas precisam de tempo e desenvolvimento para serem explicados. A autora lida muito bem com todos os paradoxos e possíveis problemas temporais que possam surgir, ou seja, se tratando da viagem no tempo nenhuma (ou na medida do possível) lacuna fica aberta. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMD09RHsG9WhoFbXsLlYLq-21j3KEg1HOHGkdKr0vD6r_727ZDq7H1fn8Z55hrnJybwiaPhmn7ttyU8mJxfIUi8uhHR00Bg74NkQeuHZi4JMKCXGu-JlTS-u82YTQePCXKYNibSETi1Z0/s1600/A.gif" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMD09RHsG9WhoFbXsLlYLq-21j3KEg1HOHGkdKr0vD6r_727ZDq7H1fn8Z55hrnJybwiaPhmn7ttyU8mJxfIUi8uhHR00Bg74NkQeuHZi4JMKCXGu-JlTS-u82YTQePCXKYNibSETi1Z0/s1600/A.gif" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Tenth Doctor definindo em sábias palavras como o tempo e as viagens no tempo funcionam</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
A escrita é simples e objetiva, a construção dos personagens é ótima e o desenvolvimento de alguns me surpreendeu muito, até porque a autora lida com duas linhas temporais, então não são apenas os acontecimentos que devem ser bem pensados, mas também como cada personagem aparenta ser e como seu emocional atua em cada situação temporal. Apenas tenho uma ressalva quanto a história, foi algo que me frustrou e me deixou um pouco desapontada: esperava que as consequências do uso da viagem no tempo no mundo fossem mais exploradas e mostradas. Temos apenas algumas ideias gerais do que mexer com o tempo provocou na sociedade, como governo totalitário, conspirações, pessoas inocentes morrendo e etc.; creio que poderia ter sido um lado mais abordado.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ao se ler <b>Todos Os Nossos Ontens</b> é preciso ter em mente que o foco da história está na caçada empreendida por <b>Em</b> e <b>Finn,</b> para tentar impedir que a máquina do tempo seja construída, e na trajetória de <b>Marina</b>. E chegou a hora em que eu declamo todo o meu amor pelos personagens lindos dessa história (alguns, pelo menos). <b>Finn </b>é o meu favorito: sempre otimista, com um comentário pra aliviar o clima na ponta da língua e durão e corajoso quando a situação exige que ele seja, mas também gentil e carinhoso. <b>Em</b> é uma personagem forte e real, cheia de questionamentos, pontos fracos e uma enorme força de vontade e determinação; e <b>Marina</b> é um personagem cheia de potencial.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Enfim, algumas coisas podem ser previsíveis, mas é aquele tipo em que a genialidade permanece e as surpresas, mesmo que esperadas, ainda te pegam desprevenidas. Além disso, <b>Cristin Terril</b> sabe com construir um relacionamento amoroso e fazer a gente sofrer com o casal, então espere muito romance. Não perca tempo e leia <b>Todos Os Nossos Ontens</b>!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizGBbh4sw7BCxCeFcU-IJyd5taR2YpU-tzox17dxj2nJFX6WWlD386E0lEnBPvHKNTSeXQ7Z2Zy90-M_JjZ0i8ABI9iVce_ZsJbjqlS6FcxBx4cyGYF4qBJtOa_TTFnChcrbvBvzjMYtQ/s1600/4estrelas.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizGBbh4sw7BCxCeFcU-IJyd5taR2YpU-tzox17dxj2nJFX6WWlD386E0lEnBPvHKNTSeXQ7Z2Zy90-M_JjZ0i8ABI9iVce_ZsJbjqlS6FcxBx4cyGYF4qBJtOa_TTFnChcrbvBvzjMYtQ/s1600/4estrelas.png" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_XrV9CsbCf-oqjL-ckOsItDQ19c-MwpepCEaPk9rAOqawQcE_7IMFSRmazXWgRjdIXMf3v-pLTPWQUtXxQD4toUchey6vMv20XqrzXpdFvqKMxpctgeuqt0c5HYgX4pH8hZaJXlruuPc/s1600/assinaturadebora.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_XrV9CsbCf-oqjL-ckOsItDQ19c-MwpepCEaPk9rAOqawQcE_7IMFSRmazXWgRjdIXMf3v-pLTPWQUtXxQD4toUchey6vMv20XqrzXpdFvqKMxpctgeuqt0c5HYgX4pH8hZaJXlruuPc/s1600/assinaturadebora.png" /></a></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15644164624544811030noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-2705612316054766635.post-66588759549723340672015-11-14T17:48:00.000-03:002015-11-14T17:48:13.170-03:00DecorArte: Mini esculturas em lápis de cera de Hoang Tran<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgr6Grnh12ZkpChNi_9o__mYZuqckPZzzm9J_kBJenVq05b07SGTSF3Q9rDOX8d514L49ZtQiTNppvRPIvG7ctcViW9p6ZN7ZWWGU71PW-U8j-LuSmjJQyxuzpv1-msJxJo4wLIPv0X_rc/s1600/decorarte.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgr6Grnh12ZkpChNi_9o__mYZuqckPZzzm9J_kBJenVq05b07SGTSF3Q9rDOX8d514L49ZtQiTNppvRPIvG7ctcViW9p6ZN7ZWWGU71PW-U8j-LuSmjJQyxuzpv1-msJxJo4wLIPv0X_rc/s1600/decorarte.jpg" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Hoje trago pra vocês um trabalho bem diferente e muito criativo! Estou falando de um cara talentoso chamado <b>Hoang Tran</b>, que faz mini esculturas em lápis de cera. A riqueza de detalhes que ele consegue pôr em peças tão pequenas é impressionante. E como se não bastasse, além de esculpir, Tran também derrete lápis de cera de outras cores para acrescentar mais detalhes e deixar as esculturas mais realistas. Outra coisa bacana são os temas escolhidos. Tem de tudo um pouquinho: princesas da Disney, heróis e personagens de nossos desenhos animados preferidos. Dá só uma olhadinha:</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWOfKTL5HU1hEcAb8PjNFDxFLu-U2tSaUbRONkAB0KYdlFfm2gPXlDJniK0AtIAlWVWFANDCU00JhtjIOBKcon0RJxLLRysyB2nNIqYvsve0we6bvs2wM7e-d-RL4_rLpN2AbtnzoZrH8/s1600/carved-crayon-sculptures-2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiWOfKTL5HU1hEcAb8PjNFDxFLu-U2tSaUbRONkAB0KYdlFfm2gPXlDJniK0AtIAlWVWFANDCU00JhtjIOBKcon0RJxLLRysyB2nNIqYvsve0we6bvs2wM7e-d-RL4_rLpN2AbtnzoZrH8/s1600/carved-crayon-sculptures-2.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<a name='more'></a><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgC-_tEudXUcwLI8qXRYHbbcpG3YJ9dzNEbq7pF-Q-Am8C_gjElxvenwmu-4oB0eBCv4djKa5kR-l5ow8tuw5FZAj72KkaZ2kWm93X6URjNFf_nYhlnfpqxeXC1bXAionkYnL4pa2EMxIs/s1600/cray13.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="510" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgC-_tEudXUcwLI8qXRYHbbcpG3YJ9dzNEbq7pF-Q-Am8C_gjElxvenwmu-4oB0eBCv4djKa5kR-l5ow8tuw5FZAj72KkaZ2kWm93X6URjNFf_nYhlnfpqxeXC1bXAionkYnL4pa2EMxIs/s640/cray13.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgo0qTb17ni6iukbThAIXAJqDdMr8d3iDN5Z5hlJGflYgvBSEiR_i12WL-foKYMWmvVRgDyilsKoVileneQgxPj0Wfc27dM0ddbdH3CSxVc2OSnTOofvnecGPbxvGHUSKJWNTLtse7_4dM/s1600/cray15.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="516" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgo0qTb17ni6iukbThAIXAJqDdMr8d3iDN5Z5hlJGflYgvBSEiR_i12WL-foKYMWmvVRgDyilsKoVileneQgxPj0Wfc27dM0ddbdH3CSxVc2OSnTOofvnecGPbxvGHUSKJWNTLtse7_4dM/s640/cray15.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlO5n6MpG0EyrwaECl0CUm2LErMaFaQjdah2Uhx_5aRhujaV5DbH-LWqj8rZ4e5eT5ZlRea3OVpik6MwrEoyLDleV8DtnZID9gyosp5NO2aVQlvjWBa55rQBISkI6INMqQAE7RN-BpuK0/s1600/cray16.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="634" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhlO5n6MpG0EyrwaECl0CUm2LErMaFaQjdah2Uhx_5aRhujaV5DbH-LWqj8rZ4e5eT5ZlRea3OVpik6MwrEoyLDleV8DtnZID9gyosp5NO2aVQlvjWBa55rQBISkI6INMqQAE7RN-BpuK0/s640/cray16.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgR-dPPafTrhOJ2ySjOM4NOPzQK0cXKbHrLG2TaVzh8zQPe2pTCYxUdpt3-AB9vpkwRBmCrP6v1N-uPW97pY3ZmhPJfTKtbXsE6HK_lpvjdDlbQAzyfQwvqGquHPoKiv_OAqA3mTEuh8UU/s1600/cray18.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="512" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgR-dPPafTrhOJ2ySjOM4NOPzQK0cXKbHrLG2TaVzh8zQPe2pTCYxUdpt3-AB9vpkwRBmCrP6v1N-uPW97pY3ZmhPJfTKtbXsE6HK_lpvjdDlbQAzyfQwvqGquHPoKiv_OAqA3mTEuh8UU/s640/cray18.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQ1ENR_gVoCnoGJgpbrLMJmBo9B6xzTKsqtMoTvMPPY4fwrSZKMAmQkBRA1iylJzMk5nU1DgguhlrqhiCUCcq8uEc54V6TYig7jyU-kE3KmjK2WxqIHUalVwD3ymwlNF4009pk1MYAcgo/s1600/cray19.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="452" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQ1ENR_gVoCnoGJgpbrLMJmBo9B6xzTKsqtMoTvMPPY4fwrSZKMAmQkBRA1iylJzMk5nU1DgguhlrqhiCUCcq8uEc54V6TYig7jyU-kE3KmjK2WxqIHUalVwD3ymwlNF4009pk1MYAcgo/s640/cray19.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQWmH9QoKTX5-fBIJPQ7GV6krvdc5HpV2T9uPYwCEst4iU4M2KgqlyEjqRdodyFcaQJFpX2PmBEhTqDgG46OgH91hvwMPSQSgURcGoWYso1wPVcT75_40qywos7xffH4CyPL7iBoRMedk/s1600/20140116-10495236-1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="620" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQWmH9QoKTX5-fBIJPQ7GV6krvdc5HpV2T9uPYwCEst4iU4M2KgqlyEjqRdodyFcaQJFpX2PmBEhTqDgG46OgH91hvwMPSQSgURcGoWYso1wPVcT75_40qywos7xffH4CyPL7iBoRMedk/s640/20140116-10495236-1.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsBqKXRClshXAZovDGiW650_RKgkZXuxR0bJJ1twPOc9vzrQoZEi5-h2R7Tm_R7fCRNvbAznkvthQkpirxjQdLtSmzq2EVUeeYusi-rOQnU9UX7N-QB-FhotsgeLLu-xLZ79NjhiOo2Z4/s1600/tumblr_mzdc731sjT1sek3eko1_1280.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="406" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsBqKXRClshXAZovDGiW650_RKgkZXuxR0bJJ1twPOc9vzrQoZEi5-h2R7Tm_R7fCRNvbAznkvthQkpirxjQdLtSmzq2EVUeeYusi-rOQnU9UX7N-QB-FhotsgeLLu-xLZ79NjhiOo2Z4/s640/tumblr_mzdc731sjT1sek3eko1_1280.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFvuHgqsnOrpuhf_IauPK6xjvJioNtndqeTvYOmkL3eaF44DCpDtlnnuePcXBerb1pnCebYlWmm_9Ve1JMDSQXUuvuJUC0x7fc6Sf-B2xljx8KyOjgsMCYUZzopVo067QBfg6CofMiTu0/s1600/tumblr_newilyZVMQ1sek3eko1_1280.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="520" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFvuHgqsnOrpuhf_IauPK6xjvJioNtndqeTvYOmkL3eaF44DCpDtlnnuePcXBerb1pnCebYlWmm_9Ve1JMDSQXUuvuJUC0x7fc6Sf-B2xljx8KyOjgsMCYUZzopVo067QBfg6CofMiTu0/s640/tumblr_newilyZVMQ1sek3eko1_1280.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEho6EiP34EG3PJQWHW_Xbyjxfpyj7-zkldndFkM_i1ZAJeEWRKDkpaVGAfLnENVtYSlQSSd3f-b5hTEiun9XsglQ7h_BH572Re17QzUtd5ewDdD_LAd-Q3NSiuT06FHABQz2C0nOCeUbkw/s1600/tumblr_njbxu3rxrb1sek3eko1_1280.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEho6EiP34EG3PJQWHW_Xbyjxfpyj7-zkldndFkM_i1ZAJeEWRKDkpaVGAfLnENVtYSlQSSd3f-b5hTEiun9XsglQ7h_BH572Re17QzUtd5ewDdD_LAd-Q3NSiuT06FHABQz2C0nOCeUbkw/s1600/tumblr_njbxu3rxrb1sek3eko1_1280.jpg" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikmZMKf_EwSE4qaq6ElNnaRbpo4al3QqzN-m1-hkB4aAWHKLNXmAxXdP2_iR0UkkMW2VPRT3zp0BkZzA01ggAgC_ta_igCG0ld-pEnYPt1HJpKOFYQuUk6f4ELPA4MaeVuxTQWy6Gczhk/s1600/cray09.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; display: inline !important; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="541" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEikmZMKf_EwSE4qaq6ElNnaRbpo4al3QqzN-m1-hkB4aAWHKLNXmAxXdP2_iR0UkkMW2VPRT3zp0BkZzA01ggAgC_ta_igCG0ld-pEnYPt1HJpKOFYQuUk6f4ELPA4MaeVuxTQWy6Gczhk/s640/cray09.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Se você gostou do trabalho do Hoang e quer ver mais (e acredite, tem muito mais!) recomendo acessar o site dele (<a href="http://hqtran.tumblr.com/" target="_blank">aqui</a>). </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Beijo e até! </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSTMdIUJCdKovGKRWS8MLSAWguYahWFonErpN120tFcJk2YuuJ5de0eiTrTjsdi1o_Y0Ee3dXsfyjfaR7_fdaIakH_JfwNE3mcL-eJwwu973zIR6Gtr5mWEy47idBQf0WqIWxrRBh4kRg/s1600/assinatura+ketelin.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSTMdIUJCdKovGKRWS8MLSAWguYahWFonErpN120tFcJk2YuuJ5de0eiTrTjsdi1o_Y0Ee3dXsfyjfaR7_fdaIakH_JfwNE3mcL-eJwwu973zIR6Gtr5mWEy47idBQf0WqIWxrRBh4kRg/s1600/assinatura+ketelin.png" /></a></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15644164624544811030noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2705612316054766635.post-19458322426781265192015-11-09T16:47:00.000-03:002015-11-09T16:47:56.136-03:00Resenha: Anexos - Rainbow Rowell<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKIq-R1q1KMqaX9TrUSyJo6DvWBdVr6Bn2vPLbb4uHy0QgWcWNxVT9UdLjcUuJbbfwn7MvvC4SBSzH9flrbEI_Fnoo3gPOKeqtsOe8tI8YLWxRSdevfSJbedxctVI0hrH9yMnYaIHZzWk/s1600/Anexos-de-Rainbow-Rowell.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKIq-R1q1KMqaX9TrUSyJo6DvWBdVr6Bn2vPLbb4uHy0QgWcWNxVT9UdLjcUuJbbfwn7MvvC4SBSzH9flrbEI_Fnoo3gPOKeqtsOe8tI8YLWxRSdevfSJbedxctVI0hrH9yMnYaIHZzWk/s320/Anexos-de-Rainbow-Rowell.jpg" width="217" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; color: #666666; font-family: "verdana" , "geneva" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;"><b style="line-height: 18.2px; text-align: start;">Título:</b><span style="line-height: 18.2px; text-align: start;"> </span></span><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: "verdana" , "geneva" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;"><span style="line-height: 18.2px;">Anexos</span></span><br />
<span style="background-color: white; color: #666666; font-family: "verdana" , "geneva" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;"><b style="line-height: 18.2px; text-align: start;">Autor (a): </b><span style="line-height: 18.2px; text-align: start;">Rainbow Rowell</span></span><br />
<span style="background-color: white; color: #666666; font-family: "verdana" , "geneva" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;"><b style="line-height: 18.2px; text-align: start;">Editora: </b><span style="line-height: 18.2px; text-align: start;">Novo Século</span></span><br />
<span style="background-color: white; color: #666666; font-family: "verdana" , "geneva" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;"><b style="line-height: 18.2px; text-align: start;">Páginas: </b><span style="line-height: 18.2px; text-align: start;">366</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; color: #666666; font-family: "verdana" , "geneva" , sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;"><span style="line-height: 18.2px; text-align: start;"><a href="http://www.skoob.com.br/anexos-419153ed482425.html" target="_blank">SKOOB</a></span></span></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18.2px;">Beth Fremont e Jennifer Scribner-Snyder sabem que alguém está monitorando seus e-mails de trabalho. (Todo mundo na redação sabe. É política da empresa.) Mas elas não conseguem levar isso tão a sério, e continuam trocando e-mails intermináveis e infinitamente hilariantes, discutindo cada aspecto de suas vidas.</span></span><span style="font-family: inherit;"><span style="line-height: 18.2px;">Enquanto isso, Lincoln O’Neill não consegue acreditar que este é agora o seu trabalho – ler os e-mails de outras pessoas. Quando ele se candidatou para ser “agente de segurança da internet”, se imaginou construindo firewalls e desmascarando hackers – e não escrevendo um relatório toda vez que uma mensagem esportiva vinha acompanhada de uma piada suja. Quando Lincoln se depara com as mensagens de Beth e Jennifer, ele sabe que deveria denunciá-las. Mas ele não consegue deixar de se divertir e se cativar por suas histórias. No momento em que Lincoln percebe que está se apaixonado por Beth, é tarde demais para se apresentar. Afinal, o que ele diria...?</span></span></blockquote>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">O ano é 1999, a internet está se tornando algo popular. O bug do Milênio assombra sobre as pessoas e suas inseguranças. Nesse cenário, <b>Lincoln</b> é contratado como segurança de TI de um jornal, ou seja, além de arrumar eventuais problemas dos computadores ele também passa suas noites lendo os e-mails das pessoas da redação e vendo se eles então infringindo alguma regra (traduzindo: jogando conversa fora ao invés de trabalhar). </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">É assim que ele começa a ler as conversas entre <b>Jennifer</b> e <b>Beth</b>. Elas claramente estão transgredindo as regras e ele deveria lhes mandar um aviso, mas ele se vê tão interessado e envolvido em seus dramas que acaba deixando para lá. O problema maior acontece quando de repente ele se vê amando tudo o que Beth escreve e seu jeito. Ele não poderia se apaixonar por alguém que não conhece, não é? </span></div>
<a name='more'></a><blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">"- Então, que tal se, em vez de pensar em resolver toda a sua vida, você pensasse em simplesmente acrescentar coisas boas? Uma de cada vez. Deixe sua pilha de coisas boas crescer." pág. 219</span></blockquote>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Este é o segundo livro que leio da <b>Rainbow Rowell</b>. <a href="http://vanille-vie.blogspot.com.br/2015/01/resenha-fangirl-rainbow-rowell.html" target="_blank">Fangirl</a> foi uma experiência sublime, me identifiquei com cada página e a trama satisfez minhas expectativas. Já <b>Anexos</b> foi uma leitura diferente, com um ritmo diferente, uma escrita mais formal (o máximo de formal que a Rainbow consegue ser, em todo caso) e no início minhas expectativas não foram correspondidas e no final isso acabou sendo maravilhoso.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Vou começar essa resenha pelo final porque só assim sinto que vocês compreenderão o que é ler um livro dessa mulher incrível e genial. Eu crio expectativas que a história vai ser de determinada maneira, a <b>Rainbow</b> ri na minha cara e diz “No way” e então eu fico com raiva, muita raiva. Quase larguei <b>Anexos</b> na metade quando descobri o modo como a (não) relação da Beth e do Lincoln ia se desenrolar, mas eu continuei lendo (Deus é bom, gente). E, então contra tudo o que eu pensei ser possível, o modo que a Rainbow optou por conduzir a história e finalizá-la foi a coisa mais linda, perfeita, maravilhosa, incrível, carinhosa, certa e adequada do mundo. Assim, além de perceber que Rainbow Rowell é um gênio e uma escritora que todos precisam conhecer e amar entendi porque eu não escrevo livros HAHAHAHA #SadButTrue</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcu9duE1jNIGOxKy5nzSl5eEa28apIbUO0_RoVJ9b0N7ya6x_Ca_dgUhmwdUY12mRVdqyx7EnQYmM3bvfhwBWKII82fYoDR6So8J_K-amNBoMegcbucQuqpJjqU5vygpoU3ShiOtOqJVk/s1600/c2wsMRW.gif" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcu9duE1jNIGOxKy5nzSl5eEa28apIbUO0_RoVJ9b0N7ya6x_Ca_dgUhmwdUY12mRVdqyx7EnQYmM3bvfhwBWKII82fYoDR6So8J_K-amNBoMegcbucQuqpJjqU5vygpoU3ShiOtOqJVk/s1600/c2wsMRW.gif" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Como eu me sentia todo vez que a Beth falava sobre Seu Cara Fofo (adivinhem só quem é ele? ;) )<br />
Ou como me senti lendo a maior parte do livro</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><b>Lincoln</b> é... bom, Lincoln. Um personagem único e incomparável, fofo - em aparência e personalidade - , cheio de inseguranças sobre como conduzir sua vida e em sua maioria perdido e insatisfeito. Mas ele não se torna um chato de galochas por isso, nós nos vemos nele e em seus pensamentos e questionamentos, além disso ele é sensível e amorzinho (alguém que aguente a mãe dele com paciência com certeza é a pessoa mais paz e amor da Terra). Apesar de só termos contato com <b>Beth</b> e <b>Jennifer</b> através de seus e-mails, suas conversas e “diálogos” nos dão uma ótima ideia de suas personalidades, características, emoções e o jeito de cada uma. Os capítulos são compostos com as conversas por e-mails das duas, seguidos por capítulos narrados por Lincoln, além de alguns flashbacks ocasionais de Lincoln com sua ex-namorada Sam, nos ajudando a entender porque ele age assim e a desvendar mais um pouco de sua personalidade pouco usual. </span></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">"É tão fácil falar "Não se preocupe, tudo vai dar certo". Por que <i>não</i> dizer? Não custa nada. Não significa nada. Ninguém vai te acusar se você estiver errado." pág. 261</span></blockquote>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">A <b>Rainbow </b>conseguiu equilibrar perfeitamente a dinâmica e ritmo dos e-mails, nunca tornando-o entediantes ou maçantes, mesmo que Beth e Jennifer estivessem discutindo sobre a mais trivial das coisas. Talvez eu já tenha comentando isso, mas o que mais passei a amar nos livros da autora são como eles são reais e verossímeis (na medida do possível claro). A Rainbow tem uma visão dos acontecimentos profunda e sincera, geralmente ela pontua as situações com frases que te fazem pensar porque nunca percebeu isso em alguma situação da sua vida. É como se ela fosse sensível a maneira como lidamos com a vida, como nos acomodamos, nos autossabotamos e aplicasse isso aos seus personagens e, então, os faz se redescobrirem e encontrarem um ponto de equilíbrio. É acalentador, lindo e vale muito a pena ler e conhecer essas histórias. Vamos todos amar a Rainbow!</span></div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkwcfJHXOEYMo2pYNAfALcXqSz2CYnghLWICBQZSWpcNyxRb9LAhEHItgwGfLs8hctB8q5Jif6t1vQi6Kc7tGYn5DVn_xN00S2bBn4iOsWe-cIXHrFNfpULeJyJNbmjBNfrKYCDMuNQuY/s1600/4estrelas.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkwcfJHXOEYMo2pYNAfALcXqSz2CYnghLWICBQZSWpcNyxRb9LAhEHItgwGfLs8hctB8q5Jif6t1vQi6Kc7tGYn5DVn_xN00S2bBn4iOsWe-cIXHrFNfpULeJyJNbmjBNfrKYCDMuNQuY/s1600/4estrelas.png" /></a></div>
<br />
<div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidRFYOJiiHQqcEQevUQG4ipa98E4jqbGKxFoTfM0oLmfuv72SlfzvQD2SKchMOHNrQf_nEM9nstUbqJqef0GaoJnUTj3UHPxmR713Tv8i-T-km9PI_FL-Q-yQv1KtqlS_6F3nFKM_Y0Os/s1600/assinaturadebora.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidRFYOJiiHQqcEQevUQG4ipa98E4jqbGKxFoTfM0oLmfuv72SlfzvQD2SKchMOHNrQf_nEM9nstUbqJqef0GaoJnUTj3UHPxmR713Tv8i-T-km9PI_FL-Q-yQv1KtqlS_6F3nFKM_Y0Os/s1600/assinaturadebora.png" /></a></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15644164624544811030noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2705612316054766635.post-81226096294629138272015-11-01T13:14:00.001-03:002015-11-01T13:17:30.563-03:005 Personagens Fictícios que Eu Namoraria<div style="text-align: justify;">
Oi, gente! *acena*</div>
<div style="text-align: justify;">
Faz tempo que não temos um post ~diferente~ no VV, mas estou aqui hoje para mudar isso. Vim aqui responder essa tag maravilhosa que praticamente foi feita para mim, porque vocês sabem que quando se trata de falar das minhas paixões fictícias eu sou a pessoa mais disposta do mundo. A Gabi, do lindo <a href="http://memorias-de-leitura.blogspot.com.br/2015/10/5-personagens-ficticios-que-eu-namoraria.html" target="_blank">Memórias de Leitura</a>, me indicou para essa tag maravilhosa criada pela Amanda Volpato, do <a href="http://www.estantedorefugio.blogspot.com.br/2015/10/5-personagens-ficticios-que-eu.html" target="_blank">Estante do Refúgio</a>. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiG-E5hdT2TTkx3M5hJ-Ef6eNKQrbMmALRfvsldTz_WdPqm5_JXWMhi5LI54ewjbxcH-yqIAsdSlLx8mRz4Fdfgcx-szw4ioI0ENOoc6JIseliz0kWHCZI6Th21Mz00Wg1LJm3yjy28iRA/s1600/Voc%25C3%25AA-se-apaixona-por-personagens-dos-livros.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiG-E5hdT2TTkx3M5hJ-Ef6eNKQrbMmALRfvsldTz_WdPqm5_JXWMhi5LI54ewjbxcH-yqIAsdSlLx8mRz4Fdfgcx-szw4ioI0ENOoc6JIseliz0kWHCZI6Th21Mz00Wg1LJm3yjy28iRA/s320/Voc%25C3%25AA-se-apaixona-por-personagens-dos-livros.gif" width="285" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmWE8KO2pb2LFPhAgzdr_8sGHRBzw2-hbq8R0p2rJLIiDMYusLhQkI60mUQZz8QUdyggLxaGy3w3Yn-BKSAKAEKvB2GT4t8J3h3QVXvca5XA7pVz8fcv9uhpepltwQ9ZzqW3avLS3GKF4/s1600/Voc%25C3%25AA-se-apaixona-por-personagens-dos-livros21.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmWE8KO2pb2LFPhAgzdr_8sGHRBzw2-hbq8R0p2rJLIiDMYusLhQkI60mUQZz8QUdyggLxaGy3w3Yn-BKSAKAEKvB2GT4t8J3h3QVXvca5XA7pVz8fcv9uhpepltwQ9ZzqW3avLS3GKF4/s320/Voc%25C3%25AA-se-apaixona-por-personagens-dos-livros21.gif" width="285" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Com esse gif perfeito que define a situação de toda fangirl no planeta, vamos começar:</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
</div>
<a name='more'></a><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b><br /></b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b>Stiles Stilinski (Teen Wolf)</b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiA4al7Ol7lqS8jkpJVTQEy-QBl_q83aT8jgAa9TDswtA-JwnZBuWECkhs_lS5pSEnrmB2zpss-pfh5n8bmye0bPPlPWDGQTf5zwBlUO-TdquemFg1tb9tcPZfhwzHxCwVAbJwg9RWWQ8s/s1600/tumblr_inline_nelssiM2h41qj2azt.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiA4al7Ol7lqS8jkpJVTQEy-QBl_q83aT8jgAa9TDswtA-JwnZBuWECkhs_lS5pSEnrmB2zpss-pfh5n8bmye0bPPlPWDGQTf5zwBlUO-TdquemFg1tb9tcPZfhwzHxCwVAbJwg9RWWQ8s/s1600/tumblr_inline_nelssiM2h41qj2azt.gif" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<b>Stiles</b> é um nerd fofo, amigo leal e que salva a bunda de todo mundo com suas soluções inteligentes, pessoa hiperativa e <a href="http://41.media.tumblr.com/cbf73d4e55400dde2fbf8f8f7dff7eb2/tumblr_n0p72qZblx1tqqwouo1_500.jpg" target="_blank">sarcasmo é a sua única defesa</a>. Como não amar essa pessoa? Sem falar que o Dylan dá vida ao Stiles da forma mais perfeita e maravilhosa possível. As expressões faciais dele são as melhores, as sacadas dele me fazem rir por horas, sem falar que ele é o amigo que ajuda todo mundo, mas no fundo é um dos que mais sofre e ninguém dá muita bola, my poor little child. Se ele fosse real eu atravessaria o mundo só pra poder ver esse sorriso lindo e esse jeito desastrado ao vivo.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: inherit; font-size: large;"><b>Levi (<a href="http://vanille-vie.blogspot.com.br/2015/01/resenha-fangirl-rainbow-rowell.html" target="_blank">Fangirl</a>)</b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2x3IpPnZgeAYgDFJkU4xYUpVrEhHzP_GvqQpaVLeemWsxpwxkdn17y9UnaErXuJ3e-y60yg17R4e6mFE2W94RrzdMH9U_4ZMwUl1IUpM_Vt4JU4fqOL_5QgKWM5UgZjq-7Hd2DjomaMM/s1600/tumblr_mzyoez5hQf1srt8eno1_1280.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="350" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2x3IpPnZgeAYgDFJkU4xYUpVrEhHzP_GvqQpaVLeemWsxpwxkdn17y9UnaErXuJ3e-y60yg17R4e6mFE2W94RrzdMH9U_4ZMwUl1IUpM_Vt4JU4fqOL_5QgKWM5UgZjq-7Hd2DjomaMM/s400/tumblr_mzyoez5hQf1srt8eno1_1280.png" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">É difícil achar alguém que faça jus ao Levi, então vai de fan art foférrima mesmo</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Estamos vendo um padrão aqui? Cara fofo, lindo, maravilhoso, fofo, com ótimas sacadas, hiperativo, eu já disse fofo? <b>Levi</b>, Levi, nunca vou parar de agradecer a Rainbow por ter criado e colocado esse personagem na minha vida. Acho que nunca me apaixonei tanto por um personagem quando pelo Levi. Ótimo cabelo, farm boy, queixo perfeito e mega beijável, além de um sorriso de 220 watts. Além disso, ele respeita seus limites e está sempre disponível para te ajudar com problemas de família. Ele trabalha no Starbucks e te traz café de graça. Gente, não dá. Levi é a perfeição em pessoa. I rest my case. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: inherit; font-size: large;"><b>Doctor (Doctor Who)</b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnBoNbCov-QwEGh3iJzsNHz8SsFvJ7nDsVv0f8eODSAB_Yx_xNleujGApkuc5PHOcgyH0zdXuSQQEuhx9j1g4qwpOoPn6UZ4bAt4VEtDCIf6IGVs0Ln1crCU-twASWpgcrLEeVBQEiqLE/s1600/tumblr_lmfun0iwwl1qelxclo1_500.gif" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnBoNbCov-QwEGh3iJzsNHz8SsFvJ7nDsVv0f8eODSAB_Yx_xNleujGApkuc5PHOcgyH0zdXuSQQEuhx9j1g4qwpOoPn6UZ4bAt4VEtDCIf6IGVs0Ln1crCU-twASWpgcrLEeVBQEiqLE/s1600/tumblr_lmfun0iwwl1qelxclo1_500.gif" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Doctor como Tenth: imagem meramente ilustrativa (aham, sei, Debora)</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Rindo muito de quem realmente achou que eu ia deixar esse post passar sem dar um jeito de colocar <a href="http://vanille-vie.blogspot.com.br/2015/07/motivos-para-viajar-no-espaco-tempo-com.html" target="_blank">Doctor Who</a> nele. RISOS. O que dizer do <b>Doctor</b>? O cara salva a Terra milhões de vezes, se importa mais do que ninguém com os humanos, é inteligente as hell, bonito também, estiloso, <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgn7_B80UrKtzD5Ax8ACnKX08OVWBQibRBVqz4RnhAQME5P0n2bp9eqMWONJGmXZRIwA3jQ0V2mYWiE8A0zNKypYcNeBRJ-ArpwD7-U1ZPS_ryWgT5zVC6EyheMHGRk-vHcm-UB_6UscQo/s1600/tumblr_nmtrjrUK7k1qdk4doo7_250.gif" target="_blank">tem uma TARDIS</a> (!!!!!!!!!!), faz até <a href="http://pa1.narvii.com/5836/b832b41c091b9ae9a9eeb801659efe2ebc0856eb_hq.gif" target="_blank">um fez parecer cool</a>, tem cara de durão, mas no fundo é uma baby que precisa ser protegido a todos os custos, principalmente quando perde alguém e fica super triste e fragilizado. Vem cá, Doctor, serei sua próxima companion com prazer. <a href="https://33.media.tumblr.com/6ad2c3dca43cd863dc7d8ac6e7badf66/tumblr_nlde7uvxuy1u8o8qyo1_500.gif" target="_blank">*Rose's voice* I'm never gonna leave you</a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b>Finn Nelson (My Mad Fat Diary)</b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZ93RnK3LSaeqitCf_ykktra-ldF4Dgox4mUu0T1EEnHrx3PXZzIoRk4odsnf39GYL7stfki8ZyHm5CE-sNcjuT8JDHrub6bkE7dENbcpTnswk9l4E6Adqs-2XGFz6x_32TL2fmXA37KA/s1600/tumblr_n8x15vHDWp1rit5nao1_500.gif" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZ93RnK3LSaeqitCf_ykktra-ldF4Dgox4mUu0T1EEnHrx3PXZzIoRk4odsnf39GYL7stfki8ZyHm5CE-sNcjuT8JDHrub6bkE7dENbcpTnswk9l4E6Adqs-2XGFz6x_32TL2fmXA37KA/s1600/tumblr_n8x15vHDWp1rit5nao1_500.gif" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">OLHA ESSA PESSOA!!!!!!</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Unicórnios e arco-íris explodem e lotam minha mente quando penso em <b>Finn Nelson</b>. Que homem, que pessoa, minha gente. Em parte ele é o príncipe encantado da Rae, mas também o cara fofo, justo, sincero, de bem com ele mesmo, amigo, que respeita suas decisões. Finn só tem o estilo de um bad boy, com aqueles <a href="http://24.media.tumblr.com/9173731eede45685b238562e703e44dc/tumblr_mu7cmiwwlV1ray1vdo3_250.gif" target="_blank">óculos maravilhosos, coturnos, brinco e camisa do Oasis</a>, mas no fundo é um cinnamon roll, a coisa mais preciosa do mundo e que tem um sorriso que me faz convulsionar de fofura. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><b>Ben Parrish (A 5ª Onda)</b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4_QFLgIB98n_GH1JHffHKfRoq8274UHKvTp7jpRVsJb7ewHlQOle0TiFcHIjRL8KAPSpDFhqmwn78OSnH81md1NVoHx3citQveqUQnb8fsG3wWU112svVapSq0nLev2jJ2Q1trYwSBY0/s1600/CRX5akkU8AUlDlj.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4_QFLgIB98n_GH1JHffHKfRoq8274UHKvTp7jpRVsJb7ewHlQOle0TiFcHIjRL8KAPSpDFhqmwn78OSnH81md1NVoHx3citQveqUQnb8fsG3wWU112svVapSq0nLev2jJ2Q1trYwSBY0/s1600/CRX5akkU8AUlDlj.png" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Não consegui achar uma foto melhor :(</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<b>Ben Parrish</b> foi um personagem que não me apaixonei a primeira vista. Eu achava que sabia coisas sobre ele e então quando iniciei a leitura de <a href="http://vanille-vie.blogspot.com.br/2015/07/resenha-5-onda-rick-yancey.html" target="_blank">A 5ª Onda</a> coloquei na cabeça que ele não valia a pena minha atenção. RISOS. MUITOS RISOS. Até que em determinado ponto eu parei e pensei "O que eu tô fazendo? Esse cara é incrível e badass, casa comigo Beeeeen." Ele perdeu tudo o que conhecia (como muitas pessoas no livro), porém suas feridas são mais profundas porque ele carrega um grande fardo de culpa. Porém, ao invés de ficar sentado sofrendo ele decide que vai treinar, ser um soldado e ajudar a salvar a Terra. Mas, no fundo, todos sabemos que ele é frágil e nada durão e fará qualquer coisa para proteger qualquer um. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
E foi isso, gente! Gostaram da minha lista de possíveis-namorados-se-eles-fossem-reais?</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Beijos e até a próxima! :*</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzpLe3TASfqWpYhslcDjLhjgpOn4VcCF8GYn2hpzy6HtH754sZWJjHd4Lsg9mvFGgVHr01-JKfo_dl4cyOG8Wz5ik2iC5ZyYBsHoINNx6HF8NspxBaGTXu74LBjzQi6f9f2bAkc7BNDBQ/s1600/assinaturadebora.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzpLe3TASfqWpYhslcDjLhjgpOn4VcCF8GYn2hpzy6HtH754sZWJjHd4Lsg9mvFGgVHr01-JKfo_dl4cyOG8Wz5ik2iC5ZyYBsHoINNx6HF8NspxBaGTXu74LBjzQi6f9f2bAkc7BNDBQ/s1600/assinaturadebora.png" style="cursor: move;" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15644164624544811030noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2705612316054766635.post-65146189627661603842015-10-24T22:39:00.001-03:002015-10-24T22:39:37.158-03:00Resenha: Encontrando-Me - Cora Carmack<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPlluGxrmw3RxsWSvKWT38aPP7yhmjN4HYE5StlqF3eAQneBup_h9gLz-J7cY-VE7DocxmxPX6lHEa1tAs4My2C80dEBidjbrg8W4opYjJKemNBe0pc5egdod2SA_iy8EcocUGHKkomvU/s1600/encontrando_1.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPlluGxrmw3RxsWSvKWT38aPP7yhmjN4HYE5StlqF3eAQneBup_h9gLz-J7cY-VE7DocxmxPX6lHEa1tAs4My2C80dEBidjbrg8W4opYjJKemNBe0pc5egdod2SA_iy8EcocUGHKkomvU/s320/encontrando_1.png" width="222" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: start;">Título:</b><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: start;"> </span><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: start;"><span style="line-height: 18.2px;">Encontrando-Me</span></span><br />
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: start;">Autor (a): </b><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: start;">Cora Carmack</span><br />
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: start;">Editora:</b><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: start;"> </span><span style="background-color: white; line-height: 18.2px;"><span style="font-family: inherit; line-height: 18.2px;">Novo Conceito</span></span><br />
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: start;">Páginas: </b><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: start;">288</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><a href="http://www.skoob.com.br/encontrando-me-404932ed459242.html" target="_blank">SKOOB</a></span></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
A maioria das garotas mataria para passar meses viajando pela Europa após a formatura da faculdade, sem responsabilidade, sem os pais e sem limite nos cartões de crédito. Kelsey Summers não é exceção. Ela está tendo o momento de sua vida... ou isso é o que ela continua dizendo a si mesma.<br />
É um negócio solitário, pois está tentando descobrir quem ela é, especialmente porque está com medo de não gostar do que pode encontrar. Nenhuma quantidade de bebida ou dança pode afugentar a solidão de Kelsey, mas talvez Jackson Hunt possa. Depois de alguns encontros casuais, ele a convence a fazer uma viagem de aventura ao invés de ficar bebendo. A cada nova cidade e experiencia, a mente de Kelsey se torna um pouco mais clara, e seu coração menos. Hunt ajuda a desvendar seus próprios sonhos e desejos, mas quanto mais ela conhece sobre si mesma, mais percebe o quão pouco ela sabe sobre ele.</blockquote>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Em <b>Encontrando-Me</b>, último livro da trilogia <i>Losing It</i>, conhecemos a história de <b>Kelsey</b>, melhor amiga de Bliss que nos foi apresentada em <a href="http://vanille-vie.blogspot.com.br/2014/08/resenha-perdendo-me-cora-camarck.html" target="_blank">Perdendo-Me</a>. Kelsey está viajando pela Europa, conhecendo novas pessoas, indo a bares, ficando bêbada e sendo feliz antes que precise voltar para a realidade, onde seus pais são horríveis e sua vida nada além de vazia e triste. Mas, talvez ela perceba que o que está fazendo agora não seja muito diferente e nem a solução para seus problemas.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">É claro que neste ponto entra <b>Hunt </b>na história. Um estranho que imediatamente chama a sua a atenção, pois apesar de parecer interessado nela ele não cede aos seus jogos de sedução. É tudo fica pior quando ela não consegue parar de pensar nele, até que juntos decidem embarcar em uma road trip atrás de aventuras.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Eu estava ansiosa por esse livro, <b>Cora Carmack</b> virou uma das minhas queridinhas depois de conquistar meu coração com <a href="http://vanille-vie.blogspot.com.br/2015/03/resenha-fingindo-cora-carmack.html" target="_blank">Fingindo</a>, e fiquei feliz por não me decepcionar com Encontrando-Me. Aqueles já habituados com a narrativa da Cora sabem o que esperar: uma história envolvente, que desperta nossa atenção e curiosidade, principalmente pelos personagens e seus questionamentos, segredos e desenvolvimento. A questão é que neste livro muitas coisas podem ser clichês e nos já sabermos que rumo a história vai tomar e como vai terminar, mas você ainda vai amar ler cada linha, cada crise da <b>Kelsey</b>, cada sorriso misterioso do <b>Hunt,</b> porque é isso que a Cora faz: ela cria uma trama chamativa, fluída, de fácil leitura e desenvolta que você só consegue largar o livro quando terminou. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Muitos podem achar a <b>Kelsey </b>extremamente irritante porque como o título já diz, ela está tentando se encontrar, descobrir quem realmente é e como viver a vida, ou seja, está presa em um loop infinito de crise existencial. No entanto, para mim é totalmente compreensível, talvez ela exagere uma vez ou outra, mas desde que passei a me colocar no lugar dos personagens e ver pequenas coisas minhas nele os compreendo melhor. A relação dela com o <b>Hunt </b>não chega a ser explosiva no começo, mas ao longo do livro a atração se torna inegável. Uma das minhas maiores curiosidades residiu no comportamento de Hunt e algumas de suas atitudes e falas misteriosas (e gostaria de dizer que minha teoria sobre o porquê disso tudo estava certa YAY). </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Ao contrário dos livros anteriores que contavam com as aparições de alguns personagens importantes para a trama, a única a dar uma palinha desta vez é Bliss (Affff sdds Cade mozão). Mas, no geral, Kelsey e Hunt me encantaram e sua história é para ser lida e apreciada. </span></div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhArlEHYVtUvS5daRF7d8Bq47pd8YKa3rQGOUVSyRrDAUypYmHf4Q0IXbYdK5ExfaiupBhyphenhyphen6QfIwhJIgINgP1y359U2vlHutidVyOHF_V47KwdHIyXAFvcLK1drquhf0UGmaF0GAsjqDws/s1600/4estrelas.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhArlEHYVtUvS5daRF7d8Bq47pd8YKa3rQGOUVSyRrDAUypYmHf4Q0IXbYdK5ExfaiupBhyphenhyphen6QfIwhJIgINgP1y359U2vlHutidVyOHF_V47KwdHIyXAFvcLK1drquhf0UGmaF0GAsjqDws/s1600/4estrelas.png" /></a> </div>
<div>
<br /></div>
<div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8pDCNc2Sj8oe6UAKNo_Ztp7UVMaL15ZlU_McTBTqd2_K-0LHSYRtoJ-w4zIPz40ZbG6p3qytF1XjbN40dVkqE9pRUwQj7rw9zffQ8NtF_ekKOTb4pPN6LvP1DhNEE12umotNqmoiWH88/s1600/assinaturadebora.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8pDCNc2Sj8oe6UAKNo_Ztp7UVMaL15ZlU_McTBTqd2_K-0LHSYRtoJ-w4zIPz40ZbG6p3qytF1XjbN40dVkqE9pRUwQj7rw9zffQ8NtF_ekKOTb4pPN6LvP1DhNEE12umotNqmoiWH88/s1600/assinaturadebora.png" /></a></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15644164624544811030noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2705612316054766635.post-34194017462710665272015-10-19T15:55:00.000-03:002015-10-19T15:55:42.220-03:00Resenha: A Cura Mortal - James Dashner<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAK9-e7TvODGk22LAIYDKtPo4mjlBoeuAHxiMJviS6UYftyt24SX8vCoAhPrTt3Vg0iFb4AS_gWes86nLhhL_FBz7xGD6q6fWF0Sx3Qb3VPEQximEHGaq-t7wNd_ZYlY4sV3PNxnPpvp0/s1600/curamortal.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAK9-e7TvODGk22LAIYDKtPo4mjlBoeuAHxiMJviS6UYftyt24SX8vCoAhPrTt3Vg0iFb4AS_gWes86nLhhL_FBz7xGD6q6fWF0Sx3Qb3VPEQximEHGaq-t7wNd_ZYlY4sV3PNxnPpvp0/s320/curamortal.jpg" width="222" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;">Título:</b><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;"> </span><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;"><span style="line-height: 18.2000007629395px;">A Cura Mortal</span></span><br />
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;">Autor (a): </b><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;">James Dashner</span><br />
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;">Editora:</b><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;"> </span><span style="font-family: Verdana, Geneva, sans-serif;"><span style="font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;">Vergara & Riba</span></span><br />
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;">Páginas: </b><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;">368</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;"><a href="http://www.skoob.com.br/a-cura-mortal-227233ed254137.html" target="_blank">SKOOB</a></span></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
Por trás de uma possibilidade de cura para o Fulgor, Thomas irá descobrir um plano maior, elaborado pelo CRUEL, que poderá trazer consequências desastrosas para a humanidade. Ele decide, então, entregar-se ao Experimento final. A organização garante que não há mais nada para esconder. Mas será possível acreditar no CRUEL? Talvez a verdade seja ainda mais terrível... uma solução mortal, sem retorno.</blockquote>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><b>A Cura Mortal</b> é o último livro da trilogia iniciada em <a href="http://vanille-vie.blogspot.com.br/2015/02/resenha-correr-ou-morrer-james-dashner.html" target="_blank">Correr Ou Morrer</a>. O livro começa praticamente no mesmo ponto em que<b> </b><a href="http://vanille-vie.blogspot.com.br/2015/07/resenha-prova-de-fogo-james-dashner.html" target="_blank">Prova de Fogo</a> acaba, Thomas está preso em um quarto branco, separado de seus amigos e sem saber o que está acontecendo.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Então, o Homem Rato aparece dando a chance a Thomas e seus amigos de recuperarem a memória e ajudarem o <b>CRUEL</b> a produzir uma cura para o <b>Fulgor</b>, baseada nas Variáveis produzidas nos Experimentos pelos quais passaram. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Porém,<b> Thomas</b>, <b>Minho</b> e <b>Newt</b> não confiam nem um pouco no CRUEL e acabam fugindo junto com <b>Brenda</b> e <b>Jorge</b>. Eles vão para Denver, uma das únicas cidades no mundo que sobrevive ao Fulgor graças a uma rígida vigilância, e finalmente podem ver quão devastador, horrível e desafiador é viver em um mundo em tais condições de destruição. </span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<a name='more'></a><span style="font-family: inherit;">
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Finalmente! Consegui terminar essa série maravilhosa. Depois de uma leitura um pouco difícil em Prova de Fogo, fui apostando todas as cartas em A Cura Mortal. E sei que Deus é bom (ou nesse caso o James) quando as 40 primeiras páginas já tinham me feito surtar e sentir mais do que todas as 300 do livro anterior. No entanto, <b>A Cura Mortal</b> é um livro de altos e baixos, a emoção, ação e acontecimentos não se mantêm sempre em um ritmo acelerado. Às vezes fico com a sensação de que não apenas esse livro, mas toda a série poderia ter sido resolvida em bem menos páginas se as coisas fossem mais diretas.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<blockquote class="tr_bq">
"- Não - Thomas discordou. - Não podemos mais agir assim. Às vezes eles fazem coisas só para me obrigar a fazer o contrário do que acham que eu acho que acham que eu quero fazer." p. 133</blockquote>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">O que nos leva ao fato de que em últimos livros esperamos respostas. No início <b>James</b> continua nos dando respostas, porém elas apenas continuam gerando mais perguntas. E do meio pro final quando percebi que o CRUEL, os Experimentos, Thomas, Teresa e o papel de cada um <i>realmente</i> era aquilo que eu já pensava a muito tempo fiquei... decepcionada. Um pouco, pelo menos. O mistério e toda a situação envolvente criada no livro me levou a acreditar que havia muito mais por trás de tudo. Entretanto, isso não tira o mérito de toda a trama, que continua sendo ótima, envolvente e instigante. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">Pelos parágrafos anteriores pode parecer que esse último livro foi, para mim, meio MEH. Mas, na verdade, apenas <b>me apaixonei </b>mais pela história e, principalmente, <b>pelos personagens</b>. Posso não ter apreciado tanto a falta de respostas (que pode até ser entendível, afinal nada é certo em um mundo assim), no entanto me senti parte dos desafios enfrentados por Thomas, Brenda, Minho e Newt. Sofri com eles, torci por eles.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><b>Thomas</b> continua sendo Thomas: agindo no momento, tentando salvar todos com os poucos recursos que tem e sendo um chato de galochas quando se trata da Teresa. <b>Minho</b>, ah Minho, rei de todo esse universo, com certeza. Um dos melhores e mais interessante personagem que o James criou, a cada linha eu o amava mais. E também tem o <b>Newt</b>, meu pobre Newt. Vou sentir tanta falta dele. <b>Brenda</b> é algo para se espelhar, corajosa, badass, durona e faz o necessário pra sobreviver.</span><br />
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-family: inherit;">"Minho encarou Thomas com uma expressão séria. – Se não voltar a vê-lo do outro lado – falou forçando a emoção na voz – lembre-se de que amo você. – Abafando o riso enquanto Thomas revirava os olhos, avançou porta adentro."</span></blockquote>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Se tem uma coisa que aprendi nos outros livros e ficou claro nesse último é que o mundo não é justo e as pessoas são cruéis, não medindo escrúpulos pra conseguir o que querem. “Os meios justificam os fins” poderia ser o slogan do CRUEL. Por isso, amo distopias. Elas me ensinam tanto sobre a natureza humana, coisas do nosso dia a dia são amplificadas e reagimos à elas de maneiras diferentes. Aprendo tanto com os personagens e seus sacrifícios também, mesmo que doa uma boa dose de realidade é boa as vezes. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br />
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Então, eu recomendo muito a leitura desta trilogia. James fez um trabalho excepcional que merece ser contemplado e apreciado. Um misto de fortes emoções te espera nessas páginas e sempre vale a pena descobrir se <b>CRUEL é bom ou não</b>, afinal. </span><br />
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmsztXEcUStYuwlNX3ZUFyAETaxbxI8Qgj2m5_IcA8_FGEdHUiuUkhVh2piof7icbv8rPJgmirU8L2L39OU5nbnqMvc-whf8m7U2kG-OUqTHmkpU2WN9xZE1u2bhuRTQYXZa5Zw6PoYSU/s1600/4estrelas.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmsztXEcUStYuwlNX3ZUFyAETaxbxI8Qgj2m5_IcA8_FGEdHUiuUkhVh2piof7icbv8rPJgmirU8L2L39OU5nbnqMvc-whf8m7U2kG-OUqTHmkpU2WN9xZE1u2bhuRTQYXZa5Zw6PoYSU/s1600/4estrelas.png" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCkPOJ8LuIZHjKRy6Hi49g4oilu3cAc0AaBLLt2risggjEd_0aJWvsW_CP8wjylqrsJcNhlgwf_8DKnj3qKvY8_7IYxrvT-CTmYmI1QMy7D_kRlhn5EsNLKIbgIzgylNyf_Gw4T5ihwFU/s1600/assinaturadebora.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCkPOJ8LuIZHjKRy6Hi49g4oilu3cAc0AaBLLt2risggjEd_0aJWvsW_CP8wjylqrsJcNhlgwf_8DKnj3qKvY8_7IYxrvT-CTmYmI1QMy7D_kRlhn5EsNLKIbgIzgylNyf_Gw4T5ihwFU/s1600/assinaturadebora.png" /></a></div>
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15644164624544811030noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2705612316054766635.post-6059314417297016742015-10-14T15:07:00.000-04:002015-10-14T15:07:52.976-04:00Resenha: Estudo Independente - Joelle Charbonneau <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqJhSPbo2hLNBJo4YKPSHwxRAzVNjE4bS_Go7Gk8-1huC5JMz5vEDcIc1A6CpHxGQYGr-AwBdoCe8C3OV0-zhJ1ONRh2EJOOtt1kqzxrnNCikO0Ty2r1GKMzhLgY4J86xJssPboVi6Zww/s1600/estudo-independente.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqJhSPbo2hLNBJo4YKPSHwxRAzVNjE4bS_Go7Gk8-1huC5JMz5vEDcIc1A6CpHxGQYGr-AwBdoCe8C3OV0-zhJ1ONRh2EJOOtt1kqzxrnNCikO0Ty2r1GKMzhLgY4J86xJssPboVi6Zww/s320/estudo-independente.jpg" width="213" /></a></div>
<span style="font-family: inherit;"><b style="background-color: white; color: #666666; line-height: 18.2px; text-align: justify;">Título: </b><span style="background-color: white; color: #666666; line-height: 18.2px; text-align: justify;">Estudo Independente</span><br style="background-color: white; color: #666666; line-height: 18.2px; text-align: justify;" /><b style="background-color: white; color: #666666; line-height: 18.2px; text-align: justify;">Autor(a):</b><span style="background-color: white; color: #666666; line-height: 18.2px; text-align: justify;"> Joelle Charbonneau</span><br style="background-color: white; color: #666666; line-height: 18.2px; text-align: justify;" /><b style="background-color: white; color: #666666; line-height: 18.2px; text-align: justify;">Editora:</b><span style="background-color: white; color: #666666; line-height: 18.2px; text-align: justify;"> Única</span><br style="background-color: white; color: #666666; line-height: 18.2px; text-align: justify;" /><b style="background-color: white; color: #666666; line-height: 18.2px; text-align: justify;">Páginas: </b><span style="background-color: white; color: #666666; line-height: 18.2px; text-align: justify;">320</span><br style="background-color: white; color: #666666; font-size: 13px; line-height: 18.2px; text-align: justify;" /><span style="color: #ea9999;"><a href="http://www.skoob.com.br/estudo-independente-398702ed451554.html" target="_blank">SKOOB</a></span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<br />
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Cia Vale tem dezessete anos e tem tudo o que sempre sonhou: um amor perfeito, um lugar na universidade e um futuro como uma das líderes da Comunidade das Nações Unificadas. No entanto, apesar de todos os esforços do governo para apagar a memória de Cia, ela ainda lembra o que aconteceu. Ela precisa escolher entre ficar em silêncio e proteger a si mesma e as pessoas que ama ou expor o Teste e o que ele na verdade é, um programa assassino que deve ser impedido. O futuro da Comunidade depende dela.</span><span style="font-family: inherit;">No segundo volume da saga de Joelle Charbonneau, a chance de fazer parte da revitalização de uma civilização pós-guerra colide com o desejo de fazer oque o coração manda.</span><span style="font-family: inherit;">Selecionado pelo USA Today no TOP TEN Summer Reads.Escolha dos livreiros independentes de 2013.</span></blockquote>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">O Teste finalmente acabou, e após
uma prova de conhecimentos gerais Cia e Tomas conseguem entrar para a
Universidade. Mas engana-se quem pensa que agora os dois estão a salvo. A memória
de Cia não foi totalmente apagada, ela tem lapsos de lembranças dos
acontecimentos do Teste. No entanto, é preciso manter isso em sigilo, já que
não se pode confiar em ninguém. Além
disso, após os alunos serem distribuídos aos cursos que a Universidade acha
mais adequado a cada um, os calouros precisam ainda passar pela Iniciação: uma
série de desafios que determinarão quem de fato continuará nos estudos. Quem
falha durante a Iniciação são Redirecionados. E, embora ninguém saiba o que
acontece com aqueles que passam pelo Redirecionamento, Cia tem quase certeza de
que são assassinados. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"></span></div>
<a name='more'></a><blockquote class="tr_bq">
"Nós mudamos. O Teste fez isso com a gente.<br />
-Você está certo - digo. - Eles merecem pagar."</blockquote>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Li o livro incrivelmente rápido,
pois, uma vez que você mergulha na trama é difícil querer largar. Com uma
narrativa simples e fluida, acompanhamos a trajetória de Cia ante novos
desafios. As provas as quais os estudantes são submetidos na Iniciação me
deixaram chocada, foram muito bem pensados e trouxeram uma dose de ação à
história. Além disso, apesar de alguns segredos terem sido desvendados, está
claro que ainda há muita coisa a ser revelada. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Outro ponto positivo do livro é
que vários novos personagens foram introduzidos, e mesmo que não tenham sido
muito aprofundados, foram o suficiente para deixar a trama mais complexa e
ampla. No entanto, algo que me incomodou um pouco durante a leitura foi a
relação entre Cia e Tomas. Além de Tomas não ter muita presença, nos poucos
momentos em que ele apareceu eu senti como se ele estivesse distante,
escondendo algo de Cia. Já com ela, minha relação é de puro amor, ela é
esperta, corajosa e seu amadurecimento é notável.</span></div>
<blockquote class="tr_bq">
''E percebo - as paredes são construídas com o meu terror. Para escapar, terei não apenas de enfrentar, mas vencer o meu medo.''</blockquote>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Bom, sobre o final não há muito o
que comentar além de: “CADÊ O PRÓXIMO LIVRO?”. Espero que o desfecho da saga
seja tão eletrizante e inteligente quanto o que li até agora. Para os fãs de
distopia, a trilogia <b>O Teste</b> está mais que recomendada! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibuyCSBQMAJKl1RaK5yOTdTXY7VvLglDy4iMfvWv4uY_2QnSwYPucs_GH7oFr4oTid7X_S4-I0KOuSe36ArEzqAo-iEJ4xJAM8klv759v4i-v663G1ZchnYTQO2Cxg9Nbl9B8lKcaap_0/s1600/5estrelas.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibuyCSBQMAJKl1RaK5yOTdTXY7VvLglDy4iMfvWv4uY_2QnSwYPucs_GH7oFr4oTid7X_S4-I0KOuSe36ArEzqAo-iEJ4xJAM8klv759v4i-v663G1ZchnYTQO2Cxg9Nbl9B8lKcaap_0/s1600/5estrelas.png" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSTMdIUJCdKovGKRWS8MLSAWguYahWFonErpN120tFcJk2YuuJ5de0eiTrTjsdi1o_Y0Ee3dXsfyjfaR7_fdaIakH_JfwNE3mcL-eJwwu973zIR6Gtr5mWEy47idBQf0WqIWxrRBh4kRg/s1600/assinatura+ketelin.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSTMdIUJCdKovGKRWS8MLSAWguYahWFonErpN120tFcJk2YuuJ5de0eiTrTjsdi1o_Y0Ee3dXsfyjfaR7_fdaIakH_JfwNE3mcL-eJwwu973zIR6Gtr5mWEy47idBQf0WqIWxrRBh4kRg/s1600/assinatura+ketelin.png" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15644164624544811030noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2705612316054766635.post-10322060187308380462015-09-26T12:44:00.004-04:002015-09-26T12:44:34.043-04:00DecorArte: Ensaio Fotográfico "O Essencial..." de Mari Merlin<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPqbNQo1RwNlZOqyoniuHH9kkMZ2nKZgsq70UoJsy1EsKpzKDeXA9XWtiQWiMJbcRseUcxmO2kfaKjbITVnmvRn6wt2LRHjOfbQNOdX8wRAhsfSTeYndE2-52zT2gpvyRMcvrddSBeA-4/s1600/decorarte.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPqbNQo1RwNlZOqyoniuHH9kkMZ2nKZgsq70UoJsy1EsKpzKDeXA9XWtiQWiMJbcRseUcxmO2kfaKjbITVnmvRn6wt2LRHjOfbQNOdX8wRAhsfSTeYndE2-52zT2gpvyRMcvrddSBeA-4/s1600/decorarte.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Olá galera! </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
O DecorArte de hoje está cheio de amor e delicadeza...</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
O Pequeno e sábio Príncipe de Antoine de Saint-Exupéry transmite ensinamentos e pensamentos universais sobre o melhor e mais belo que há em viver, e também por isto conquista pessoas no mundo todo.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Mas já imaginaram o Principezinho sendo um menino negro de cabelos encaracolados e sorriso contagiante? </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
É este o ensaio fotográfico feliz que trago hoje. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<a href="https://www.facebook.com/media/set/?set=a.915011635212384.1073741888.617182088328675&type=3" target="_blank">"O Essencial..."</a> é mérito da fotógrafa <a href="https://www.flickr.com/photos/marimerlim/" target="_blank">Mari Merlin</a>, que captou a magia de um Pequeno Príncipe brasileiro (e em novas cores), nas dunas da capital catarinense, Florianópolis. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Confira abaixo o resultado desta ideia linda...</div>
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguDq3HfNXc62AJDyCUnU46CEoHh2SWg6bCxXyC9fGq4fS921BwmAFJHrgkSsJyrCNdVfjX9-TelBgw0vuW8hdLd0beOyVx6LqAZbks57KjH_Bbd19O5Ix3m3m5yNOT_14tzWFyPCm9R0s/s1600/Captura+de+tela+inteira+06092015+214737.bmp.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="422" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguDq3HfNXc62AJDyCUnU46CEoHh2SWg6bCxXyC9fGq4fS921BwmAFJHrgkSsJyrCNdVfjX9-TelBgw0vuW8hdLd0beOyVx6LqAZbks57KjH_Bbd19O5Ix3m3m5yNOT_14tzWFyPCm9R0s/s640/Captura+de+tela+inteira+06092015+214737.bmp.jpg" width="640" /></a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<a name='more'></a><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUMP-koasi98TKTnXtqFqeK7RNrw1LhDDSkw8nXQEBV2EJczINvZBrV29xSNZkcUZtRZVaQ01ktXH6BQ1MHSGJdblMEVkvNyZWw0lh_8MdYyyc-fJd8WkFagOUSXMoKZmMnlRRGeNiTlY/s1600/Captura+de+tela+inteira+06092015+215240.bmp.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="414" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUMP-koasi98TKTnXtqFqeK7RNrw1LhDDSkw8nXQEBV2EJczINvZBrV29xSNZkcUZtRZVaQ01ktXH6BQ1MHSGJdblMEVkvNyZWw0lh_8MdYyyc-fJd8WkFagOUSXMoKZmMnlRRGeNiTlY/s640/Captura+de+tela+inteira+06092015+215240.bmp.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5SIQ8Xa3qEzLEn9g0ZVtmBAUAM1K8ATYuH2N5HUbTFUJH6ygFjkO24yvuJE0Pzq8Ecet4wSE8RPb79tGy5pB2qUTZH6JREErA3PvvDPmJItjn7tm6NRSr3EFuzBOUEvya5pLiRfxvX-M/s1600/Captura+de+tela+inteira+06092015+215333.bmp.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="414" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5SIQ8Xa3qEzLEn9g0ZVtmBAUAM1K8ATYuH2N5HUbTFUJH6ygFjkO24yvuJE0Pzq8Ecet4wSE8RPb79tGy5pB2qUTZH6JREErA3PvvDPmJItjn7tm6NRSr3EFuzBOUEvya5pLiRfxvX-M/s640/Captura+de+tela+inteira+06092015+215333.bmp.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIhkL6APSDU5d0iarWEIisETSmCLfvspBOu41imUOGCjSja128Kw19BOZI-Y34DcfpJW4UG9oO63ydzd28Q3AgkAYsjXwixL9CyIsOajp5Qn2X_K28lYp-Rv2DPw67hf-nrzNTtOzSqSk/s1600/Captura+de+tela+inteira+06092015+215514.bmp.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIhkL6APSDU5d0iarWEIisETSmCLfvspBOu41imUOGCjSja128Kw19BOZI-Y34DcfpJW4UG9oO63ydzd28Q3AgkAYsjXwixL9CyIsOajp5Qn2X_K28lYp-Rv2DPw67hf-nrzNTtOzSqSk/s640/Captura+de+tela+inteira+06092015+215514.bmp.jpg" width="434" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmLpcL3rMcAEFcKme53zDKsII4BAN8mQMHpSMxogK0bZ3cJa5XeL2lmCFLGnuWhs_yU385qfF_vVDVtlTyhcyr3PEpgjLPwpkNg8Wg1ngp3wc6umbJh0lpOcHeVTXVJSyoCIiffHJv3TE/s1600/Captura+de+tela+inteira+06092015+215629.bmp.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="368" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmLpcL3rMcAEFcKme53zDKsII4BAN8mQMHpSMxogK0bZ3cJa5XeL2lmCFLGnuWhs_yU385qfF_vVDVtlTyhcyr3PEpgjLPwpkNg8Wg1ngp3wc6umbJh0lpOcHeVTXVJSyoCIiffHJv3TE/s640/Captura+de+tela+inteira+06092015+215629.bmp.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixJI9K5-lQn99X0quxRxGV2vxsolKG0nfepqyowMKHbFGOnF7BxgG8jFrL6pckJwBRne0CpR-dP_S5Mpj-h8vxbMqNeUD7Eb-Nke5IFlftqZ5LWMtuieattwM5AQj2yqXlFeybW3TMZwg/s1600/Captura+de+tela+inteira+06092015+215739.bmp.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixJI9K5-lQn99X0quxRxGV2vxsolKG0nfepqyowMKHbFGOnF7BxgG8jFrL6pckJwBRne0CpR-dP_S5Mpj-h8vxbMqNeUD7Eb-Nke5IFlftqZ5LWMtuieattwM5AQj2yqXlFeybW3TMZwg/s640/Captura+de+tela+inteira+06092015+215739.bmp.jpg" width="440" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqGEBcVjTX_gZs5po1NJHmQ8uKoAAM1G06eVBIyYiniqo5c8QQleOsXK1ucixzTd9IuIXdBmtomQbrjUzg3hTIwpXNthyphenhyphenWluCG-qxIUDIDdOLO547qJiBXA3uEZtmCPWXuvzuDnScMqog/s1600/Captura+de+tela+inteira+06092015+215944.bmp.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="420" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqGEBcVjTX_gZs5po1NJHmQ8uKoAAM1G06eVBIyYiniqo5c8QQleOsXK1ucixzTd9IuIXdBmtomQbrjUzg3hTIwpXNthyphenhyphenWluCG-qxIUDIDdOLO547qJiBXA3uEZtmCPWXuvzuDnScMqog/s640/Captura+de+tela+inteira+06092015+215944.bmp.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJ2x2y2J5tgUrKEKTHUOk3awShSKnkbmijzPKWhGoAd0bldIQlsnJsopfu5XzkR5s8E2-cEAmmJdNSZUxqFJTR3ehQ49EPvXre2uzhGO8hw_zUMWbkexTVpDbyWhVd9yPQQ6wUDhL2crM/s1600/Captura+de+tela+inteira+06092015+215957.bmp.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJ2x2y2J5tgUrKEKTHUOk3awShSKnkbmijzPKWhGoAd0bldIQlsnJsopfu5XzkR5s8E2-cEAmmJdNSZUxqFJTR3ehQ49EPvXre2uzhGO8hw_zUMWbkexTVpDbyWhVd9yPQQ6wUDhL2crM/s640/Captura+de+tela+inteira+06092015+215957.bmp.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdpy3icGTGK3AIcBCUhg23XnivHfoj5iEeUoHWidILiQJHS5M5cddf2SjwiwsMLjNdrv3a8cOrhdZKR6sJJuN560HutN4YhIFhKb1LcnLuOBMADbungco6M8jVy_hz0zy2zhAmeTfhj_c/s1600/Captura+de+tela+inteira+06092015+220016.bmp.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdpy3icGTGK3AIcBCUhg23XnivHfoj5iEeUoHWidILiQJHS5M5cddf2SjwiwsMLjNdrv3a8cOrhdZKR6sJJuN560HutN4YhIFhKb1LcnLuOBMADbungco6M8jVy_hz0zy2zhAmeTfhj_c/s640/Captura+de+tela+inteira+06092015+220016.bmp.jpg" width="436" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrfhkeUkOieGwBoEOTv3pVjF9E7xIFMoc3hqSsAxl6Zy1Ja0f8_dZTKeoXMSgXgFA2uQgGqZVRJ5TSgmDIOV5qlWdIdA5wQIDWjG5bCO5pjtAVLoB_MuGn1xCzqzkCklP0zvQohFg0R4I/s1600/Captura+de+tela+inteira+06092015+230530.bmp.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrfhkeUkOieGwBoEOTv3pVjF9E7xIFMoc3hqSsAxl6Zy1Ja0f8_dZTKeoXMSgXgFA2uQgGqZVRJ5TSgmDIOV5qlWdIdA5wQIDWjG5bCO5pjtAVLoB_MuGn1xCzqzkCklP0zvQohFg0R4I/s640/Captura+de+tela+inteira+06092015+230530.bmp.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9J8Lwd8Vn6Si7tzAvblcvHHfhOrBaeSqmvOwXKpNUnZGu_M0B28fLAPg284jr9hSe4EInFlQe1CfXqu6sZVkZznKllWWrWod52e47K-CB5S1HPp6ny3c4fx9xizl8FMWa6hrqeVUn1Mo/s1600/assinatura+julia+%25282%2529.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9J8Lwd8Vn6Si7tzAvblcvHHfhOrBaeSqmvOwXKpNUnZGu_M0B28fLAPg284jr9hSe4EInFlQe1CfXqu6sZVkZznKllWWrWod52e47K-CB5S1HPp6ny3c4fx9xizl8FMWa6hrqeVUn1Mo/s1600/assinatura+julia+%25282%2529.png" /></a>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15644164624544811030noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2705612316054766635.post-11697266220476862082015-09-24T19:16:00.000-04:002015-09-24T19:16:29.060-04:00Resenha: Dez Coisas Que Aprendi Sobre O Amor - Sarah Butler<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg736orUsGcBiY3CsRVnNG-9SrocL8jNPai1Qs_mXIXIXMzv28YNNRYA9-afXlznWiT8-nMRf-Lxe8S1Q9sgKP5_1XDbPFXlTkIZIpQadh1yw-mtFoxAERrNnr27BZqbJHfwhoDmIcby_w/s1600/LvAWSTu.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg736orUsGcBiY3CsRVnNG-9SrocL8jNPai1Qs_mXIXIXMzv28YNNRYA9-afXlznWiT8-nMRf-Lxe8S1Q9sgKP5_1XDbPFXlTkIZIpQadh1yw-mtFoxAERrNnr27BZqbJHfwhoDmIcby_w/s320/LvAWSTu.jpg" width="222" /></a></div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;">
<b>Título:</b> Dez Coisas Que Aprendi Sobre o Amor</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;">
<b>Autor (a): </b>Sarah Butler</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;">
<b>Editora:</b> Novo Conceito</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;">
</div>
<div style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2px;">
<b>Páginas:</b> 256</div>
<span style="font-family: inherit;"><a href="http://www.skoob.com.br/livro/518924ED525972" target="_blank">SKOOB</a></span><br />
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-family: inherit;">Por quase 30 anos, quando a brisa de Londres torna-se mais quente, Daniel caminha pelas margens do Tâmisa e senta-se em um banco. Entre as mãos, tem uma folha de papel e um envelope em que escreve apenas um nome, sempre o mesmo. Ele lista também algumas coisas: os desejos e o que gostaria de falar para sua filha, que ele nunca conheceu. Alice tem 30 anos e sente-se mais feliz longe de casa, sob um céu estrelado, rodeada pela imensidão do horizonte, em vez de segura entre quatro paredes. Londres está cheia de memórias de sua mãe que se fora muito cedo, deixando-a com uma família que ela não parece fazer parte. Agora, Alice está de volta porque seu pai está morrendo. Ela só pode dar-lhe um último adeus. Alice e Daniel parecem não ter nada em comum, exceto o amor pelas estrelas, cores e mirtilos. Mas, acima de tudo, o hábito de fazer listas de dez coisas que os tornam tristes ou felizes. O amor está em todas as partes desta história. Suas consequências também. Sejam boas ou más. Até que ponto uma mentira pode ser melhor do que a verdade?</span></blockquote>
<br />
<span style="font-family: inherit;">Em <b>Dez Coisas Que Aprendi Sobre O Amor</b> acompanhamos a história de Daniel e Alice.<b> Daniel</b> é um mendigo que a mais de 30 anos vaga pelas ruas de Londres, encontrando objetos descartados e criando coisas que podem ser consideradas arte, além disso ele carrega uma grande tristeza, procura por alguém muito importante e que não sabe de sua existência. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><b>Alice</b> é um espírito livro, e rebelde. Ela gosta de viajar o mundo, conhecer lugares exóticos e não enfrentar alguns problemas e sentimentos que lhe rodeiam, mas isso se torna impossível quando recebe a notícia de que seu pai está doente e ela precisa retornar a Londres. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"></span><br />
<a name='more'></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><b>Dez Coisas Que Aprendi Sobre O Amor</b> é um livro sobre perdas, culpa, dor, tristeza, mentiras, meias-verdades, conflitos internos e, principalmente, sobre o que é o melhor para nós nem sempre é o melhor para o outro. No início da leitura me senti um pouco confusa com a narrativa e demorei a pegar o ritmo da trama e a me conectar com a história. A trama é simples, com um pequeno mistério central e que ajuda a impulsionar o ritmo do livro do meio para o final. Porém, a simplicidade é compensada com os pequenos ensinamentos passados pelos personagens e pelo aprendizado deles ao enfrentar situações desagradáveis e que prefeririam evitar. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><b>Daniel</b> é um personagem que me despertou compaixão, ele fez algumas decisões erradas na vida e muitas vezes se deixou levar pela maré, mesmo tendo muita determinação em certos aspectos. Já <b>Alice</b> foi uma personagem que tive vontade de sacudir em alguns momentos, porém consigo compreender o seu constante desejo de fuga e evitar tomar uma decisão concreta e iniciar uma vida “tradicional”. Outras personagens que tem espaço considerável na trama são as irmãs de Alice: Tilly e Cee. <b>Cee </b>é insuportável, controladora e a típica irmã “sou melhor que você”. <b>Tilly</b> é doce, durona, rígida quando precisa, mas sempre com um consolo a disposição. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">O que mais me conquistou no livro foi o fato de a autora não ficar presa em apenas um aspecto da personalidade dos personagens. Um bom exemplo disso é Cee, apesar das características que citei ela não é definida 100% por elas, em algum ponto podemos ver que o que ela faz o faz pelo bem de sua família e pessoas que ama. O ponto forte da <b>Sarah</b> é a sua história crível, situações verdadeiras e personagens reais e que em algum ponto nos identificaremos com seus questionamentos. E a história ainda se passa em Londres, cidade que amo. Outro ponto que me agradou foi que cada início de capítulo possui uma lista com dez coisas sobre os mais diversos temas, feitas tanto por Alice quanto por Daniel. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><b>Dez Coisas Que Aprendi Sobre O Amor</b> é um livro para se ler, apreciar e refletir. Quem quiser uma história leve, mas com algumas pitadas de sentimentos e indecisões pode ler sem reservas. Um bom livro para se passar o tempo e distrair. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKyRh7MREVkQ8c2O8n4elAwCVCsmUtEu9U5E59QH1TIvY5QqFS3FBA1HckuEFpMouX6IKpT5dMj6kWo7WrfTjqgOYGpToIuoVixITM7bUJGYck8O96OFylwsBNbA32TbRj3TzcN127d_I/s1600/3estrelas.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKyRh7MREVkQ8c2O8n4elAwCVCsmUtEu9U5E59QH1TIvY5QqFS3FBA1HckuEFpMouX6IKpT5dMj6kWo7WrfTjqgOYGpToIuoVixITM7bUJGYck8O96OFylwsBNbA32TbRj3TzcN127d_I/s1600/3estrelas.png" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpGY-X7Xagj_i8lUuJm9pd0FevovdpAZiBaGra_fqdYDlnsN_eMWWzi-ZEUnqQhY72B_Fmn6XZl0xz-nO3gIwwDya6ruZs1Hqm7iO_T-SSWeo5O7g51zEMvJRFne83Yd9-ot1vqBhpwOQ/s1600/assinaturadebora.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpGY-X7Xagj_i8lUuJm9pd0FevovdpAZiBaGra_fqdYDlnsN_eMWWzi-ZEUnqQhY72B_Fmn6XZl0xz-nO3gIwwDya6ruZs1Hqm7iO_T-SSWeo5O7g51zEMvJRFne83Yd9-ot1vqBhpwOQ/s1600/assinaturadebora.png" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15644164624544811030noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2705612316054766635.post-90297534287715310802015-09-14T10:11:00.000-04:002015-09-14T10:11:54.768-04:00Resenha: Cartas de Amor aos Mortos - Ava Dellaira<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8ohTEVZsE8Iv3pBrKEJ1G4sLrf7o_YBvphQf1e5SUaMheGyjoWsQsQ9pHX5H2RNPQb7AC6F6SWBwJBFnthJbzNLZ_uWNpE8GMiAV2gRPRBZBOS_d7IHUlZFBhS2i4jzutv4NaUDE3WiY/s1600/Cartas-de-amor-aos-mortos.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8ohTEVZsE8Iv3pBrKEJ1G4sLrf7o_YBvphQf1e5SUaMheGyjoWsQsQ9pHX5H2RNPQb7AC6F6SWBwJBFnthJbzNLZ_uWNpE8GMiAV2gRPRBZBOS_d7IHUlZFBhS2i4jzutv4NaUDE3WiY/s320/Cartas-de-amor-aos-mortos.jpg" width="208" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Título:</b> Cartas de Amor aos Mortos</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Autor (a): </b>Ava Dellaira</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Editora:</b> Seguinte</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Páginas: </b>344</div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://www.skoob.com.br/cartas-de-amor-aos-mortos-393283ed445168.html" target="_blank">SKOOB</a></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Tudo começa com uma tarefa para a escola: escrever uma carta para alguém que já morreu. Logo o caderno de Laurel está repleto de mensagens para Kurt Cobain, Janis Joplin, Amy Winehouse, Heath Ledger, Judy Garland, Elizabeth Bishop… apesar de ela jamais entregá-las à professora. Nessas cartas, ela analisa a história de cada uma dessas personalidades e tenta desvendar os mistérios que envolvem suas mortes. Ao mesmo tempo, conta sobre sua própria vida, como as amizades no novo colégio e seu primeiro amor: um garoto misterioso chamado Sky. Mas Laurel não pode escapar de seu passado. Só quando ela escrever a verdade sobre o que se passou com ela e com a irmã é que poderá aceitar o que aconteceu e perdoar May e a si mesma. E só quando enxergar a irmã como realmente era — encantadora e incrível, mas imperfeita como qualquer um — é que poderá seguir em frente e descobrir seu próprio caminho.</span></blockquote>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><b>Querida Ava Dellaira</b>,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Estou te escrevendo porque li o seu livro <b>“Cartas de Amor aos Mortos”</b>. Queria que você soubesse que ele foi um daqueles livros que ficou muito tempo na estante esperando para ser lido e que eu odeio ter deixado isso acontecer. Porque assim que o li, em questão de um dia, eu sabia que ele havia mudado senão minha vida algo dentro de mim.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"></span><br />
<a name='more'></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Queria lhe agradecer por ter escrito a história da <b>Laurel</b>, porque posso não ter me identificado com o fato de ela ter perdido a sua irmã que era sua heroína e não conseguir seguir em frente, mas me identifiquei com os medos e aflições, as inseguras e indecisões de uma adolescente que está começando a ter que encarar o mundo. Além disso, a ideia de contar toda a trajetória de Laurel tanto na escola, em fazer novos amigos, começar a ter um interesse amoroso, quanto na vida familiar em cartas foi algo que me conquistou e que você executou muito bem. Quer dizer, sei que escrever já não é fácil e contar todo um livro através de cartas deve ser mais delicado e trabalhoso, então obrigada por ter nos apresentado essa história assim, isso me fez sentir mais íntima e próxima da <b>Laurel</b> e dos acontecimentos de seu dia a dia, mesmo que fosse para pessoas famosas falecidas para quem ela escrevesse. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Eu tentei não chorar, juro que tentei, mas <b>Ava</b>, a essa altura você já deve saber o efeito que esse livro provoca em nós. Você nos mostrou uma Laurel tão destruída e sozinha e tão cheia de dor e então você lhe deu a amizade de <b>Natalie</b> e<b> Hannah</b> e mostrou a ela que tudo podia ficar bem, bastava ela tentar e se aceitar. E muito obrigada por <b>Sky</b>, acho que você não poderia ter acertado mais no par da Laurel. Ele era exatamente quem ela precisava que ele fosse!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Talvez seja indelicado de minha parte lhe escrever essa carta dissecando seu livro, mas eu realmente preciso lhe dizer o quando sua história é maravilhosa e transformadora e o quanto sua escrita tem a ver com isso. As cartas diretas e sóbrias que <b>Laurel</b> escreve para seus ídolos e o modo como você consegue apresentar diretamente o que aconteceu com ela e o que a levou a estar escrevendo determinada carta é incrível, além de que pensamentos e reflexões como aquele que “Nirvana” significa liberdade e agora o Kurt tem a sua fizeram meu coração se destroçar e depois ser aquecido por esperança.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Enfim, só queria dizer que me apaixonei por cada linha, cada mensagem, cada acontecimento e principalmente por cada personagens de seu maravilhoso livro. Queria que você soubesse que ele ainda tem um lugar na minha estante - desta vez com o status de “lido” -, mas que também, a partir de agora, ele tem um espaço especial no meu coração e significa para mim o que Kurt e a música do Nirvana significam para a Laurel.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Obrigada por ter escrito essa história triste, inspiradora e, no final, cheia de esperança.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Beijos,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkvMn5gI6rK0MydPdo13ZQdwV_FOdphjISwTJq6FJyv6SfKIueWySuDlX65yL8ivRI-nMDLrEueSbyQVqSZ49L3IUPEChXlUslr90-A17sTukSJvNpPiTwMQvf1HpSjfWmqH41Jr5h6Nw/s1600/assinaturadebora.png" imageanchor="1" style="clear: left; display: inline !important; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkvMn5gI6rK0MydPdo13ZQdwV_FOdphjISwTJq6FJyv6SfKIueWySuDlX65yL8ivRI-nMDLrEueSbyQVqSZ49L3IUPEChXlUslr90-A17sTukSJvNpPiTwMQvf1HpSjfWmqH41Jr5h6Nw/s1600/assinaturadebora.png" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYwg476amEEqBQAd_hXTBw2c6a7LNRNM5mERwhPRBlzm2PTasCcbrY6o9luyADdygF1_kFMwv2x8-Day0FdfLQFJlNYtFZ5kbsy3iYkm2T5naxuBdwgAUl86XPux8jDHM_TYTEpRV-274/s1600/5estrelas.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYwg476amEEqBQAd_hXTBw2c6a7LNRNM5mERwhPRBlzm2PTasCcbrY6o9luyADdygF1_kFMwv2x8-Day0FdfLQFJlNYtFZ5kbsy3iYkm2T5naxuBdwgAUl86XPux8jDHM_TYTEpRV-274/s1600/5estrelas.png" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15644164624544811030noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-2705612316054766635.post-15604819107166613672015-09-08T10:31:00.000-04:002015-10-09T22:38:00.254-04:00Resenha: Trono de Vidro - Sarah J. Maas<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKnHazDjlcc0f3IA4TfxTqshpijpp2OLdteJmSVX5UYyfR6qKs8cPJUBn4qZoMHRLkhTpJ20M9ZymqKFor4zACfqSR23NdyxCFiQGs1FGlkhlfYa2EDq6fzD3ObDFc8YgoTb2hgZxpzr4/s1600/O-Trono-de-Vidro-capa.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKnHazDjlcc0f3IA4TfxTqshpijpp2OLdteJmSVX5UYyfR6qKs8cPJUBn4qZoMHRLkhTpJ20M9ZymqKFor4zACfqSR23NdyxCFiQGs1FGlkhlfYa2EDq6fzD3ObDFc8YgoTb2hgZxpzr4/s320/O-Trono-de-Vidro-capa.jpg" width="215" /></a></div>
<b>Título: </b>Trono de Vidro<br />
<b>Autor(a):</b> Sarah J. Maas<br />
<b>Editora:</b> Galera Record<br />
<b>Páginas: </b>392<br />
<a href="http://www.skoob.com.br/livro/328079ED367519" target="_blank">SKOOB</a><br />
<blockquote class="tr_bq">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Depois de cumprir um ano de trabalhos forçados nas minas de sal de Endovier por seus crimes, Celaena Sardothien, 18 anos, é arrastada diante do príncipe. Príncipe Dorian lhe oferece a liberdade sob uma condição: ela deve atuar como seu campeão em um concurso para encontrar o novo assassino real. Seus adversários são ladrões e assassinos, guerreiros de todo o império, cada um patrocinado por um membro do conselho do rei. Se ela vencer seus adversários em uma série de etapas eliminatórias servirá no reino durante três anos e em seguida terá sua liberdade concedida.</span></div>
<span style="font-family: inherit;">Celaena acha suas sessões de treinamento com o capitão da guarda Westfall desafiadoras e exaustivas. Mas ela está entediada com a vida da corte. As coisas ficam um pouco mais interessantes quando o príncipe começa a mostrar interesse por ela... Mas é o rude capitão Westfall que parece entendê-la melhor. </span><span style="font-family: inherit;">Então um dos outros concorrentes aparece morto rapidamente seguido por outros... Pode Celaena descobrir quem é o assassino antes que ela se torne a nova vítima? A medida que a investigação da jovem assassina se desenrola a busca por respostas a leva descobrir um destino maior do que ela jamais poderia ter imaginado.</span><br />
<span style="font-family: inherit;">
</span></blockquote>
<br />
<span style="font-family: inherit;">G</span><span style="font-family: inherit;">ENTE. Vocês não amam quando uma série entra na vida de vocês prometendo muitas emoções, sentimentos contraditórios, momentos de tensão e de tirar o fôlego e muitos personagens para você sofrer e fangirlar? E vocês não amam mais ainda quando ela cumpre tudo isso?! Então queria deixar meu enorme obrigada à </span><a href="http://www.bibliophiliarium.com/" style="font-family: inherit;" target="_blank">Ticiane</a><span style="font-family: inherit;"> por ter insistido para eu ler </span><b style="font-family: inherit;">Trono De Vidro</b><span style="font-family: inherit;"> e por me apresentar esse universo que mal conheço, mas já amo pacas. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><b>Celaena Sardothien</b> é a melhor assassina do reino de <b>Adarlan</b>, porém após ser traída ela é capturada e enviada para ser escrava nas minas de sal de <b>Endovier</b>, onde sobrevive por um ano. Então, um dia o príncipe herdeiro, <b>Dorian</b>, vai à ela como um proposta: seu pai, o Rei, precisa de uma nova campeão e promoverá um torneio para escolhe-lo e Dorian deseja que Celaena seja a sua competidora. Vendo uma oportunidade de se livrar dos horrores de Endovier e de poder obter sua liberdade, antes algo impensável, ela aceita a proposta. Porém, a parte mais difícil não serão as lutas da competição, seus oponentes ou a desconfiança daqueles que a cercam, mas sim o seu coração que talvez não seja o de uma assassina fria como muitos imaginam. </span><br />
<a name='more'></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
"Ela venceria. Venceria e serviria o rei. Depois, desapareceria para sempre e nunca mais pensaria em castelos, reis ou assassinos. Celaena não desejava reinar sobre a cidade novamente. A magia estava morta, os feéricos tinham sido banidos ou executados, e ela nunca mais teria nada a ver com a ascenção ou a queda de reinos. Celaena não tinha destino. Não mais."</blockquote>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><b>Trono De Vidro</b> nos apresenta todo um novo universo fantasioso, cheio de mistérios, intrigas, disputas e, obviamente, jogos de poder. Com a ida de <b>Celaena</b> para a corte passamos a acompanhar pela visão da assassina os eventos que movem Adarlan e com o passar do livro vamos entendendo mais a história desse reino que um dia já conheceu dias gloriosos, cheios de magia e fadas. Porém, o livro é mais focado na adaptação de Celaena na corte e em seu treinamento para vencer a competição e se tornar a campeã do Rei, a quem ela odeia mais do que tudo.</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><b>Celaena</b> foi uma personagem que me surpreendeu e muito. Suas características e personalidade fora do padrão que tanto vemos replicados nos livros atualmente me conquistaram logo de cara e a cada momento eu não parava de descobrir novas facetas dela que me deixavam agradavelmente surpresa. Assassina profissional, elegante, com uma língua afiada, rabugenta, orgulhosa, arrogante e tão badass que não caberia o quanto nessa resenha. Mas o que mais me conquistou nela e que no início foi um choque é: em um momento ela está planejando (meio que por distração) como desarmar seis guardas, matar os seus vigias e encontrar rotas de fuga e no outro está pensando sobre vestidos, o quanto está bonita e em doces (!!!!!!). Vocês não acham que ela é a melhor personagem principal que poderíamos sequer sonhar? É, eu também!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
"- Eis uma lição para você, mestre de armas - disse Celaena, enquanto passava por ele -, dê-me homens de<i> verdade </i>com quem lutar. Então, talvez eu me incomode em tentar." p. 215</blockquote>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><b>Dorian</b> e <b>Chaol </b>complementam a cota de personagens centrais da trama do livro. <b>Dorian</b> é um dos personagens que mais se desenvolve nesse primeiro volume (depois da Cel). Meu coração demorou um pouco para se render ao seu charme - que transborda das páginas -, a sua gentileza e ousadia, mas não posso negar que Dorian é um personagem interessante, que traz brilho e fluidez para a história. Já <b>Chaol</b>, o capitão da Guarda Real e vigia/treinador em tempo integral da Celaena, me conquistou logo de cara com seu jeito fechado, desconfiado, leal e sincero. Lógico que os 3 formam um triângulo amoroso e a sofrência a partir dai é livre para todos os que gostam de ser trouxas. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">A escrita da <b>Sarah</b> não segue a linha padrão do gênero de fantasia, as descrições sobre os lugares majestosos ainda estão lá e muito bem colocadas, no entanto a escrita dela é mais objetiva e precisa, tornando a leitura fácil, fluída e rápida; o ritmo de acontecimentos também contribui para virarmos as páginas furiosamente, prendendo o fôlego, esperando o clímax destruidor. Fazia muito tempo que eu não sentia algo tão avassalador com a reta final de um livro, meu estômago se contraía de nervoso, meu coração batia disparado e eu mal conseguia respirar porque isso me faria perder tempo lendo as preciosas linhas a minha frente. </span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCuR35KQ7c5KEZ0YBVi5VvtuTobMJlj2eODDVr0EZ3epk0cPF6MMbcCjXl98F6vgTiv9vQ8m7ssUFo0VO5brB8HfdrDx1UwJ18EMobwB3cWyEmbj1MlJ8W2eIgUZyf81xiOKMArRvVlrs/s1600/B5zl3q2IUAAH5aI.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="208" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCuR35KQ7c5KEZ0YBVi5VvtuTobMJlj2eODDVr0EZ3epk0cPF6MMbcCjXl98F6vgTiv9vQ8m7ssUFo0VO5brB8HfdrDx1UwJ18EMobwB3cWyEmbj1MlJ8W2eIgUZyf81xiOKMArRvVlrs/s400/B5zl3q2IUAAH5aI.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Como me senti durante as últimas 100 págs. Sério gente, é muito jsgfshgfhsdf</td></tr>
</tbody></table>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">A <b>Sarah J. Maas </b>fez um ótimo trabalho criando personagens tão complexos, desenvolvidos e reais e arrasou mais ainda ao ser criativa e pegar elementos clichês e dar nova forma e vida em uma trama de fantasia. A magia no primeiro momento pode parecer uma parte pequena da trama, mas com o passar das páginas ela assume um papel decisivo no plot. Além disso, amo o fato dela escolher contar essa história pelo ponto de vista de uma personagem com uma moral duvidosa e uma lâmina afiada. Então, o que vocês estão esperando que ainda não foram ler ser essa série maravilhosa?</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi421AGhtN1Jj45NyBQwxW4orJwavJ0Fez3ntXnCSwKVVRFhGDRgaO-n3PThBQIbIc76r2jQtvig3e5FhvLYHOMQ9uAVQREs0y165qQpNsndOM3oYeT1cQr8DL8aXRpDb8LCVAN_FkaV4c/s1600/5estrelas.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi421AGhtN1Jj45NyBQwxW4orJwavJ0Fez3ntXnCSwKVVRFhGDRgaO-n3PThBQIbIc76r2jQtvig3e5FhvLYHOMQ9uAVQREs0y165qQpNsndOM3oYeT1cQr8DL8aXRpDb8LCVAN_FkaV4c/s1600/5estrelas.png" /></a></div>
<br /></div>
<div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3U4XgMTFErLNbnEADh7UJtv6XhWPQS3yoIAXiwjUEzgTs_eF7KlEK1Xg2EvgY_WZYX__31S0YymGDNpnWjY3xjjKfWAWqMMufyuuAd8CWd0i-9-xTL1H2UCqOrNnfoLlyUzJR5jaLNds/s1600/assinaturadebora.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3U4XgMTFErLNbnEADh7UJtv6XhWPQS3yoIAXiwjUEzgTs_eF7KlEK1Xg2EvgY_WZYX__31S0YymGDNpnWjY3xjjKfWAWqMMufyuuAd8CWd0i-9-xTL1H2UCqOrNnfoLlyUzJR5jaLNds/s1600/assinaturadebora.png" /></a></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15644164624544811030noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2705612316054766635.post-22609510818529392262015-09-04T22:38:00.000-04:002015-09-05T18:54:53.437-04:00Resenha: Zac & Mia - A. J. Betts<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxh_h-u5tSzjJQZKn4eLVt8w6ZlPO0dycDLNnL6J-3eUtVMVgQJZtEn_cspMs0PjeUDsGxxCIFHyQOjrwNApwcJfLBTJakX-vlNpwclWLHzNKrNg4Nai8fdN65yNf3eyVpNOJm3pzQiX4/s1600/zac-e-mia-capa_1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxh_h-u5tSzjJQZKn4eLVt8w6ZlPO0dycDLNnL6J-3eUtVMVgQJZtEn_cspMs0PjeUDsGxxCIFHyQOjrwNApwcJfLBTJakX-vlNpwclWLHzNKrNg4Nai8fdN65yNf3eyVpNOJm3pzQiX4/s320/zac-e-mia-capa_1.jpg" width="224" /></a></div>
<span style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;"><b style="line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;">Título:</b><span style="line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;"> </span></span><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;"><span style="line-height: 18.2000007629395px;">Zac & Mia</span></span><br />
<span style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;"><b style="line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;">Autor (a): </b><span style="line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;">A. J. Betts</span></span><br />
<span style="color: #666666;"><b style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;">Editora: </b><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;">Novo Conceito</span></span><br />
<span style="color: #666666;"><b style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;">Páginas:</b><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;"> 288</span></span><br />
<span style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;"><a href="http://www.skoob.com.br/livro/514544ED521198" target="_blank">SKOOB</a></span><br />
<blockquote class="tr_bq">
<span style="font-family: inherit;">A última pessoa que Zac esperava encontrar em seu quarto de hospital era uma garota como Mia - bonita, irritante, mal-humorada e com um gosto musical duvidoso.</span><span style="font-family: inherit;">No mundo real, ele nunca poderia ser amigo de uma pessoa como ela.</span><span style="font-family: inherit;">Mas no hospital as regras são diferentes. Uma batida na parede do seu quarto se transforma em uma amizade surpreendente.</span><span style="font-family: inherit;">Será que Mia precisa de Zac? Será que Zac precisa de Mia? Será que eles precisam tanto um do outro?</span><span style="font-family: inherit;">Contada sob a perspectiva de ambos, Zac e Mia é a história tocante de dois adolescentes comuns em circunstâncias extraordinárias.</span></blockquote>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;"><b>Zac & Mia</b> é um YA sensível e comovente que conta a história de <b>Zac</b>, que enfrenta pela segunda vez a leucemia. Após o transplante de medula óssea ele precisa ficar isolado durante 30 dias em um quarto de hospital. Além da visita ocasional das enfermeiras e a constante presença da mãe, Zac se vê sozinho com seus pensamentos. Até o dia em que uma menina se muda para o quarto ao lado. </span><br />
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><b>Mia</b> gosta de escutar música alto, discute constantemente com a mãe e com certeza é rebelde. Mas inacreditavelmente Zac e Mia começam a conversar através da fina parede entre seus quartos. Ele tentando ajudá-la a entender e aceitar o fato de ter câncer, enquanto ela tem curiosidade em seu tratamento. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Porém, muitas surpresas, encontros e desencontros os esperam, basta saber o que o destino reserva para os dois: como Mia vai lidar com o câncer? Zac vai finalmente se curar da leucemia? A vida pode ser boa após tantas barreiras e sofrimento?</span><br />
<a name='more'></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">"É engraçado como o cérebro faz coisas assim. Seu mundo todo está sendo chacoalhado e jogado, e o melhor que você consegue fazer é focar-se em alguma coisa pequena e inesperada."</span></blockquote>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Confesso que peguei <b>Zac e Mia</b> despretensiosamente para ler, sem esperar muito além de conhecer mais uma história. Porém, me surpreendi positivamente logo nas primeiras páginas com o primeiro contato com Zac que narra a primeira parte do livro. É difícil pô-lo em palavras: Zac é aquele personagem encantador, sensível, plenamente consciente de sua situação, fraquezas, medos, mas também de sua força e coragem. Em outras palavras ele é um garoto encantador e um ótimo exemplo para qualquer um. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Mesmo que metade do livro ocorra em um ambiente fechado a história nunca se torna entediante ou sem ritmo. O acréscimo de <b>Mia</b> e toda a agitação que vem com ela pode ter algo a ver com isso, entretanto confesso que na maior parte do livro ela me irritou com seu comportamento e atitude. Eu entendo completamente a situação que ela está passando e aceito o modo como ela reage, todos reagimos de jeitos diferentes a situações difíceis, porém aceitar isso não significa que eu concorde e que isso não tenha me tirado do sério.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: center;">
"Eu queria poder dizer isso a ela. Eu queria poder dizer a ela quanta sorte tem."</blockquote>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">A segunda parte do livro é narrado por Mia e deste modo podemos acompanhar melhor suas motivações e entender mais de sua vida e atitudes. <b>Zac</b> e <b>Mia </b>formam um ótimo casal de protagonistas, os tipos opostos de personalidade e jeito de lidar com a situação equilibram o livro.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">A primeira vista <b>Zac & Mia</b> parece ser só mais um livro com o câncer como pano de fundo. As comparações com A Culpa É Das Estrelas são inevitáveis, porém a autora transformou uma história com um enredo simples em algo lindo, tocante, emocionante (chorei durante as últimas 50 páginas? Chorei, e como!), envolvente e sensível. É difícil por em palavras o que senti nesta leitura, meu coração se enchia de esperança, carinho e amor por cada linha, cada pensamento engraçadinho e otimista de Zac, mas se apertava toda vez que a dificuldade, tristeza e desesperança escorria das páginas. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Zac e Mia é uma leitura rápida, atraente, com um ótimo ritmo, personagens palpáveis, humanos e de certa forma heróis, e com uma história que vai conquistar e aquecer seu coração ao mesmo tempo que o dilacera.</span></div>
<div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2E3Hla2Zj0FT06xSfQG9E68n6SsimjNk3iOTdYwPFU_9-P3sbOnosv1jhYcTZoBjVzQpe-DZm4BkAGSGoeqllv4HVLvfXPaTRpcVJzqke4VFCxsBiDtpiGNXT-_S4VeFKoL-El4uzrs0/s1600/4estrelas.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj2E3Hla2Zj0FT06xSfQG9E68n6SsimjNk3iOTdYwPFU_9-P3sbOnosv1jhYcTZoBjVzQpe-DZm4BkAGSGoeqllv4HVLvfXPaTRpcVJzqke4VFCxsBiDtpiGNXT-_S4VeFKoL-El4uzrs0/s1600/4estrelas.png" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhar3mzOldP7WPRP9FUjO3eu-xrLqNRSneUixSJDceZyFzBibYE9uX2R_rLoO9SHI4cE7hsMEu6iI1KA6IlRuZNT0_OhwGcvamFzODCObpQ5hlL7tkkoI73JXpsJRQDsIpshGI0KMJmbnU/s1600/assinaturadebora.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhar3mzOldP7WPRP9FUjO3eu-xrLqNRSneUixSJDceZyFzBibYE9uX2R_rLoO9SHI4cE7hsMEu6iI1KA6IlRuZNT0_OhwGcvamFzODCObpQ5hlL7tkkoI73JXpsJRQDsIpshGI0KMJmbnU/s1600/assinaturadebora.png" /></a></div>
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15644164624544811030noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2705612316054766635.post-75574963959349711692015-08-31T08:53:00.000-04:002015-08-31T08:53:07.611-04:00Blog Day!<div style="text-align: justify;">
Olá!</div>
<div style="text-align: justify;">
Última dia do mês de agosto é dia de Blog Day! \o/ </div>
<div style="text-align: justify;">
Blog Day é um dia reservado a compartilhar blogs que você gosta e acompanha. Por que afinal, existem milhões de blogs nesse mundão afora, ou seja, é impossível conhecer todos, o que nos leva ao fato de que, provavelmente, tem um blog muito legal perto de você que você não faz nem ideia que existe. E é para isso que serve esse dia, assim além de despejar amor sobre blogs lindos que eu amo, vocês podem conhecer blogs incríveis e com ótimo conteúdo para adicionar ao <i>must read</i>!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
A iniciativa de escrever esse post compartilhando os blogs vem do lindo do <a href="https://www.facebook.com/groups/rotarootsblogs/" target="_blank">Rotaroots</a>, então se você quiser acompanhar os posts do Blog Day e descobrir muuuuitos blogs é só clicar <a href="https://docs.google.com/spreadsheets/d/1wbFBMh6orcSMg3_qxqoRDFHw4uOjScxawzyvA9Xcz-A/edit#gid=0" target="_blank">aqui</a>.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a name='more'></a><b style="text-align: justify;">5 blogs que não saem do meu feed</b><br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<a href="http://bibliophiliarium.com/" target="_blank">Bibliophiliarium</a><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhu1hZQY_zf5UDWw1bk3_dq2bHpoVoDjdto6DK50UMqihJyKUwcQ3gu10sbYN5g5bm1PvkrIZHTobAC7Lx0Q5c8yI9wA_i1kX7NcOq7TD1cO_pGihGi8Z9UtPZxm0cnz-uT9Oplje8Uaww/s1600/Captura+de+tela+inteira+30082015+155713.bmp.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="160" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhu1hZQY_zf5UDWw1bk3_dq2bHpoVoDjdto6DK50UMqihJyKUwcQ3gu10sbYN5g5bm1PvkrIZHTobAC7Lx0Q5c8yI9wA_i1kX7NcOq7TD1cO_pGihGi8Z9UtPZxm0cnz-uT9Oplje8Uaww/s640/Captura+de+tela+inteira+30082015+155713.bmp.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<b>Bibliophiliarium</b> é o blog da <a href="https://twitter.com/bibliblog" target="_blank">Ticiane</a>, minha sis(ter) da blogosfera. Volta e meia eu cito ela em algum post, quem acompanha o VV já deve ter percebido e espero que acompanhem o blog dela também U_U Eu amo muito, muito, muito mesmo o Bibli (já sou íntima). A Tici fala em sua maioria sobre livros nele, as resenhas dela são maravilhosas, dosadas na medida certa, tanto em tamanho quanto em quanto precisamos saber da história para ficarmos mega curiosos e irmos correndo ler o livro. Já perdi a conta de quantos livros adicionei na wishlist por causa das resenhas dela. Além disso, ela tira fotos incríveis (MESMO) dos livros, o que dá um toque diferente e criativo. Outro coisa que eu amo no blog são as reviews de filmes, se as resenhas chegam vão fundo na alma do livro, os posts sobre filme são tão maravilhosos quanto. Tutoriais, post sobre arte e de vez em quando textos/crônicas são outras coisas super úteis e entretenimento de ótima qualidade que vocês vão encontrar por lá. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<br />
<a href="http://blogrefugio.com/" target="_blank">Refúgio</a><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgutJeAmhZ1MPP3rt5BdcNbHhwv2biLkv1xY8fXC9hj2NoX3Sph1SI1NUDlKp4Id1MDcPa5oCiNBAgXhuX8Of7AKoGZi4CF3Mhrpq1dl_h-vRNmBtB1lgukmczf8itdDnl9gPrHjb1fCko/s1600/Captura+de+tela+inteira+30082015+160143.bmp.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="196" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgutJeAmhZ1MPP3rt5BdcNbHhwv2biLkv1xY8fXC9hj2NoX3Sph1SI1NUDlKp4Id1MDcPa5oCiNBAgXhuX8Of7AKoGZi4CF3Mhrpq1dl_h-vRNmBtB1lgukmczf8itdDnl9gPrHjb1fCko/s640/Captura+de+tela+inteira+30082015+160143.bmp.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
O <b>Refúgio</b> é o blog da <a href="https://twitter.com/ceciumenta" target="_blank">Cecília</a>, minha companheira de sofrimento whovian. Conheci o Refúgio no começo desse ano e amei logo de cara. Ele tem um toque mais pessoal, mesmo que a Ceci ainda fale de livros e séries por lá. Os posts de séries são os que mais gosto, além de passar muito bem os seus sentimentos em relação a determinada série/filme, ela ainda consegue expor de forma clara porque deveríamos assistir. Além disso, ela ainda conta tudo sobre o intercâmbio para Londres em posts que são praticamente de utilidade pública. A Cecília também tem uma veia de escritora e às vezes tem uns textos lindos e cheios de sentimento que me fazem lembrar que não estou sozinha nesse mundão. Então, se você gosta de Sherlock, séries em geral e um cantinho com vários conteúdos legais esse é o lugar.</div>
<br />
<br />
<a href="http://memorias-de-leitura.blogspot.com.br/" target="_blank">Memórias de Leitura</a><br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHvgntEUDYI2gVOiS7Tx5sO3ahwOUMG192b-gb95lIZZ3y74UNolJyWZlL-M4JnV_NeVQRQ9oWDa9UZiSAKuQR3_PcpAMVHekRTAHSO8Zh7UG-IBI7d1NkS1TnTaHUMOivU1t6ePkOP5o/s1600/Captura+de+tela+inteira+30082015+160148.bmp.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="264" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHvgntEUDYI2gVOiS7Tx5sO3ahwOUMG192b-gb95lIZZ3y74UNolJyWZlL-M4JnV_NeVQRQ9oWDa9UZiSAKuQR3_PcpAMVHekRTAHSO8Zh7UG-IBI7d1NkS1TnTaHUMOivU1t6ePkOP5o/s640/Captura+de+tela+inteira+30082015+160148.bmp.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Eu amo TANTO esse layout que vocês não fazem ideia</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
O <b>Memórias de Leitura</b> é o blog da <a href="https://twitter.com/memoriasdeleit" target="_blank">Gabi</a>. Em sua maioria ele é um blog literário onde você vai encontrar ótimas dicas de livros legais para ler em qualquer momento da sua vida. A Gabi faz umas resenhas primorosas, com todos os detalhes que você precisa saber do livro. E se ela amou aquilo que leu se prepare, pois só com a resenha dela você já vai sentir que leu o livro e que o ama tanto quanto ela e vai criar um carinho especial por ele. E as resenhas também vem acompanhadas de fotos de encher os olhos. Outra coisa que amo acompanhar e vibro quando ela posta são as listas que ela faz (lista melhor coisa, sim ou claro?). Pode ser sobre qualquer tema: wishlist, livros com temas x da estante dela e etc. Enfim, se vocês acompanharem o blog dela vão perceber que ela achou uma fórmula de produzir e apresentar um conteúdo que a maioria dos blogs literários faz, mas de uma forma totalmente criativa, diferente e atraente. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<a href="http://www.conversacult.com.br/" style="text-align: justify;" target="_blank">Conversa Cult</a><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOPlTmnEdvUpxlk_iVIkPy_wmzn6JkXQMc-UksSBj8DcXpjd3A10y8eEGUSMQW_XqDNS0dFZkH_G66Ra72C8zK-Ttel66ZcUBhRN09EcWQ63abGOuebcyvJaoRH3hGs0Yi3Z7pzHg4ULs/s1600/Captura+de+tela+inteira+30082015+160759.bmp.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="118" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOPlTmnEdvUpxlk_iVIkPy_wmzn6JkXQMc-UksSBj8DcXpjd3A10y8eEGUSMQW_XqDNS0dFZkH_G66Ra72C8zK-Ttel66ZcUBhRN09EcWQ63abGOuebcyvJaoRH3hGs0Yi3Z7pzHg4ULs/s640/Captura+de+tela+inteira+30082015+160759.bmp.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="text-align: start;"><b>Conversa Cult</b></span>, a princípio, é o blog da <a href="https://twitter.com/danagrint" target="_blank">Dana</a>, mas mais um monte de gente legal e descolada escreve lá também. O Conversa Cult é o meu xodó, eles falam de tudo e mais um pouco. Qualquer coisa que você pensar em querer ler pode ir lá que tem. Milhões de post de como The 100 é a melhor série do mundo? Tem. Post analisando o cena a cena de um filme? Tem. Muito post lindo, maravilhoso e extremamente informativo sobre representatividade? Tem. Post que discute temas aleatórios, coisas que estão ou não na moda (ou que deveriam estar), questionamentos existenciais, problemas, etc. e etc.? Tem sim, senhor. Então já deu pra perceber que o Conversa Cult é isso mesmo: um monte de gente conversando com nós, que te faz sentir compreendido, amado e sobretudo, mostra uma perspectiva sobre um coisa que você não tinha pensado/percebido ainda e te atualiza sobre tudo o que você precisa saber, das mais diversas áreas. </div>
<br />
<br />
<a href="http://www.mudandodeassunto.com/" target="_blank">Mudando de Assunto</a><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEij4u948Q7enC3rfL347tUvTcC4vt01eW9sB_rpF17p5gsrEkB8lzW8EnXh3UwSLDsLD8fYlom4DR4US5LW_i_d66yZlRw9evxo9Ty1fo_VVGKW8Oq1SczMSyECtr5VPFP56oGARUTPbhU/s1600/Captura+de+tela+inteira+30082015+160722.bmp.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="192" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEij4u948Q7enC3rfL347tUvTcC4vt01eW9sB_rpF17p5gsrEkB8lzW8EnXh3UwSLDsLD8fYlom4DR4US5LW_i_d66yZlRw9evxo9Ty1fo_VVGKW8Oq1SczMSyECtr5VPFP56oGARUTPbhU/s640/Captura+de+tela+inteira+30082015+160722.bmp.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<b>Mudando de Assunto</b> é o blog da <a href="https://twitter.com/nilsensual" target="_blank">Nilsen</a> (linda ❤). Ele foi um dos primeiros blogs que me lembro de conhecer e acompanhar assim que comecei a participar ativamente da blogosfera. Também foi lá que eu ganhei minha primeira promoção *-* O Mudando de Assunto fala sobre muita coisa: livros, séries, viagens, crônicas, coisas que deixam a Nilsen feliz e os vídeos dela são os melhores (sério, sérião, além de me divertir horrores, o conteúdo é bacanudo). Enfim, conteúdo de ótima qualidade com tom descontraído é a especialidade da Nilsen!</div>
<br />
<br />
<b><strike>5</strike> 2 blogs que eu conheci no Rotaroots </b><br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Gente, eu sou uma vergonha para a blogosfera. Fazendo a lista de blogs pro post percebi que não acompanho praticamente blogs, não é tipo "nem metade do que gostaria" é mais "vergonha alheia de não ser solidária e leitora de gente como eu". Mas prometo que vou tentar mudar e acompanhar mais gente linda porque todos merecem receber amor em seu cantinho. Então, vou ficar devendo 5 blogs que eu conheci no Rota. A questão é que eu conheci muitos blogs por lá, mas que acompanho mesmo, tô sempre vendo se saiu post novo e lendo assiduamente são apenas 2.</div>
<br />
<a href="http://sooo-contagious.blogspot.com.br/" target="_blank">So Contagious</a><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpytYKVYxZZmzsv1wIgxtZrRzG7AVeDOStIncG9LHOaHdmrg_jFOSorI5MJCnUpfTh3uaUwkRKb983HiKDyikReJhONG7TKugJEK92amd89oD4V_1-ccIE79uxN-NZxsblmRQIzxmi8YY/s1600/Captura+de+tela+inteira+30082015+160813.bmp.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpytYKVYxZZmzsv1wIgxtZrRzG7AVeDOStIncG9LHOaHdmrg_jFOSorI5MJCnUpfTh3uaUwkRKb983HiKDyikReJhONG7TKugJEK92amd89oD4V_1-ccIE79uxN-NZxsblmRQIzxmi8YY/s640/Captura+de+tela+inteira+30082015+160813.bmp.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
O<b> So Contagious</b> é o blog da <a href="https://twitter.com/loveology_x" target="_blank">Anna Vitória</a>. Não me sinto preparada para falar sobre ele porque ele está na categoria das coisas que quando você ama tanto não tem palavras para descrever. Eu fico literalmente fazendo plantão, entrando toda hora nele pra ver se a Anna postou alguma coisa. Mas aí você vai me perguntar o que ele tem de tão especial. Bom, ele é um blog pessoal, composto em sua maioria de histórias do dia a dia da Anna, onde ela de vez em quando dá alguns pitacos sobre filmes/série/música/livro. O importante aqui não é <i>o quê</i>, mas o <i>como</i> ela faz isso. Ela tem o dom da escrita, qualquer história do dia a dia que pode parecer entediante vira uma história incrível, interessante e até com "ensinamento" no final nas mãos dela. É mágico e incrível, vocês vão entender se lerem qualquer texto dela. Além disso, ela expõe a opinião dela sobre assuntos relevantes (feminismo) e não tão relevantes assim (Taylor Swift e seus namorados, mas é super relevante pra mim, ok? ok) de maneira clara, didática e atraente. Bom, já deu pra perceber que esse é um blog que vocês realmente deveriam conhecer e acompanhar.</div>
<br />
<br />
<a href="http://mvcee.blogspot.com.br/" target="_blank">Minha Vida Como Ela É</a><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-CLjBPqt8lB9WjZ063RZE2BBGDWAIbkIgEJ9X7c5lPkc3VJXr-Q1yQ1CtAMpFQN0FsOzXXTikxnP6ozRYtxavnMvEGWqraCfAqGS0PaFMLAEk6QHb6ZvWwOMr1AyVPdh4rsr3FtOFwGo/s1600/Captura+de+tela+inteira+30082015+161121.bmp.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="254" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-CLjBPqt8lB9WjZ063RZE2BBGDWAIbkIgEJ9X7c5lPkc3VJXr-Q1yQ1CtAMpFQN0FsOzXXTikxnP6ozRYtxavnMvEGWqraCfAqGS0PaFMLAEk6QHb6ZvWwOMr1AyVPdh4rsr3FtOFwGo/s640/Captura+de+tela+inteira+30082015+161121.bmp.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Minha Vida Como Ela É </b>é o blog da <a href="https://twitter.com/analubussular" target="_blank">Analu</a>. Ela e a Anna são muito amigas, então conhecer o So Contagious me levou consequentemente a conhecer o MVCEE. Ele segue a mesma linha do blog da Anna. A Analu consegue trazer textos inspiradores, descontraídos e muitas vezes com um toque de humor sobre as mais diversas coisas. O que dizer de uma pessoa que conseguiu fazer um texto interessante, legal e que me deu um pequeno tapa na cara sobre louça suja?????? Claramente, um blog que você precisa começar a ler pra ter muita informação essencial, divertida e descontraída no seu feed. E claro, se você gosta de Taylor Swift vai amar mais ainda (e se não gosta, vai começar *-*)</div>
<br />
<br />
<b><strike>5</strike> 2 blogs para sair da rotina </b><br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Essa categoria reflete mais ainda a minha recém descoberta pobreza em acompanhar blogs e mostra que não sou muito lá de sair da minha área de conforto. Não acompanho blogs que tratem de assuntos diferentes do meu, o que é uma pena. Mas vou melhorar, prometo. ME COBREM! Porém, para não deixar passar em branco vou indicar nessa categoria dois blogs que já falei anteriormente e que acho que realmente ajudam a fugir da rotina por tratar de diversos temas e nunca caem na mesmice. Então, reforço a minha indicação do <b>Conversa Cult </b>e do <b>So Contagious</b> (esqueci de dizer ali em cima que a Anna usa os melhores gifs/imagens pra ilustrar os posts).</div>
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
E foi isso, já tô com saudade de falar para vocês o quanto amo esses blogs e espero que vocês realmente se identifiquem com alguns.</div>
<div style="text-align: justify;">
Beijos e até!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15644164624544811030noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-2705612316054766635.post-45164690027326879452015-08-27T11:17:00.000-04:002015-08-27T11:28:47.422-04:00Meme: TV Shows<div style="text-align: justify;">
Hey! Hoje é dia de meme/Tag #todoscomemora (exceto que ficou uma Bíblia e ninguém vai ler, mas ok).</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Quando o assunto é série eu tô sempre dentro, então não poderia deixar de responder esse meme maravilhoso criado pela Ana, do <a href="http://ohsofangirl.blogspot.com.br/" target="_blank">Oh So Fangirl</a> (btw, melhor nome de blog); e que vi lá no blog da Cecília, o <a href="http://blogrefugio.com/" target="_blank">Refúgio</a>. Sem mais delongas, vem descobrir mais um pouco sobre o que assisto e o que acho de alguns personagens lindos!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>10 - Miss It | 3 séries que já acabaram e você sente saudade</b><br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Uma coisa que percebi a algum tempo foi que a maioria das séries que vi até hoje ainda não acabou. Isso mesmo. Minha primeira série foi <i>Supernatural</i> e ainda estamos aí, firmes e fortes. E a maioria das séries que vejo continua na ativa, então tive que cavar fundo. Uma série que acabou recentemente e que comecei a ver uma semana antes do término foi <b>My Mad Fat Diary</b>. Foi um relacionamento curto, mas muito intenso e cheio de feels. Como vi tudo tão rápido e de repente tinha acabado sinto falta de saber que "olha cheguei da faculdade e tem um episódio inteirinho inédito com Finn Nelson me esperando". Não é fácil. Outra série que eu sinto falta todo santo dia é <a href="http://vanille-vie.blogspot.com.br/2015/01/top-10-as-melhores-apresentacoes-de-glee.html" target="_blank">Glee</a>, principalmente das cantorias rs Foi uma série que teve mais baixos do que altos, porém foi uma série que me ajudou muito a crescer e perceber que eu não estava sozinha. I miss you Glee! Outro fato engraçado é que eu tenho um dedo bom para séries, praticamente nenhuma que assisto é cancelada. Várias vezes já me indicaram séries e eu me neguei a assistir porque tinha um pressentimento que não ia vingar, dito e feito. Mas, esse não foi o caso de <a href="http://vanille-vie.blogspot.com.br/2013/01/serie-revolution.html" target="_blank">Revolution</a>. Em minha defesa a série teve um primeira temporada muito boa, a partir da segunda o negócio desandou (e desandou feio) e teve seu cancelamento anunciado. Tem dias que eu olho pro vazio e sinto falta da Charlie e do Miles e de todo aquele plot louco pós apocalíptico sem luz, afff melhor trama.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<a name='more'></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>9 - Best Scenes | 3 cenas marcantes</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="480" src="https://www.youtube.com/embed/s093KCk4vOw" width="640"></iframe><br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Suspiros e mais suspiros por essa cena de <a href="http://vanille-vie.blogspot.com.br/2014/06/cinco-motivos-para-ver-penny-dreadful.html" target="_blank">Penny Dreadful</a>. Vanessa e Ethan são um dos shipps que eu mais amo e que tem um desenvolvimento da relação ótimo de ser acompanhado. E tem muita dor e sofrência envolvida, mas essa cena em que a Vanessa tem uma "visão" com um possível futuro dos dois é o ápice do sofrimento por esse casal que só merecia ser feliz junto, principalmente por causa de todo o inferno que tiveram que passar. (A carinha da Vanessa olhando pro Ethan durante toda a cena dói mais do que mil facadas no meu coração.)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="360" src="https://www.youtube.com/embed/ubTJI_UphPk" width="640"></iframe><br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
O que dizer dessa cena de um dos episódios mais lindos e emocionantes de <a href="http://vanille-vie.blogspot.com.br/2015/07/motivos-para-viajar-no-espaco-tempo-com.html" target="_blank">Doctor Who</a>?! É tão, tão, mais tão lindo o que a Amy e o Doctor fazem pelo Van Gogh, mostrando pra ele que pode demorar, mas ele vai ser amado e reconhecido sim. Eu realmente não tenho palavras pra descrever o quanto essa cena mexe comigo e me faz chorar, mas é aquele choro cheio de alegria, esperança e, claro, aquela dorzinha básica. </div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTX9z-2sOkQdWTNKO3xOP0iVXjjUFBEd8zVXmn1xiAmwBUZE6dy1t3gQn10siZpFyL-Xir10UUepn4G0mIv_EW3vPusI917CR4KxViPCuh18bp1yN8J5F-7-8xG3M8_EM3-FviNnO5Rm0/s1600/tumblr_ni6nl0s00R1rpg03do6_250.gif" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTX9z-2sOkQdWTNKO3xOP0iVXjjUFBEd8zVXmn1xiAmwBUZE6dy1t3gQn10siZpFyL-Xir10UUepn4G0mIv_EW3vPusI917CR4KxViPCuh18bp1yN8J5F-7-8xG3M8_EM3-FviNnO5Rm0/s400/tumblr_ni6nl0s00R1rpg03do6_250.gif" width="384" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">"Eu sou culpado de ser um anão"</td></tr>
</tbody></table>
A última cena marcante (entre milhares que eu gostaria de colocar aqui) é o julgamento do Tyrion em <a href="http://vanille-vie.blogspot.com.br/2013/04/series-game-of-thrones.html" target="_blank">Game Of Thrones</a>, pra ser mais precisa o momento em que ele faz um discurso dizendo que é culpado de ser um anão. Infelizmente os direitos do vídeo no Youtube não me deixam incorporá-lo no post, então clique <a href="https://www.youtube.com/watch?v=0Ivt3EdJuCE" target="_blank"><b>aqui</b></a> para assistir. O <i>Peter Dinklage</i> foi simplesmente genial na atuação e na minha opinião ele merecia um Emmy só por essa cena. Até hoje quando assisto me arrepio e tenho vontade de levantar e bater palmas quando ele diz que gostaria sim que ele que tivesse matado o Joffrey (todos nós nos sentimos assim, Tyrion). Enfim, uma das melhores cenas de toda essa série, com certeza. Forte e marcante e transformadora pro personagem.<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>8 - Best Cast | Cast favorito</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOfQxfOrMZUnrtoIi_QHBgU8tGG4KBrcCFFR0s6zKfMhDLm2v9j0Da8LJL6tGu3t-TpZWvGBMmxeTlnrv2gcADnUl-EiQpJd3TvGSmMkyMKof1q8fs_GjrU317o_jEqGkAjBg1_Y42AUs/s1600/comic-con-2013-star-portraits-day-one-41.png" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOfQxfOrMZUnrtoIi_QHBgU8tGG4KBrcCFFR0s6zKfMhDLm2v9j0Da8LJL6tGu3t-TpZWvGBMmxeTlnrv2gcADnUl-EiQpJd3TvGSmMkyMKof1q8fs_GjrU317o_jEqGkAjBg1_Y42AUs/s1600/comic-con-2013-star-portraits-day-one-41.png" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Meus filhos</td></tr>
</tbody></table>
</div>
<div style="text-align: justify;">
Várias séries que assisto tem um cast lindo, cheiroso, maluco e fofo. Mas depois de assistir o painel de <b>Teen Wolf </b>na Comic-con posso dizer que eles são um dos casts mais entroçados, lindos, unidos e fofos juntos. O Tyler e o Dylan O'Brien são os reis das piadas, a Holland é meio avoada, mas super atenciosa e fofa. E as fotos de todo o elenco juntos só refletem mais ainda o que você percebe nas entrevistas e nos vídeos de bastidores. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>7 - Comfort Show | Sua série conforto</b><br />
<b><br />
</b> <br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhK5vmQkjOlsjxUsnTm_XdMV3b62x85Cc8TEe1tlcSJdHCa0Ks5U4332IxmXfqy953siItSVpCJ5Y62la-Nc6BssZMwrS8TPyHycEfIL8-JKVFO9sXXkHA7-q7dEmq-mrT50uqJrNGU6Zs/s1600/tumblr_inline_nh5xs5LXNl1qegzff+-+C%25C3%25B3pia.gif" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhK5vmQkjOlsjxUsnTm_XdMV3b62x85Cc8TEe1tlcSJdHCa0Ks5U4332IxmXfqy953siItSVpCJ5Y62la-Nc6BssZMwrS8TPyHycEfIL8-JKVFO9sXXkHA7-q7dEmq-mrT50uqJrNGU6Zs/s1600/tumblr_inline_nh5xs5LXNl1qegzff+-+C%25C3%25B3pia.gif" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Um dos meus sons favoritos no mundo</td></tr>
</tbody></table>
</div>
<div style="text-align: justify;">
Nunca tinha pensando no conceito de série que me confortasse, quando estou mal geralmente eu choro sem rumo mesmo e espero passar, às vezes leio um livro pra intensificar a bad ou pra tentar fazer passar, então vou meio que chutar essa. Acho que minha série conforto seria <b>Doctor Who</b>, por mais que a sofrência seja pura o Doctor (e o barulho da Tardis) sempre trás esperança e bons sentimentos, além de que os valores de amizade e lealdade são tão lindamente retratados que é impossível não sentir o coração aquecer. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>6 - I quit | Uma série que desistiu</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Não sou uma pessoa de largar as coisas, tanto com séries como com livros. O negócio tem que estar realmente ruim e insuportável pra eu desistir. Uma que larguei recentemente e que vejo que muita gente ainda ama e professa o quanto é boa é <b>Sleepy Hollow</b>. Eu gostava muito da ideia da trama e dos personagens, mas a segunda temporada estava ruim e a cada novo episódio o foco se perdia e parecia que os roteiristas estavam atirando pra todo lado até acertar, então lá pela metade da temporada eu decidi que não era obrigada e tirei a série da minha grade sem arrependimento nenhum. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>5 - Geladeira | A próxima série que eu quero ver é...</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
A quantidade de séries na minha grade é proporcional ao número de séries que quero assistir. Porém, sinto que se eu não ver logo <b>Breaking Bad </b>serei deserdada do posto de seriadora level profissional. Então, espero que eu arrume um tempo (e vontade) logo pra aprender como fazer metanfetamina com nosso amigo Walter.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>4 - Quote on repeat | 1 quote que nunca esqueceu</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
A resposta simples e prática para essa pergunta seria: qualquer quote de Doctor Who. Mas como nem eu mais me aguento falando de Doctor Who. Um quote que me marcou muito na época em que assistir o episódio e que me lembro constantemente, principalmente por ser algo que diz muito sobre o personagem em questão e também por ser algo que me dá forças, é uma conversa entre o <b>Stiles</b>, de <b>Teen Wolf</b>, e a psicóloga da escola, no episódio 11 da segunda temporada. </div>
<div style="text-align: justify;">
<blockquote class="tr_bq">
<b>Stiles:</b> “You know when you’re drowning you don’t actually inhale until right before you black out. It’s called voluntary apnea. It’s like no matter how much you’re freaking out, the instinct to not let any water in is so strong that you won’t open your mouth until you feel like your head’s exploding. Then when you finally do let it in, that’s when it stops hurting. It’s not scary anymore, it’s actually kind of peaceful.”<br />
[…]<br />
<b>Counsellor:</b> “And what about you, Stiles? Feeling some anxiety […]?”<br />
<b>Stiles:</b> “Why would you ask me that? Oh. Uh […] I’m fine. Yeah, aside from the not sleeping, the jumpiness, the constant overwhelming, crushing fear that something terrible’s about to happen.”<br />
<b>Counsellor:</b> “It’s called hypervigilance. The persistent feeling of being under threat.”<br />
<b>Stiles:</b> “It’s not just a feeling though, it’s like it’s a panic attack. You know, like I can’t even breathe.”<br />
<b>Counsellor:</b> “Like you’re drowning.”<br />
<b>Stiles:</b> “Yeah.”<br />
<b>Counsellor:</b> “So, if you’re drowning, and you’re trying to keep your mouth closed until that very last moment, what if you chose to not open your mouth? To not let the water in?”<br />
<b>Stiles:</b>“You do anyway, it’s a reflex.”<br />
<b>Counsellor:</b> “But, if you hold off, until that reflex kicks in, you have more time, right?”<br />
<b>Stiles:</b> “Not much time.”<br />
<b>Counsellor:</b> “But more time to fight your way to the surface”<br />
<b>Stiles:</b> “I guess.”<br />
<b>Counsellor: </b>“More time to be rescued.”<br />
<b>Stiles:</b> “More time to be in agonizing pain. Did you forget about the part where you feel like your head’s exploding?”<br />
<b>Counsellor:</b> “If it’s about survival, isn’t a little agony worth it?”<br />
<b>Stiles:</b> “I mean, what if it just gets worse? What if it’s agony now and then it’s just hell later on?”<br />
<b>Counsellor: </b>“Then think about something Winston Churchill once said: 'If you’re going through hell, keep going.'”</blockquote>
</div>
<div style="text-align: justify;">
P.S.: Ia colocar o vídeo pra ficar mais fácil de vocês visualizarem a cena e tal, mas não achei nenhum que tinha o quote certinho :(</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>3 - Ship It | 3 ships pra nunca superar</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Eu não me considerava uma pessoa que shippava tanto assim, mas depois que me tornei uma fangirl de carteirinha graças ao Twitter e Tumblr, shippar virou praticamente meu trabalho em tempo integral. Por causa disso essa pergunta é MUITO difícil.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6tzlDT0O93ViGSCKtSsoe0gIUk8RJMJzEAMMgExQPjM9jD-4JaIaOJDuvbM-YFgVCwEgC4Qo4T2dUqEVJYtzymunUZpXBMKQREqDLf4s4Wv7rCmD6s6djx2PSM2GjlEiGQ9mHNSwcD5A/s1600/CJpMGr5UwAAuyue.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6tzlDT0O93ViGSCKtSsoe0gIUk8RJMJzEAMMgExQPjM9jD-4JaIaOJDuvbM-YFgVCwEgC4Qo4T2dUqEVJYtzymunUZpXBMKQREqDLf4s4Wv7rCmD6s6djx2PSM2GjlEiGQ9mHNSwcD5A/s1600/CJpMGr5UwAAuyue.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Essa foto me faz querer rolar no chão e ficar lá chorando pra sempre de tanta perfeição</td></tr>
</tbody></table>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Malec: </b>Tecnicamente eu estou trapaceando porque a série baseada em Os Instrumentos Mortais ainda está sendo produzida, mas my blog my rules e <b>Malec</b> é um shipp maravilhoso demais pra seguir regras. Sabe aquele shipp que te dá vontade de chorar de tão perfeito? Então, Malec é desses. São muitos feels, muita indecisão, muita sofrência e, claro, uma perfeição fora de série. Alec e Magnus são os maiores opostos da história dos opostos, mas eles se complementam de uma forma tão linda, incrível e aaaaaaaaaa sdhgfhsdgfjshgfhsgdhkf (esse é o meu sentimento quando preciso falar de Malec, só quero gritar e fangirlar, affff melhor shipp)<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0oldvbG5abTOTDza0m7OgtnSOAP5Jty_z9caPA3MjvemSXdTk80kgvmwvXo1olmTR6b1M6miI7R7U7vWblHMc-FpAjt_hXq4zbllLKSEQP9LuSyiEju0p8pWMRyyKNI3qsK3YA0KXTVQ/s1600/tumblr_inline_nf5mv0m62H1sb9b8r.gif" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0oldvbG5abTOTDza0m7OgtnSOAP5Jty_z9caPA3MjvemSXdTk80kgvmwvXo1olmTR6b1M6miI7R7U7vWblHMc-FpAjt_hXq4zbllLKSEQP9LuSyiEju0p8pWMRyyKNI3qsK3YA0KXTVQ/s1600/tumblr_inline_nf5mv0m62H1sb9b8r.gif" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Melhor casal-não-casal da história dos casais</td></tr>
</tbody></table>
<b>Stydia: </b>Stiles e Lydia foram um shipp que eu não dava bola no começo de Teen Wolf, até porque apenas o <b>Stiles</b> era apaixonado pela <b>Lydia</b> e naquela época a Lydia não despertava meu afeto. Porém, com o decorrer da série eles entraram em um sintonia tão grande, o Stiles era tão fofo e protetor e perfeito com ela e mesmo que a Lydia não admita eu sei que ela gosta dele, no meu coração de shippadora eu sei que ela ama ele loucamente e se preocupa mais com ele do que com a própria vida. E o melhor é que talvez eles nunca fiquem juntos, mas os pequenos momentos entre eles: um olhar, um sorriso de canto, um segurar de mão sempre serão os melhores e os mais lindos.<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvSglf-DWHeropLyA_YF1TpLISNf_GZ36L3K4yV81-RuyV8EzmL1guRUfXuhUsuQuabvlTwSWAWfTMvOa0mDbOgGdF4Zs-cUuZ-bp6SKe8QPJm8xQ2EDskummcCWqvQd5_-cWzMOrcPtg/s1600/tumblr_nd7jw6dGjl1u01oa3o1_500.gif" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvSglf-DWHeropLyA_YF1TpLISNf_GZ36L3K4yV81-RuyV8EzmL1guRUfXuhUsuQuabvlTwSWAWfTMvOa0mDbOgGdF4Zs-cUuZ-bp6SKe8QPJm8xQ2EDskummcCWqvQd5_-cWzMOrcPtg/s1600/tumblr_nd7jw6dGjl1u01oa3o1_500.gif" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">"Eu fiz minha escolha a muito tempo atrás e eu nunca vou deixar você"</td></tr>
</tbody></table>
<b>Tenrose: </b>Chegamos no momento daquele shipp que eu fico rindo HAHAHAHAHAHA quando vejo uma coisa deles pra tentar não chorar, mas ai não dá certo e o riso se transforma em lágrimas. Se tem um casal que me faz chorar quase instantaneamente esse casal de <b>Tenth </b>e <b>Rose Tyler</b>. Não tem muito o que dizer, afinal eles são perfeitos juntos, se complementam de uma forma incomparável, são o porto seguro um do outro e no final tudo desabou. A fórmula perfeita pra nunca superar esse dois.<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>2 - Best Characters | 3 personagens icônicos</b><br />
<b><br /></b>
Foi muito difícil pensar nas respostas para esse tópico e acho que mesmo assim deixei de lado o significado de icônico e coloqueis personagens que admiro e acho exemplares (risos)<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiL59r-y8vPEZQ6-fQP9HgN73LMQsmDG91j8RvU1Ew3kwNMJzVCRfodzxUv0zZLO6gT0QnGu4Ljz39XaSt5CmZ-1ypoZd7EKLRMW3ISn9oB2MeEcFRPjrfKHhWhPEEqHvRjVaRFagtG2zg/s1600/large.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiL59r-y8vPEZQ6-fQP9HgN73LMQsmDG91j8RvU1Ew3kwNMJzVCRfodzxUv0zZLO6gT0QnGu4Ljz39XaSt5CmZ-1ypoZd7EKLRMW3ISn9oB2MeEcFRPjrfKHhWhPEEqHvRjVaRFagtG2zg/s1600/large.gif" /></a></div>
<br />
<b>Dean Winchester:</b> Melhor pessoa, claramente. Vocês pelo menos já devem ter assistido um episódio de Supernatural durante a vida, então sabem como o <b>Dean</b> é arrogante, sarcástico e tenta dar uma de "eu não me importo com nada, vamos matar demônios e beber bastante", mas lá no fundo ele é<a href="http://www.buzzfeed.com/alannabennett/dean-please-love-yourself" target="_blank"> o Winchester que mais sofre</a>, mais tem peso na consciência e tem que carregar um grande fardo. Além de claro, ser um cinnamon roll too precious too pure.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYPqxOs-s6Bg-G9bxjdPBSrR9GZ75HpMK-bxMDVaTEsHW4880-uDX9cu-Gvx7x9uI4fDysPyglWSrHGw9WIUx9oa1wNo7iHbshxuyJFlmzWTzauQHeRDuaxvmS5nH9q-naD4MFNGLvPwc/s1600/tumblr_n68v5qCfAV1qjl5hfo5_250.gif" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="261" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYPqxOs-s6Bg-G9bxjdPBSrR9GZ75HpMK-bxMDVaTEsHW4880-uDX9cu-Gvx7x9uI4fDysPyglWSrHGw9WIUx9oa1wNo7iHbshxuyJFlmzWTzauQHeRDuaxvmS5nH9q-naD4MFNGLvPwc/s400/tumblr_n68v5qCfAV1qjl5hfo5_250.gif" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">"-Eu deveria ter te matado quando tive a chance" "- Sério? Bem, eu estou bem aqui."</td></tr>
</tbody></table>
<b>Raven Reyes: </b>Vocês devem estar se perguntando "quem é essa? como um personagem pode ser icônico se mal é conhecido?". Bom, porque ela simplesmente é <b>Raven Reyes</b>, dã! <a href="http://vanille-vie.blogspot.com.br/2014/05/top-5-series-que-voce-precisa-assistir.html" target="_blank">The 100</a> é uma série relativamente não famosa, apesar de ser da CW e a Raven é tudo o que os personagens da série são resumida em uma personagem: mulher, badass, inteligente, humana, forte, corajosa e por aí vai. Além disso, a Raven é um ícone pra mim, ela sofre tanto ao longo das duas temporadas, passa por tanta, mas tanta coisa que qualquer um teria desistido no meio do caminho e esperado a morte, ela não. Ela não para de lutar por um segundo e não para de ser a personagem mais linda, foda, gênio e corajosa que já vi.<br />
<b><br /></b>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhngVH5kDcUT3rwHM6MIKAD_ZXV9aZen1UBB0TTvkuQsStoX7uNUCmNQReDweReYxie_PcsSYN9UmqdV8uazreF_s5EDAUROvJ2-KZzuuVCFY_K8J26ywr43ibbA3PjVKWFIWOlQXmt9cI/s1600/tumblr_nhsls8j8xd1qzuwh0o1_500.gif" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhngVH5kDcUT3rwHM6MIKAD_ZXV9aZen1UBB0TTvkuQsStoX7uNUCmNQReDweReYxie_PcsSYN9UmqdV8uazreF_s5EDAUROvJ2-KZzuuVCFY_K8J26ywr43ibbA3PjVKWFIWOlQXmt9cI/s1600/tumblr_nhsls8j8xd1qzuwh0o1_500.gif" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Não olha pro lado quem tá passando é o bonde</td></tr>
</tbody></table>
<b>Peggy Carter: </b>Muitos cometem um erro achando que a <b>Peggy</b> é apenas o par romântico e lindinho do Capitão América. Ela é muito mais do que isso. Ela representa a força da mulher em uma época em que o respeito por sequer se pensar em trabalhar e não viver uma vida doméstica não existia (ainda é difícil atualmente, então imagina lá por 1945). Ela sai distribuindo porrada em todo mundo, resolve crimes em um piscar de olhos, além de manter a classe, o senso de humor afiado e ter uma inteligência rápida. Ou seja, melhor personagem e inspiração!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>1 - Watching It | 3 séries do momento</b><br />
<br />
Por incrível que pareça no momento só estou vendo duas séries: <b>Gilmore Girls</b>, que estou pra começar a 4ª temporada e já posso dizer que virou uma das minhas séries favoritas; e <b>Teen Wolf </b>que está na reta final da primeira parte da 5ª temporada. Todas as outras séries que assisto estão em hiatus, então estou aproveitando pra dar uma respirada e curtir um tempo fazendo vários nada ao invés de me matar vendo um episódio atrás do outro. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQDsLXdygjiSp8XL_By2ghbJA3F1UzNBgqaPbUr6KC1bLA-dBXkHe6Rxl3TQI0vBXHkKma7REIL8PzmW3w2BFEGBrIa0dKyBc4fRKBmFagf91oySvZiutQNIbBhGtetVjZ2QPXY69pvNU/s1600/assinaturadebora.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiQDsLXdygjiSp8XL_By2ghbJA3F1UzNBgqaPbUr6KC1bLA-dBXkHe6Rxl3TQI0vBXHkKma7REIL8PzmW3w2BFEGBrIa0dKyBc4fRKBmFagf91oySvZiutQNIbBhGtetVjZ2QPXY69pvNU/s1600/assinaturadebora.png" /></a></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15644164624544811030noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-2705612316054766635.post-25982568417657398322015-08-25T12:44:00.002-04:002015-08-27T22:14:24.244-04:00Resenha: Crepúsculo - Meg Cabot<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhREiVT_cDaf_DiO3RFWRsO_eFLtVaf7vSGijHfDjLvlz-uYDWYOJI7wFxHh5ZPZ5UQKamqBaLYuHjOzDyeM-8nxgwgdPc7DfMJs6QONZxeisxCxr5a_16md3LFLuci3BW1PQUv1HrVFi8/s1600/CREPUSCULO_1360978522B.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhREiVT_cDaf_DiO3RFWRsO_eFLtVaf7vSGijHfDjLvlz-uYDWYOJI7wFxHh5ZPZ5UQKamqBaLYuHjOzDyeM-8nxgwgdPc7DfMJs6QONZxeisxCxr5a_16md3LFLuci3BW1PQUv1HrVFi8/s1600/CREPUSCULO_1360978522B.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;"><b style="line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;">Título:</b><span style="line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;"> </span></span><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;"><span style="line-height: 18.2000007629395px;">Crepúsculo</span></span><br />
<span style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;"><b style="line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;">Autor (a): </b><span style="line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;">Meg Cabot</span></span><br />
<b style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;">Editora: </b><span style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;">Galera Record</span><br />
<b style="line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;">Páginas: </b><span style="line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;">272</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; color: #666666; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18.2000007629395px;"><span style="line-height: 18.2000007629395px; text-align: start;"><a href="http://www.skoob.com.br/livro/1018ED1354" target="_blank">SKOOB</a></span></span></div>
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Desta vez é vida ou morte. A série A mediadora, de Meg Cabot, chega ao fim. Suzannah já se acostumou com os fantasmas em sua vida e é muito aterrorizante ter o destino dos fantasmas em mãos, podendo alterar o curso da história. E tudo ficou pior depois que ela descobriu que Paul também sabe como fazer isso. E ele adoraria evitar o assassinato de Jesse, impedindo-o de virar fantasma e lhe garantindo uma vida tranqüila, finalmente... Isso significaria que Jesse e Suzannah jamais se conheceriam. A mediadora está diante da decisão mais importante da sua vida: deixar o único cara que já amou voltar para seu próprio tempo, impedindo assim sua morte... ou ser egoísta e mantê-lo a seu lado como um fantasma. O que Jesse escolheria: viver sem Suzannah ou morrer para amá-la?</span></blockquote>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><b>C</b></span><span style="font-family: inherit;"><b>repúsculo</b> é o sexto e último livro da série <b>A Mediadora</b>. Na conclusão da história, <b>Suze </b>finalmente sabe mais sobre suas habilidades e as novidades sobre os poderes de uma deslocadora não param de surgir.<b> Paul</b> e Suze passam muito tempo juntos e devido a algumas manipulações de Paul Suze começa a se perguntar qual o futuro que ela terá com Jesse, já que ele é... bem, um fantasma.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">A Meg resolveu deixar em foco o relacionamento de Jesse e Suze nesse último livro da série, agora que finalmente ela está com a pessoa que ama os questionamentos sobre o que é certo, sobre prender Jesse neste plano, sobre o futuro do relacionamento dos dois, rondam a mente da nossa mediadora. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Confesso que depois da maravilha que foi <a href="http://vanille-vie.blogspot.com.br/2015/07/resenha-assombrado-meg-cabot.html" target="_blank">Assombrado</a> minhas expectativas estavam muito altas para este último livro, talvez por isso eu tenha me decepcionado um pouco. O livro é ótimo, o desfecho da série foi digno, porém senti falta de desenvolvimento de alguns aspectos, principalmente em relação ao <b>Jesse</b>. Eles ficam praticamente o livro todo falando sobre ele, sobre sua condição e o que fazer, mas ninguém pensa “Hey e se nós simplesmente perguntássemos pra ele?” e isso me irritou um pouco. Porém, neste último volume podemos ver um grande amadurecimento da história, seguindo a linha de Assombrado, que fica completo com uma Suzannah mais madura, responsável (na medida do possível hehe) e não tão mais impulsiva. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Todo o trabalho que a<b> Meg</b> construiu ao longo da série trouxe os personagens para esse final. A escrita real e sutil dela, as tramas bem construídas e envolventes, os personagens humanos e os dramas e uma boa dose de humor são o que definem A Mediadora. <b>Crepúsculo </b>tem um ritmo ótimo, ficamos envolvidos nos problemas e questionamentos de Suze (como sempre) e quando chegamos na parte final do livro não há como largar até terminar, por motivos de: Jesse sendo lindo demais. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Falando da série em geral: com certeza se tornou uma das minhas favoritas, daquelas que você não hesita em indicar para um amigo. A leitura é rápida, fluida e fácil, a história bem montada, apresentando elementos maravilhosos e diversos. Romance, dramas adolescentes, personagens badass, humor inteligente, trama interessante você vai encontrar em <b>A Mediadora</b>, então o que está esperando para começar a ler e conhecer a melhor mediadora de todos os tempos e o fantasma mais lindo e perfeito do universo?</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaggEnMMnwouY4ylOunlfBNTa0CuUY66LCZ6OKHEqrEcrE6nQK0QCtBXovFxBEYW8LZaKfM3dPFDJ5OrhDRAaEFEHItqlqhOeIaP0kBfZMVTZRnC1as9zrrzwvVX4k1y-UwfhUeXehoAM/s1600/4estrelas.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgaggEnMMnwouY4ylOunlfBNTa0CuUY66LCZ6OKHEqrEcrE6nQK0QCtBXovFxBEYW8LZaKfM3dPFDJ5OrhDRAaEFEHItqlqhOeIaP0kBfZMVTZRnC1as9zrrzwvVX4k1y-UwfhUeXehoAM/s1600/4estrelas.png" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQYv9GQY_H6abB7dy3fet7sklSzGh41oUT2zMgTWIjAvplC7nz5AT-7hrCsfaWhCLVC94zRBdRmJM5T6DL6uCFQn7PkGsVMHWQYH-0GadPVxMaCF1xmrWGATVa52PU2luI-ax6kSO0nDI/s1600/assinaturadebora.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQYv9GQY_H6abB7dy3fet7sklSzGh41oUT2zMgTWIjAvplC7nz5AT-7hrCsfaWhCLVC94zRBdRmJM5T6DL6uCFQn7PkGsVMHWQYH-0GadPVxMaCF1xmrWGATVa52PU2luI-ax6kSO0nDI/s1600/assinaturadebora.png" /></a></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15644164624544811030noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-2705612316054766635.post-74606827740182386792015-08-19T00:00:00.000-04:002015-08-19T11:41:56.243-04:00Como eu Viveria no meu Lugar Fictício Favorito<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1Aug4UZ8FbL2aThvt0zkbapyQuSWxhAY5pf1R0w3bcvzs0oI-QC1PmkfGDO6RE_8R_5WEEkiSJB_Yx3uV5Rhyofb3MrOQ6nUDDc7wkBbiBuOwx0OttD_HJCAhOkwbUtbeOAxObf6rrTk/s1600/CAPA.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="274" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi1Aug4UZ8FbL2aThvt0zkbapyQuSWxhAY5pf1R0w3bcvzs0oI-QC1PmkfGDO6RE_8R_5WEEkiSJB_Yx3uV5Rhyofb3MrOQ6nUDDc7wkBbiBuOwx0OttD_HJCAhOkwbUtbeOAxObf6rrTk/s640/CAPA.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">"O circo chega sem aviso. (...) Simplesmente está lá, quando ontem não estava."</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
Esse tema maravilhoso foi proposto pela Rotaroots como blogagem coletiva do mês de julho, mesmo atrasada precisava fazer porque não existe amor maior do que pelos lugares lindos que a literatura nos proporciona conhecer!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Depois de pensar muito sobre qual lugar fictício escolher, afinal são muitos, a <a href="http://www.bibliophiliarium.com/2014/04/resenha-o-circo-da-noite.html" target="_blank">Tici </a>me deu uma luz e me lembrou do quanto eu amo <b>O Circo Da Noite</b> e do quanto esse lugar é maravilhoso e mágico.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Le Cirque des Revês</b> não é um lugar fixo, obviamente. Ele aparece no amanhecer onde não havia nada antes e vai embora na calada da noite, sem ninguém perceber. As suas majestosas tendas em preto e branco, todos da trupe e claro, o lindo relógio que sempre está na entrada são habilmente transportados de uma cidade para a outra, levando atrações incríveis, oníricas e mágicas.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a name='more'></a><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGpYjXfl7XVXxnrpzS-lWpd5YjJY49lZOppKdZae-Wl0N1It_DvZgsBuOrj9sNkcbZLUBP22SM5FPfCIfsofgYWJ_8MnUppCb92pebegcBMGZ4cVMrpENKHwyMZ5oLw8oMNSeYkBE9gDw/s1600/the_night_circus_by_peachdust-d5vpri4.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="422" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGpYjXfl7XVXxnrpzS-lWpd5YjJY49lZOppKdZae-Wl0N1It_DvZgsBuOrj9sNkcbZLUBP22SM5FPfCIfsofgYWJ_8MnUppCb92pebegcBMGZ4cVMrpENKHwyMZ5oLw8oMNSeYkBE9gDw/s640/the_night_circus_by_peachdust-d5vpri4.png" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Quem eu seria n'O Circo Da Noite? Com certeza sou uma <b>rêveurs</b> (pessoas que são grandes admiradoras do Circo e para demostrar sua paixão usam alguma parte da roupa em vermelho). Mas acho que apesar de saber que amaria seguir o circo de um lugar para o outro, visitar suas atrações inúmera vezes, eu ainda não viveria a experiência completa de amar o circo totalmente, isso só é algo que se entende quando se faz realmente parte de algo. Eu gostaria muito de ser assistente de palco da <b>Celia</b>, durante o show a auxiliaria em suas mágicas e truques e nas trocas de roupas. E claro ficaria de olho na plateia esperando o <b>Marco</b> aparecer e olhar de forma apaixonada para ela.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Depois que o show da Celia acabasse eu estaria livre para passear e conversar com meus amigos circenses, iria com os gêmeos Murray no<b> Labirinto das Nuves </b>e apostaria quem consegue subir mais alto. Prestigiaria a <b>Árvore dos Desejos</b> e, claro, sempre pediria alguma coisa porque pedir algo nunca é demais. Passaria horas e horas no <b>Jardim de Gelo </b>vendo o simples brilho dos cristais de gelo e toda a sua majestosidade. Não iria muito ao <b>Poço das Lágrimas</b>, pois apesar de um lugar lindo e melancólico, há muito tristeza impregnada para a minha alma que tenta se manter alegre. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhu3xShnyYym7a5_XJKfCYle8_HuFZ0psQ-Ak8sd5_bcRzcbkP7f9YjR1sc6W73q6xHDKPwgLoh_-2bTV6SD3Uvb_W16zJOsPpHTeyl_5dHrE1HSLJsKiM7yCIRChBo8jOTNbJAd5mSbqo/s1600/reveuse_by_la_chapeliere_folle-d5qktn6.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhu3xShnyYym7a5_XJKfCYle8_HuFZ0psQ-Ak8sd5_bcRzcbkP7f9YjR1sc6W73q6xHDKPwgLoh_-2bTV6SD3Uvb_W16zJOsPpHTeyl_5dHrE1HSLJsKiM7yCIRChBo8jOTNbJAd5mSbqo/s640/reveuse_by_la_chapeliere_folle-d5qktn6.jpg" width="480" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">A Árvore dos Desejos</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
Claro que eu não poderia deixar de curtir o show das trapezistas e ajudar na bilheteria quando possível. Seguir as crianças esperando salvar seus balões também me parece algo que me agradaria fazer. E claro, ficar sempre de olho na <b>Celia</b> e no <b>Marco</b>, porque eles podem negar e disfarçar, mas eu sei que algo está acontecendo entre eles; sei reconhecer o amor nascendo quando vejo. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Falando assim, até parece que eu serei uma mera visitante e o que menos farei será trabalhar... Bom, talvez, mas enquanto eu puder ficar longe daquela cartomante faço todo o trabalho possível e até sacrífico algumas idas ao Labirinto das Nuvens se necessário. Ah, agora eu tenho que ir, Celia está chamando para ajudá-la transportar o Circo no trem. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Au revoir e até a próxima cidade! Pode ser onde você menos espera, estaremos lá na aurora, é só manter os olhos no horizonte. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
*as imagens desse post foram retiradas do Tumblr e Pinterest. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Esse post faz parte da blogagem coletiva do <a href="https://www.facebook.com/groups/rotarootsblogs" target="_blank">Rotaroots</a>, grupo que tem o objetivo de resgatar a época de ouro dos blogs pessoais, incentivando a produção de conteúdo criativo e autoral, sem ser clichê e principalmente, sem regras, blogando pela diversão e pelo amor.</i></div>
<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivMCVS8GN2BCiwECTdz_IGXkWE50lfegMXHYPY8J3dcv6aJszjBToCdToeoHemAUHq8SB3MFFD4m_uU93gJgrK8mzLa8mGMg10pBHC02Ox0ZH6SCjNZqk9RnWAJnmcylr4fLCmdmWDGjI/s1600/assinaturadebora.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivMCVS8GN2BCiwECTdz_IGXkWE50lfegMXHYPY8J3dcv6aJszjBToCdToeoHemAUHq8SB3MFFD4m_uU93gJgrK8mzLa8mGMg10pBHC02Ox0ZH6SCjNZqk9RnWAJnmcylr4fLCmdmWDGjI/s1600/assinaturadebora.png" /></a>Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15644164624544811030noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2705612316054766635.post-62758154692432064222015-08-16T16:31:00.001-04:002015-08-16T16:36:39.747-04:00Aperte o Play... Chaos and the Calm - James Bay<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCllTBf8orQFViC8dd261RuBusoXeoFzzgFvprHEDvb6eDcRLNZwcd-6jDESp7O1msm_jUGlUYPP8iFl0bCywGouGh1Tja8rqaldKxW7h7zK14C7jDwfEZuOGVE7_X76newRAmXK9J4Z0/s1600/aperteoplay.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCllTBf8orQFViC8dd261RuBusoXeoFzzgFvprHEDvb6eDcRLNZwcd-6jDESp7O1msm_jUGlUYPP8iFl0bCywGouGh1Tja8rqaldKxW7h7zK14C7jDwfEZuOGVE7_X76newRAmXK9J4Z0/s1600/aperteoplay.jpg" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
E aí galera! A quanto, quanto tempo não dou as caras <strike>a escrita, as ideias e o meu amor</strike> por aqui... Tudo está muito corrido e o tempo tem escapado por entre meus dedos ultimamente. </div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Mas</b>, juro <strike>juradinho</strike> que vou tentar me organizar melhor pra passar mais tempo nesse cantinho querido da minha vida com vocês.</div>
<div style="text-align: justify;">
Enfim, a hora é pra falar de música! Ou só pra ouvir e sentir mesmo.</div>
<div style="text-align: justify;">
<b><br />
</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Chaos and the Calm</b> é o álbum de estréia do querido cantor e compositor nascido no Reino Unido, <b>James Bay</b>.<br />
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj12WP35GYJWLOX6xMaYPc3RoC_xUbOlKArry2uD7SvyHb6QEE89V1iTsYfCZiRlfWZnsyF_vF2tvtXcx6FItSzjZ6sb3mb8HJownBFF98Y161l_NZ9RNyLS5KavjBRpW23XeIzW-dDoh8/s1600/James-Bay-looking-relaxed-009.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj12WP35GYJWLOX6xMaYPc3RoC_xUbOlKArry2uD7SvyHb6QEE89V1iTsYfCZiRlfWZnsyF_vF2tvtXcx6FItSzjZ6sb3mb8HJownBFF98Y161l_NZ9RNyLS5KavjBRpW23XeIzW-dDoh8/s640/James-Bay-looking-relaxed-009.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<a name='more'></a>Nascido no Reino Unido, <b>James Bay</b> tem estado cada vez mais sob os holofotes da fama no mundo da música (até Taylor Swift já confidenciou ao cantor o quanto adora <i>Let It Go</i>, uma das faixas do álbum). Ainda neste ano, ele levou o <i>Critics Choice BRIT Award 2015</i>, prêmio já vencido por ninguém mais, ninguém menos do que Adele e Sam Smith.</div>
<div>
</div>
É inegável dizer que James Bay está conquistando e cativando cada vez mais pessoas com a pegada <i>rock/folk</i>. Sem deixar de mencionar, claro, as letras lindas de suas composições. </div>
<div style="text-align: justify;">
E por isto tudo, achei justo dedicar um <i>Aperte o Play</i> ao álbum de Bay.</div>
<div style="text-align: justify;">
Chaos and The Calm possui 16 faixas:<br />
<br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidMF_VgjPkduFb5G48G4hFBTBZsJ9u75yTk52FdloaMKWnKIDukob3DJuzMPDx7cC8y2rU5yCAJAtKTZSiaLvx-JYuqDKe-mfNcGJUb9gplJOb6UZxYzHED8t1o-pvMu71VMjZ5CwvIWI/s1600/MI0003848011.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidMF_VgjPkduFb5G48G4hFBTBZsJ9u75yTk52FdloaMKWnKIDukob3DJuzMPDx7cC8y2rU5yCAJAtKTZSiaLvx-JYuqDKe-mfNcGJUb9gplJOb6UZxYzHED8t1o-pvMu71VMjZ5CwvIWI/s320/MI0003848011.jpg" width="320" /></a><br />
<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Craving</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Hold Back The River</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Let It Go</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>If You Ever Want To Be In Love</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Best Fake Smile</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>When We Were On Fire</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Move Together</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Scars</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Collide</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Get Out While You Can</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Need The Sun To Break</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i>Incomplete</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ultimamente, tenho ouvido todas, mas separei, abaixo, as que mais gosto.</div>
<div style="text-align: justify;">
Aperta o Play!</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/bcoknLRq3w8/0.jpg" frameborder="0" height="330" src="https://www.youtube.com/embed/bcoknLRq3w8?feature=player_embedded" width="610"></iframe></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/GsPq9mzFNGY/0.jpg" frameborder="0" height="330" src="https://www.youtube.com/embed/GsPq9mzFNGY?feature=player_embedded" width="610"></iframe></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/82MlZiPYkVc/0.jpg" frameborder="0" height="330" src="https://www.youtube.com/embed/82MlZiPYkVc?feature=player_embedded" width="610"></iframe></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/Hj0zCR9zvZY/0.jpg" frameborder="0" height="330" src="https://www.youtube.com/embed/Hj0zCR9zvZY?feature=player_embedded" width="610"></iframe></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br />
Se rolou paixão, ou ao menos um interesse sem pretensões, pode conhecer melhor o trabalho do cantor pelo <a href="http://www.jamesbay.com/" target="_blank">Site Oficial</a> e <a href="https://www.facebook.com/jamesbaymusic" target="_blank">Página no Facebook</a>. </div>
<div style="text-align: justify;">
Beijo, galera! </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLC4UyLn98MwPAlcbGfvthzTndvIOYj-h_jQsIrbrqmYqwevO5Hw3OZ9cEGLFsNAFwTAIRfLnNBA03-0LZ6TDitfu2YOu5mwx8SMOzH8eFCmT4kxGNZdVGas5dyOsFT36r7myIXPeTE2Q/s1600/assinatura+julia+%25282%2529.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLC4UyLn98MwPAlcbGfvthzTndvIOYj-h_jQsIrbrqmYqwevO5Hw3OZ9cEGLFsNAFwTAIRfLnNBA03-0LZ6TDitfu2YOu5mwx8SMOzH8eFCmT4kxGNZdVGas5dyOsFT36r7myIXPeTE2Q/s1600/assinatura+julia+%25282%2529.png" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<i><br />
</i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/15644164624544811030noreply@blogger.com1